Don't let them learn

3

Sabah erkenden kalkıp bir mıdıtasyon yapım dedim yapmaz olaydım belim tutuldu sürdüğüm 5.krem

Beni evin içine sürüklediler

"Bekle burda"

"Sende onunla kal kaçmasın"
Adam onayladı

"Aslında sizde gidebilirsiniz ben burda beklerim"adam kafa salladı ama gitmedi

"Sanki kaçıcam amk"

"Ne dedin"

"Yok birşey "diğer adamda geldi yanımıza

"Üst kattaki odaya kilitleyin dedi gecikmeden gelicek"adam tekrar benim koluma girdi  merdivenlere yönlendirdi üst kata çıkınca beni bir kapının önüne getirdi

"Ne bakıyorsun gir içeri!"

"Bende sizinle kals-"adam kapıyı açıp içeri attı beni

"Rahat dur odadan çıkmaya kalkma kapıda bekliyorum"dışarı çıkıp kapıyı kapattı tam şansımı denim derken kapı kilitleme sesi geldi

"Siktir "odayı turlamaya başladım
"Tele-telefon"elimi cebine attım ama nafile felixte olmalı elimi kafama götürüp kaşımaya başladım odada balkonda yokki ama cam vardı atlasam zaten arka bahçedeki kapıya bakıyor cama doğru yürüdüm camı açıp yerle arasındaki yüksekliğe baktım kemiklerim kırılmazdı bu mesafeden herhalde

Bir bacağımı camdan sarkıtınca diğer bacağımıda sarkıttım ama atlicak cesareti bulamıyordum

"Ya şimdi atlarım yada bu fasülye kılıklı turşu beni öldürür hadi jisung bacağına kuvvet"kendimde gaza getirdiğime göre elimi birleştirdim

"Tanrım gerçekten burda kurtulunca adak adicam Felix si kucağıma alıp kırmızı halının üzerinden yürücem hatta ilk maaşımla BTS konserine bilet alıcam dimi birazda ödül "dua mıda ettikten sonra kendimi aşagı bıraktım ama zemine çarpmadım

"Ağhhh "

"Niye bu kadar yumuşak "

"Kalk üstümden kalk!"bir adam zor zor konuşarak söyledi ben etrafa bakınca bir adam da bana bakıyordu
Tanrım şeker komasına mı sokucaksın beni bu adam sanki paketi açılmamış çerez gibi ama sanki biraz şaşırdı
Elini bana uzatınca tutup kalktım

"Teşekkür ederim bayım "üzerine düştüğüm adama baktım

"İnsan bir bakar yukarıya hiç medeni deyilsin beni neden tutmadın ya belim kırılsaydı "

adam kafasını kaldırıp bana baktı"seni öldürücem fare "dikatli bakınca anladım
"Fasulye turşusu yerden kalkarsan öldürürsün tabi yakalarsan"adama döndüm

"Ben gidim artık haha iyi günler"arkamı dönüp hızlıca yürümeye başladım ama biri gelip kolumdan tuttu

"Hey bıraksana "

"Nereye ben izin verdim mi?"

"Sen kimsinde benim gitmeme izin vermiyorsun bırak kolumu "

Adam bırakmadan zorla çekiştirmeye başladı bu diğer iki adamdan daha güçlüydü kolumu sıkıyordu

"Bıraksana!"

Cevap bile vermiyordu  beni evin içine geri götürdü" sana diyorum "elimi bıraktı

"Otur!"

"Hayır ben gitmek istiyorum"adam koltuğa oturdu

"Otur"gözlerime direkt bakıyordu mecburen oturdum karşısına

"Hyunjin!"İçeri belini tutarak sırık turşusu giridi

"Efendim "

"Kim ve niye burda"

"Telefonda söylemiştim ismi han jisung hemşire 20 yaşında tek yaşıyor masum sayılır "bu kadar bilgiyi ben bilmiyordum ve ne sayılırı

"Ben zaten masumum seni turşu"

"Belimi kırdın kes sesini han jisung"

"Sen-"

"Tamam susun sen gidebilirsin hyunjin"

"Peki "hyunjin tam çıkacakken seslendim

"Beline bakmamı istermisin"diyip önüme döndüm

"Neğ "

"Belin diyorum hemşireyim kırılmışsa hastaneye gitmelisin"
Cevap vermeden gitti

"Küstah"önümdeki adam kıkırdadı ona bakınca sustu

"Jisung seni öldürmememi istermisin"

"Kusura bakmayın ama siz kimsiniz"

"Adına çalışacağın kişiyim ben Lee minho  ve sende canın karşılığında benimle çalışıcaksın artık"

"ben katilerle çalışmam"minho  yavaşça sinirlenmeye başlıyordu

"Sana çalışıp çalışmadığını sormadım ben ne diyorsam yapıcaksın yoksa seni şimdi burda öldürürüm"jisung gerilmeye başlıyordu

"Yapamassınız benim size hiçbir zararım olmadığı halde beni öldüremsiniz"

minho belindeki  bersa thunder'i çıkardı ayağa kalktı jisungun yanına yürüdü

"Bu bebekle seni saniyesinde öldürürüm"jisung yerine sindi

"Çok güzel bir silah "minho jisungun arkasına geçti

"Sen doktorsun bana çalışıcaksın "
Jisung anınada elini salladı

"Size yalan söylemişler ben sadece hemşireyim "

"Ha doktor ha hemşire artık bana ve ya adamlarıma birşey olduğunda hemen tedavi etmek için burda olucaksın "

"Eğer kabul etmessem"

biraz daha ısrar etsem hiçbişey olmazdı belki beni bırakabilirler di de cevap vermeyince kafamı koltukta yatırır pozisyona getirdim ama anlımdaki silah bunu yapmamam gerektiğini söylüyordu

"Ha ha ne güzel bir silah "

"Güzel bir silah değil o bersa thunder "

"Borsa tuder çok iyi "pozüsyonumu düzeltip kalktım kabul etmekten başka çarem yoktu

"Tamam ama burda kalmam evime gidicem "
Elindeki silah'ı çevirip beline taktı minho
Jisung'a yaklaştı

"Tek bir yanlışında seni silerim sakın polise gitmeye kalkma "bakışları çok ciddiydi  kafa salladım

"Seni bırakıcaklar evine "

"Hiç gerek yoktu ben giderim sizin adamlarınız yorulmasın işleriniz vardı"
arkamı dönüp hızlıca koştum

"Kapı solda"

sola baktım salak jisung kaçıcam derken yanlış yöne gidiyorsun
Baş selamı verip koşup kapıyı açtım dışarı attım kendimi bahçe kapısına yöneldim
Onuda açtım çıkim derken kapının önündeki araca attılar beni

"Hey!"bu sırıktı

"İzin verdi gitmeme "

"Biliyorum gidelim Chris"

Arabayı sürdüler yola girdik ikili bakışıyordu bu adamlar ya zihinleriyle konuşuyordu ya'da salaklardı

"Belin"bana döndü

"Belin diyorum iyimi"

"Kırmadın "

"Bir daha kine de kırarım sözüm olsun "

"Bir dahakine üzerimde olmassın altımda olursun ben kırarım o belini"

"Ahlaksız"camdan dışarı izlemeye başladım yolu ezberleyip polise söylicektim tabi ölmessem

(Umuyorum ki beğendiğiniz bir fic olur)