bölüm29:direniş

113 76 1
                                    

Bügün nasılsın sevgili okur yine üzgün müsün? Yine kırgın mısın, kaybetmekten mi korkuyorsun, yada güvenmekten mi?, yadda görmek istiyip görememek mi? Bügün neden üzgünsün?

(Ecrin)

Gözlerimi açtığımda başımda çok kötü ağrıyordu gözlerimi kapatıp yaşadıklarımı düşündüm
Ah hayır! Bana ne olmuştu? Gözlerimi açıp etrafs baktım geceydi etrafa bakındım ama saar yoktu tam o sırada gözüm aleve kaydı uyuyordu ama doruğun kolunda gülerek onları izledim birbirlerinden hoşlanıyorlardı bunu farketim ama şimdilik bu bende kalsa iyi olucak
Etrafa bakındığımda hemen baş ucumda uyuyan canı gördüm 𝒈𝒖̈𝒛𝒆𝒍 𝒌𝒂𝒍𝒑𝒍𝒊 𝒔𝒆𝒗𝒈𝒊𝒍𝒊𝒎 elimi tutuyordu
O gün neden öyle yaptığımı bilmiyorum ama sadece bunu size anlatıcam o gün ben uyurken telefonuma bir bildirim gelmişti açtığımda ise 𝑚𝑒𝑟𝑡 𝑦𝑒𝑟𝑑𝑒 𝑦𝑎𝑡𝑎𝑛 𝑚𝑒𝑟𝑡𝑖𝑛 𝑓𝑜𝑡𝑜𝑔̆𝑟𝑎𝑓ı 𝑦𝑢̈𝑧𝑢̈ 𝑘𝑎𝑛𝑙ı 𝑜𝑙𝑎𝑛 𝑚𝑒𝑟𝑡, bunu hatırlamak bile beni mahvederken canın kıpırdadığını gördüm gülerek ona baktığımda ilk önce bakıp gözünü kapatı 2 sn geçmeden yerinden sıçradı
Can: güzelim!! İyi misin? Çok üzür dilerim! allah benim belamı versin!
Elimle çenesini tutum
Ben: iyim sakin ol senin hiçbirşeyde suçun yok!
Can kaşlarını çatarak bana baktı
Can: nasıl?
Derin bir nefes aldıktan sonra
Ben: mert
Can dahada bana yaklaşarak
Can: mert?
Ben: o gün telefonuma bir bildirim geldi
Can sabırsız bir şekilde beni dinliyordu
Ben: bildirimi açtığımda
Gözümden akan yaşı hızla silerek sustum
Can: ne anlat açtın ne ne vardı!
Ben: mert yerde kanlar içinde
Can elini başına götürerek
Can: hayır hayır ona bişi olmuyacak ! Telefonu ver!
Bana o kadar bağırmıştıki doruk uyanmıştı
Ben: telefonum orda düştü ben koşarken
Can hızlıca odadan çıkıp gitti
Doruk hızlıca yanıma geldi
Kısaca olayı anlatım
Doruk : tamam şimdi sakin ol ben haledicem
Başımı saladım ve doruğun gidişini izledim
Haklıydı mert benden daha kıymetliydi
Gözümü kapatarak gözümü sildim

(Canın anlatımıyla)
Yeter ben orya geri dönücem hiç bişi kiçkimse umrumda değil ecrin gide bilir ama mert onu asla bırakmam
Yumruk olan elimli dahada sıkıp hızlıca hastaneden çıktım hava çok sert bir şekilde yüzüme çarpıyorudu
Doruk: can! Beni bekle
Doruğun sesini duyduğumda oraya bakmadan yoluma devam ettim
Doruk hızlıca yanıma geldip bileğimden tutu
Ben: doruk bırak!
Doruk bir tane yumruk atarak
Doruk: sakin ol! Nereye gidiyorsun?
Gözümden akan yaşı histemişttim
Doruk kaşlarını çatıp çenemden tutup kafamı kaldırdı
Doruk: hayır! Yıkılma sakın sakın!
~ devam edicek~

ya ölü ya sağ ( DÜZENLENİYOR) Where stories live. Discover now