bölüm7: ceset

165 114 7
                                    

İçimdeki kırgınlık ve sinir birleşince kendimden nefret ettim. Oysa ben sadece yanlış anlamıştım
Kocaman çadırın içinde tek kalınca gözümden akan yaşı serbest bıraktım nedense mavinin ölümü ardından en ufak kırgınlıkta onu hatırlıyordum dün gibiydi sanki onu dün Sahiplenmiş gibiydi .

(4 yıl önce)
1 ocak

"Anne!! Buraya bırakıyorum bu kutuları "
"tamam kızım  dikkatli ol"
Bügün  evimizde ilk günüm artık yetimhanede kalmayacaktım . Hızla merdivenlerden hızla üst odalara doğru koştum. çünkü  en üst kat benim odam olucak ben şuan 14 yaşındayım ve bügün benim doğum günüm  hızla küçük koridorun sol tarafında olan odanın kapısını yavaşça açıp odaya daldım mavi kutunun içindeki mavi balonları görünce kalbim dahada hızla çarpmaya başlamıştı.  hemen balonları aşağı alıp bahçeye çıktım .hemen yere çöküp küçükçük bahçede balon şişirmeye çalıştım. tam balon şişirirken bahçenin  bir köşesinde sesler geliyordu bu beni ne kadarda korkutsada hızla yerden kalkıp sese doğru küçük adımlar atım sese doğru başımı kaldırdığımda kıvranmış bir yeni doğmuş bir köpek yavrusu buldum heycanla ona doğru yaklaşıp başını sevdim gülerek yavaşça elime alıp eve doğru koştum ve bütün hazırlıkları iptal edip tüm akşam o köpek yavrusuyla ilgilendim ve annem onu  sahiplenmeme izin verdi hatta adınıda  etrafında olan mavi balonlardan almıştııı.

( Günümüz )
"alev hazırsan gidelim "
Göz yaşlarımı silip merte döndüm "olur gidelim "
Ayağa kalktım ve yavaş yavaş yürümeye başladım artık yiyeceğimiz kalmamıştı ve yavaş yavaş acıkmaya başlamıştık suyumuz vardı içimdeki his burda asla çıkmıyacağımızı söylüyordu
Can: hey!!! Burda telefon çekiyor
Mert: yemin et!
Ben doruk ve mert hızla canın olduğu yere gitik ve çekiyordu evet çekiyordu aniden çıkıp aramalara girdi ve ailesini aradı aradı aradı açılmadı sonra mert aldı aradı aradı açılmadı sıra bana gelmişti aradım aradım açılmadı bu içime büyük bir kurt düşürdü tam telefonu doruğa uzatacaken
Doruk: boşuna verme benim ailem hepsi öldü
Bu kelime beni içten içe mahvetti bu cümle beni çok üzdü sanki "bütün herkezin acısını biz yaşıyorduk"
Üzülerek telefonu cana verdim ve yolumuza devam ettik tam anda bi silah sesi duyuldu
Can:buda neydi?
Mert: çabuk saklanın!!!!!
Ne olduğunu anlmadan hemen saklandık
Ve ağaçların arasından bir kişinin sesi duyuldu nereye gömelim
Duydum şeye asla inanamamıştım nereye gömelim mi ?
Resmen korkudan titriyordum buda neydi neyin nesiydi yavaş yavaş ordan ayrıldık gizlice biraz uzaklaştığımızda
Mert: sakin olun lütfen hemen burdan uzaklaşmamız gerek
Doruk : uzaklaşmakmı ya birinin yardıma ihtiyacı varsa
Can: haklısınız akşam gidip bakalim
Tam o anda başımın dönmesiyle gözlerim yavaş yavaş kapandı sadece bir kaç ses geldi doruğun sesi

Doruğun anlatımıyla
Alev tam tamına 1 gündür uyuyor 24 saatir bir çıt bile çıkarmadı mert çıldırmış bi şekilde sağ sola gidiyor can ağaça yaslanmış ağaca vurmakla kanamış şişen parmakları alev ise benim yanımda kafası kolumda bi şekilde uyuyordu hava kararmış ve bizim oraya gitmemiz gerek ama alevi asla yanlız bırakamazdım onu gördüğüm ilk andan beri içimde bi koruma duygusu oluşmuştu can ve mert onun için ne kadarda önemliyse bende onun için o kadar önemli olmak istiyordum
O anda bize yaklaşan silah seslerini duyunca can mertle birbirimize baktık ve mert hızla kalktı ben ise alevi kuçağıma koyup kaldırdım can eşyaları sırtına alıp koşmaya başladık hemen bir kayanın arkasına saklandık ve aradan 5 dk geçmeden yaklaşık4 kişi elerinde cesetiyle yeri kazmaya başlamıştılar mert ve can şok içinde bana baktılar ben ise onlara tam o anda poşetin içindeki ceseti çıkardılarki mert ve can korkmuş ve şaşırmış bi ifadeyle bana baktılar ben kaşlarımı çatarak onlara ne oldu anlamında baktım ve işte beni sarsan o cümleyi duydum
Can:B-bu özgür
Anlamıyarak merte baktım ve oda bana bu özgür dedi
Berkte kimdi adamlar gidince mert ve can hızla burdan uzaklaşmamız gerekiyor dedi ben durdum ve
Ben: bana özgürün kim olduğunu söylemeseniz hiç bi yere gelmiyorum dedim sözümü kesen can oldu
Can: o buraya bizimle geldi od bizim gibiydi dedi
O an anladımki bizimde sonumuz böyle olabilirdi

Bügünlük bu kadar arkadaşlar sınav olduğum için çok yazamıyom iyi okumalar ❤❤

ya ölü ya sağ ( DÜZENLENİYOR) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin