Aşk üçgeni ~ Hyunlix (Minlix)

2.

"teşekkürler anne."

"Rica ederim. Hadi konuştuğumuz gibi."

"Tamamdırr."

Felix başını eğdi ve son kez gülümseyerek okula girdi. Annesinin arabaya bindiğini gördüğü gibi önüne dönerek merdivenlere ilerledi.

Sınıflarının olduğu kata çıkarak derin bir nefes verdi. Her bir adımda daha da gerilirken kalbine de söz geçiremiyordu.

Yerinde durarak daha derin bir nefes aldı ve emin adımlarla yürümeye başladı. Koridorun başındaki duvarı dönmesiyle beraber karşılaştığı yüz bütün kararlı duruşunu yok etmişti bile.

Her zamanki gibi çevresini saran kız topluluğu ve sıkılmadan flört eden tavrıyla bir kez daha morali bozulmuştu Felix'in.

Sadece fark edilmeden sıyrılmak ve sınıfa girip kafasını koymak istiyordu. Başarabilme dileğiyle de ilk adımını attı.

Sadece üç adım kadarlık bir mesafe de içeri girecekken kolundan tutulmasıyla bütün hayalleri suya düşmüştü.

"Felix? Bir selam bile yok mu?"

--

Felix ve hyunjin ortaokuldan beri tanışıyorlardı. Üstelik sadece onlar değil anneleri de öyle. Başta gayet normal ilerlesede Felix lisenin ilk senesinde hyunjinden hoşlandığını fark etmiş ve istemeden de bunu belli etmişti.

Fakat hyunjinden beklediği gibi bir karşılık alamamıştı da. Bunların hepsi ise geçen dönem gerçekleşmişti.

İkiside şuan lisenin son dönemindeydiler ve hyunjin Felix'in ona olan bütün duygularını geçen dönem öğrenmişti. Bir söylenti yayılmış ve bunu kanıtlayan ufak olaylarlada kesinleşmişti.

Felix başta inkâr etsede sonradan kabullendi ve açıkladı. Ne kadar inanmak istemese de hyunjin ilk hislerini anladığı zamandaki hyunjinden çok çok farklıydı.

Felix'in hislerini saçma bularak herkesin ortasında küçük düşürmüştü ve bu Felix'in ona olan saygısını zedelese bile sevgisine fazla etki etmemişti.

"Şaka yapıyor olmalısın. Gerçekten benden mi hoşlanıyorsun?"

Hyunjin nerdeyse okuldaki herkesin önünde Felix'in omzunu dürttü.

"Hyunjin. Burada mı konuşacağız cidden?"

Felix gergince etrafta gözlerini gezdirdi. Normalde kimseden çekinmeyecek olan çocuk şuan duyguları tarafından aşağılanırken yeterince özgüvensiz ve kırılmış hissediyordu.

"Bu çok komik. Herkesin öğrenmesi gerekiyor."

Hyunjin pis sırıtışıyla söylendi. Karşısındaki çocuğun gözleri yavaştan dolmaya başlamıştı bile. Fakat o bunu fark etmemeleri için hızlıca uzaklaştı oradan.

O günden beri doğru dürüst hiç konuşmamışlar hatta hyunjin Felix'in yanında oturmasına rağmen arka sıraya geçmişti.

Felixte reddedilmeyi kabullenmiş ama yine de fazlasıyla kırılmıştı. Bu yüzden hiç konuşmamayı tercih ederek uzaklaşmıştı hyunjinden. Zaten yeterince popülerliği olduğu için hyunjin bunu pek takmamış bir kere bile sormamıştı.

Şimdide bütün tatil boyunca karşılaşınca ne olacak korkusuyla kendisini yedikten sonra daha ilk dakikalarında yine yüz yüzeydiler.

---

"Fark etmedim.."

Kısık bir sesle konuştu gözlerine fazla bakmamaya çalışarak.

Arkasındaki kız topluluğu şimdiden mırıldanmalara başlamış rahatsız olduklarını belli etmişlerdi bile. Felixte belli etmeden gözlerini devirerek kafasını kaldırdı.