ရေချိုးပြီးချိန် အဝတ်များပြန်ဝတ်ရန် မိုးစက်သာ အခန်းထဲလှည့်ပတ်ရှာနေပေမယ့် သူအင်္ကျီများကို မတွေ့တော့။
" ဘာရှာနေတာလဲ "
တံခါးပေါက်ကနေ လက်ပိုက်ကာ မှီထားရင်း မင်းဒဿမောင် တကုပ်ကုပ် ဘာမှန်းမသိရှာနေသူကို မေးလိုက်၏
" ဟို... ကျွန်တော်အဝတ်တွေပါ "
" လွှင့်ပစ်လိုက်ပြီ "
" ဟမ် "
လွှင့်ပစ်လိုက်တယ်....သူအင်္ကျီတွေက အကောင်းတွေလေ နည်းနည်းတော့ဟောင်းနေပေမယ့် နောက်သုံးနှစ်လောက် အသာလေးဝတ်လို့ရတယ် သူကအရမ်းကို စည်းကမ်းရှိတဲ့သူပါ ဘောင်းဘီကို လိမ္မော်ရည်လေး မှောက်ကျယုံနဲ့ သူအဝတ်တွေကို လွှတ်ပစ်လိုက်တယ်
မိုးစက်သာ ဘာပြောရမှန်းမသိဖြစ်သွား၏။
" ဘယ်ကိုလွှတ်ပစ်လိုက်တာ အဝတ်တွေက ပြန်လျှော်ရင် ဝတ်လို့ရသေးတယ် "
" ပြောပြရင် သွားကောက်မလို့လား "
" ဟုတ်တယ် နည်းနည်းလေးပေသွားရုံပဲ လျှော်လိုက်ရင်အဆင်ပြေတယ် လွှင့်ပစ်လို့လောက်ထိ မလိုဘူးဗျ "
" ရော့ လောလောဆယ် ဒါဝတ်ထားလိုက် ပြီးရင် ကိုယ်အတွင်းရေးမှူးက အဝတ်လာပေးလိမ့်မယ် "
ထိုစကားပြောပြီး ထွက်သွားသူရဲ့ နောက်ကျောကို မိုးစက်သာ ကြည့်သာကြည့်နေလိုက်၏
ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ အခုလောလောဆယ် အဆင်ပြေဖို့ အရေးကြီး
ကုတင်ပေါ်ကို ပစ်ပေးခဲ့တဲ့ အဝတ်ကို ကြည့်ရင်း မိုးစက်သာ ယူကာ ဝတ်လိုက်တော့၏။
နောက်ငါးမိနစ်ခန့်အကြာတွင်
" ဟို....အဝတ်က ဘောင်းဘီရောဗျ "
မင်းဒဿမောင်မှာ လှပလွန်းတဲ့ သူရှေ့ကသူရဲ့ ပေါင်တံများကို ကြည့်ရင်း သဘောကျနေမိ၏။
မိန်းကလေးတွေလို သွယ်သွယ်လျလျမဟုတ် ကောင်လေးတွေလို ပိန်ပိန်ပါးပါးလဲ မဟုတ် ကြွက်သားအနည်းငယ်ကြောင့် တောင့်တင်းတယ်လို့ထင်ရတဲ့ ပေါင်တံနဲ့ ခြေသလုံးတွေက တကယ်ကို မျက်စိမလွဲချင် ဖြစ်နေ၏
YOU ARE READING
မောင် ပိုင်ဆိုင်မှု
Science Fictionမင်းဒဿမောင် မင်းလက်ခံသည်ဖြစ်စေ လက်မခံသည်ဖြစ်စေ မင်းကမောင်ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်လာမှာပဲ မိုးစက် လောကကြီးကိုတောင် ပြောင်းပြန်လှန်နိုင်တဲ့မင်းကို ငါက လွန်ဆန်နိုင်မှာတဲ့လား ဤ Fic သည် စာရေးသူ၏ ကိုယ်ပိုင် စိတ်ကူးယဥ်ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပြီး မည်သည့်ဗဟုသုတမှ မရ...
