『Alfa'nın Kimliği』

102 14 6
                                    

---

İyi okumalar😘

---

Veteriner'den ayrıldığımız da Scott eve gitti, ben ne yapıyorum diye soracak olursanız şuan Derek'le bakışmakla meşgulüm. Evine gitmesini bekledim ama gitmedi. Onu umursamadan jepp'ime bindim ama o da benle bindi.

Ne yapmaya çalışıyorsun?

Arabadayken de ufak çaplı bakışma yaşadık benim ki sorgulayıcı bakışlarken onun ki sanki bir şey söylemek istiyor gibiydi. "Dökül, ne istiyorsun?" Kaşalarım hafif kalkmış bir şey demesini bekliyordum.

"Şerif departmanındayken..söylediklerin de ciddi miydin?" Düşüncelerime daldım çünkü hangi birinden bahsettiğini bilmiyordum kendimi rezil durumuna düşürdüğüm an mı? Yoksa tamamen saçmaladığım an mı? Babamın yanındayken dediklerim de olabilirdi aslında..

"Hangisinde?" Yeşil-ela haleleri kahvelerimi bulduğun da ağzım şokla hafifçe açılmıştı çünkü gözleri mükemmel ötesiydi, hemen kendimi toparladım ve cevap vermesini bekledim.

"Babanın yanındayken."

"Evet ciddiydim, hem sen bizi mi? Dinliyordun." Yarım ağız sırıtarken konuştuğum da gözlerini devirdiğine şahit olmuştum.

Derek Hale göz devirdi, bugünün tarihini almalıyım.

"Stiles, bir kere ciddi olamaz mısın?"

"Hayır sonra senin gibi erken yaşlanırım!" Daha fazla gülerken o gayet ciddiydi, ama kafasını cama doğru çevirdiğinde sanki camın yansımasından sırıttığını gördüm. Geri bana döndüğünde suratı bir katil soğukkanlığındaydı.

Aramızda sessizlik oluştuğunda ki en son ben konuşmuştum onun cevap vermesi gerekiyordu.

"Seni bir yere götürmeme izin ver." Ona baktığım da bana bakmamış ve arabadan inmişti, bende indiğimde karşı tarafta siyah ve lüks olan bir arabaya doğru yürüdüğünü gördüm.

Aracımı kilitleyip hızla arkasından adımladım. "Bekle, bekle arabamı çalacağız?" Arkasını dahi dönmeden cebinden çıkardığı anahtarı bana doğru salladı.

Tamam Stiles çok sorgulama, hayır sorgula bu araba madem onun nasıl buraya geldi?

Arabanın sürücü koltuğuna yerleştiğin de bende yan koltuğa geçiş yaptım ama konuşmak dahi istemedim, nereye gideceğimizle de pek ilgilenmiyordum açıkçası o yüzden o aracını çalıştırırken sadece camdan yolu izledim.

Canım sıkıldığı için telefonumdan reels izlemeye karar verdim, bir süre de öyle vakit geçirince yine sıkılıp Youtube'dan komik videolar izlemeye başladım elbette ki kablolu kulaklıkla duymasını gerektirecek bir şey yoktu sonuçta..arada bana yan bakışlarını hissediyordum ama bir şey demedim.

Kafamı cama yasladım, nereye gittiğimi bilmemek biraz garip hissettiriyor.

"Neden sürüklemek yerine direkt nereye gittiğimizi söylemiyorsun ki?" Kafamı ona doğru çevirmeden sorduğum soruya mırın kırın cevaplar geldi.

"Canım öyle istedi Stiles ve senin neyin var neden üzüntü kokusu yayıyorsun içimi kararttın."

"Senin mi? Ha! Güldürme beni." Kendisi benden daha karamsarken bana dediği lafa da bakın.

Arabayı daha da hızlandırırken tutunmaya çalışıyordum şunu anladım ki benim arabamdan daha hızlıydı.
Sonunda varmak istediğimiz yere varmış olacağız ki ani fren yaptı.
Emliyet kemerimi hızlıca çıkarıp arabadan dışarı attım kendimi, midem aşırı bulanmıştı.

Yaşanmışlıklar/SterekWhere stories live. Discover now