စစ်ဘက်ဆိုင်ရာတိုင်ပင်ခံ မျိုးဆက်များ

Chapter 5.1

စုယွိက သူ့ကို တိတ်တဆိတ် သဘောကျသွားတယ်။ ဒုတိယအစ်ကိုက လိမ်ပြောတာ အကောင်းဆုံးပဲ။

မဖြစ်ဘူးလား? ယွိက ဘာလို့ သူခိုးတစ်ယောက်လို မလုံမလဲနဲ့ သူကို့ ကြည့်နေရတာလဲ။ စုလင်းက ပင်းလျန့်မှာ တစ်ခုခုဖြစ်နေတယ် ထင်နေတာကြောင့် သူက မျက်ခုံးပင့်လိုက်ပြီး အသံမာမာနဲ့ "ပင်းလျန့်ကို ဘယ်သူထိလိုက်တာလဲ?"

အာ? စုယွိက အံ့အားသင့်သွားပြီး အခုမှ သူ့အစ်ကိုကြီးက ပင်းလျန့်အကြောင်းကို ပြောနေမှန်း သိလိုက်ရသည်။ စိတ်သက်သာရာရသွားသော စုယွိက "အဲ့ဒါကို ဘယ်သူက ထိရဲမှာလဲ"

အဲ့ဓားက အရမ်းမိုက်မဲတယ်။ သူကလေးဘဝတုန်းကတော့ တစ်ကြိမ်ပဲ ယူလိုက်မိတာကို အေးခဲပြီး သေလုနီးပါးဖြစ်သွားဖူးတယ်။

ပင်းလျန့်က ချင်းမော့ကို အမှန်တကယ်ရွေးချယ်ခဲ့ပြီး မိုင်ထောင်ပေါင်းများစွာဝေးသော နေရာမှ ချီရွှယ်က ၎င်း၏ရည်ရွယ်ချက်ကို ခံစားခဲ့ရသည်။ အစ်ကိုကြီး၏မျက်နှာပေါ်မှ ထူးဆန်းသော အမူအရာကို တွေ့လိုက်ရသောအခါတွင် စုရန်က တိတ်တဆိတ် ပျော်ရွှင်နေသော်လည်း ယခုအချိန်တွင် ပြတ်သားစွာ ပြောရန် ရည်ရွယ်ချက်မရှိပေ။ သူ့အစ်ကိုကြီးကိုယ်တိုင် ရှာဖွေတွေ့ရှိခြင်းက ပိုပျော်စရာကောင်းပေလိမ့်မည်။

စုရန်က နားမလည်ဟန်ဆောင်လိုက်ပြီး "ပင်းလျန့်မှာ ထူးဆန်းတာ တစ်ခုခုရှိနေလို့လား?"

"မရှိဘူး"

ခြေလှမ်းအနည်းငယ်လှမ်းပြီးနောက် စုလင်းက ရုတ်တရက် ရပ်တန့်သွားပြန်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက်က စုလင်း တစ်ခုခုပြောတော့မည်ဟု တွေးမိကာ သူ့နောက်ကျောကို စိုက်ကြည့်နေကြသည်။ ခဏအကြာတွင် အေးစက်စက်ယောက်ျားသံက စိတ်ပျက်လက်ပျက် ပြောလိုက်သည့်အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ "ရန်၊ မင်းရဲ့ စစ်တုရင်စွမ်းရည်က ပိုဆိုးလာတယ်"

"ငါ..." စုရန်က တောင့်တင်းသွားပြီး ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ငါ့ရဲ့စစ်တုရင်စွမ်းရည်က ဘယ်မှာ ပျက်သွားလို့လဲ?? ငါတို့ ကစားနေတာက စစ်တုရင် မဟုတ်ဘူးလေ...