Ezgi kendi halinde ailesiyle yaşayan bir genç kız.
Demir ailesinden ayrı, mesleği mafya olan sinirli adam.
Hayat ikisini bir araya getiriyor. Birbirlerine göre yaratılmış iki insan hayatın önüne serdiği engellerle başa çıkabilecek mi?
Gözlerimi açtığımda yatakta yatıyordum. Doğrulup etrafıma bakındım. Karşımdaki koltukta Eflin yatıyordu. Aklıma gelen şeylerle sinirlerim yine bozulmuştu. Demir benim böyle bişey yapacağıma nasıl inanırdı ya? Bu evde daha fazla durmak istemiyordum. Havaya baktığımda oldukça karanlık bu olduğunu fark ettim. Yataktan kalkıp giyinme odasına geçtim. Üstümdeki elbisenin üzerine hemen bir ceket seçtim. Havada soğuktu çünkü. Kendi elbiselerimi ve ceketlerimin çoğunu bavulumun içine sığdırdım ve ceketi üzerime geçirdim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bavulun içine bir kaç parçada uzun elbise koymuştum. Onur'u aradım. Onun beni burdan alacağına emindim. Hemen açtı.
"Alo Ezgi, ne oldu bu saatte bir sorun mu var?"dedi.
"Şey... beni burdan alabilirmisin? Büşra'yı da alacağız ama"dedim.
"Tamam. Belli ki bir şey olmuş hemen geliyorum 10 dakikaya ordayım"dedi.
"Tamam"dedim ve hemen kapadım. Kendime iki tanede spor ayakkabı alıp bavulun bir köşesine sığdırdım. Genellikle kalın kıyafetler almıştım. Küçük bavula sığmadığı için ortaboy bavula koymuştum herşeyimi. Bavulu oldukça sessiz bir şekilde giyinme odasından çıkardım. Odaya geçip omuz çantama biraz para ve telefonumu koydum. Sonra odadan çıktım. Büşra'nın odasına doğru ilerledim.
Odaya girdiğim gibi Büşra'yi uyandırdım. Küçük bavulunu alıp içine kalın kıyafetler ve montlarının hepsini koydum. Üstünede kalın bir mont çıkardım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gecelikle duruyordu. Onu hemen kaldırıp montu üzerine giydirdim. Çorap ve spor ayakkabısınıda giydirip elini tuttum. Uyku sersemiyleydi zaten.
"Abla, ne oluyor?"dedi fısıltılı bir çekilde.
"Ablacım, biraz gezeceğiz"dedim. İki Bavulu birden zar zor taşıyordum. Köşedeki asansörü görünce kocaman gülümsedim. Bu evde asansör olduğunu yeni öğreniyordum. Hemen asansöre bindirip 0 tuşuna bastım.
Aşağı indgimiz gibi sessizce kapıya doğru ilerledim. Kapıyı sessizce açıp dışarı çıktım. Telefonumun çalmasıyla yerimde sıçradım.
"Alo Ezgi, ben geldim. Kapıyı açmazlar diye kapının önünde bekliyorum gelebilecek misiniz?"dedi.
