Sabah kalktığımda bugün kendimi biraz kötü hissettiğimi fark ettim. Gece geç yikandim ve saçlarım ıslak olduğu içindir heralde. Birde yeni yıkanıp açık giyindigim içindir dedim kendi kendime.
Yataktan kalktım ve saate baktım. Saat 14:41'di ne ilk defa bu kadar geç kalkıyordum. Bugünde okul yoktu Allah'tan. Ama bu aralar derslerimi çok aksatıyordum. Aksam gelince ders çalısmayi düşündüm. Karşımdakı yedek yatakta Gökce'nin uyuduğunu ve yatağımın ucundaki koltukta Burhan'in uyuduğunu fark ettim. Onlar ne ara uyudu acaba en son odamın balkonunda sohbet ediyolardı. Çokta takmadım ve tuvalete girip işlerimi hallettim. O sırada Telefonum çaldı. Odaya geçip telefonu aldım. Eflin arıyodu.
"Efendim Eflin"dedim.
"Kız noldu sana sesin kötü geliyo bişey mi oldu?"dedi.
"Yok ya gece geç saatte yikandim saçlarim islak yattım ve açık yatmisim o yüzdendir." dedim ve konuşmaya devam ettim. "Neyse sen onu bunu bırakta seni kim alıcak istersen ilk seni almaya geliyim arabayla" dedim Eflin'in arabası yoktu annesinin arabası vardı ama Eflin'in ehliyetide yoktu.
"Ee şey bizi Demir abi alicak sende arabayla ugrasma hiç. ikimizi de Can ve Demir abi alicakmiş." dedi nedense içimde birden bire bir mutluluk oldu.
"İyi peki sen ne giyiceksin" dedim.
"Bilmiyom zümrüt yesili bir elbise ve yine vazgeçilmez olan o gümüş topuklularimi giyerim. Herşeye uyuyolar ve onlara bayılıyorum." Dedi evet o gümüş ayakkabılarına bende bayiliyodum.
"Tamam iyi yaparsinda bizi kaçta almaya gelicekler."dedim.
"Onu hiç bilmiyorum Can arar beni"dedi.
"Tamam görüşürüz ben kahvaltı yapicam" dedim. O da tamam dedi ve kapattık telefonu.
Ben aşağı indim kahvaltımı falan yaptim annemlerle biraz oturdum derken saat 16:32 olmustu. Odama geçip birazda yüz bakımı yaptım ve ilaç içip biraz uzandım.
Tekrardan kalktığımda saate bsktim ve şok oldum. Saat 18:59 du. Ben sadece biraz uzaniyim derken iki saattir uyuyomuydum yani. Hemen yatakatan kalktım ve odaya baktım. Gökçe ve Burhan yoktu. Gökçe diye seslendim bir iki kere ama kimseden ses gelmedi. Aşağı indim ve anneme sordum.
"Anne gökçeler nerde"dedim.
"Kızım onlar evlerine biraz alışveriş yapmaya ve kafeye falan gittiler çok durmazlar zaten sen hala hazirlanmadınmı? kaçta çıkıcaksın?" dedi ben o an bişey unutmus gibi hemen odaya koştum. Lavaboya falan girip işlerimi hallettikten sonra hemen odaya geçtim ve üstünü giyindim. Saçlarımı düzleştirdim ve makyajımı yaptım. Saat 19:45'ti bugün vakit çok hızlı geçiyo derken kapının sesini duydum.
"Gelebilirsin" dedim annem içeri girdi ve bana bakıp gülümsedi.
"Kızım harika olmuşsun neyse aşağıda bir çocuk var seni almaya gelmişler öyle soyluyo bayağıda cüsseli kalıplı bir çocuk he" dedi bende gülümsedim ve kapıya doğru ilerledim son anda ayskkabılarım aklıma geldi ve geri koşup ayakkabılarımı alıp giydim. Sonra çantamıda elime alıp aşağı indim. Kapıda Demiri görmemle gülümsedim. O da o bana mest olmuş bir şekilde bakıyordu. Bende annemler yanlış anlamasınlar diye öksürdüm bir iki kere ve Demir hemen aklı basina gelmiş gibi bana döndü.
"Çıkalımmı Ezgi?" dedi ama bunun içinde farklı bir ima varmış gibiydi.
"Çıkalım demir" dedim ve gülümsedim. Uzanıp koluna girdim ve evden ciktik. Aşağı doğru inerken Demir konusmaya başladı.
"Yani biz şuan sevgilimiyiz?" dedi bende ona döndüm ve kaşlarımı çattım.
"Ne alaka be salak." dedim o da güldü.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Kıskanç Mafyam
RomanceEzgi kendi halinde ailesiyle yaşayan bir genç kız. Demir ailesinden ayrı, mesleği mafya olan sinirli adam. Hayat ikisini bir araya getiriyor. Birbirlerine göre yaratılmış iki insan hayatın önüne serdiği engellerle başa çıkabilecek mi?
