Kıskanç Mafyam

SEVGİ

ARKADAŞLAR İLK ONCE BUNDAN SONRA YAYINLADIĞIM HAZIRLIK BÖLÜMÜNÜ OKUYUN. UFAK SORUNLAR NEDENİYLE YANLIŞ BİR ŞEKİLDE YAYINLANDILAR. BU YÜZDEN İLK ONCE HAZIRLIK BÖLÜMÜ SONRA SEVGİ BÖLÜMÜ.

İyi okumalar:)

Kafede otururken telefonum çaldı. Telefona baktığımda Demir'in aradığını gördüm. Kahvemi elimden bıraktım ve telefonu açtım.

"Alo sevgilim nerdesiniz?"dedi.

"AVM'de alışveriş yapıyorduk. Biraz mola verelim dedik. Ben sana konum atayım şimdi dur"Dedim ve telefonu kulağımdan çektim. Demir'in sesi hala geliyordu ama.

"Tamam sen at"dedi ve telefonu kapadı. Ben konumu attım ve telefonu kapatıp kenara koydum. 5 dakika olmadan telefon yine çaldı. Demir'in arayacağını tahmin ederek kulağıma koydum.

"Efendim aşkım"dedim. Ama karşı taraftan gelen sesle şok oldum.

"Kızım, ben baban"dedi. Uzun zaman sonra duyduğum sesle biraz tuhaf olmuştum. İçimden bir anda gelen öfkeyle cevap verdim.

"Ne istiyorsun? Yaptıkların yetmedimi ailemize? Dağıttın bütün aileyi ya. Annem gitti tamammı? Fransaya gitti, beni bile almadı yanına. Ne istiyosun baba daha? Bak ben çok mutlu olacağım tamammı? Bu saatten sonra kimse benim mutluluğumu bozamaz."dedim tam kapatacakken bir ses daha duydum.

"Kızım ben ölüyorum"dedi. Şuan duyduğum cümle doğru muydu? Babam ölüyormuydu?Babama karşı nasıl içimde bir öfke büyürse büyüsün bu vicdan azabıma karşı kıyamıyordu.

"N-ne?"dedim. Çünkü şuan kurabildigim tek kelime bu oldu. Vücudum sanki daha fazla konuşmamı istemiyor gibiyidi.

"Evet kızım doğru duydun. Ben ölüyorum. Belki benimle son konuşman falan olacak. Bir daha ne karşına çıkacağım ne de seni rahatsız edeceğim. Bu arada evleniyormuşsun, hayırlı olsun. Söz bir daha mutluluğunu elinden almayacağım kızım. Ama şunu bil, ben ne yaptıysam mecburen yaptım. Sadece beni kötü bir baba olarak bilme bu benim için yeterli."dedi. Ne yaptıysam mecburen yaptım mi dedi o? Neyi mecburen yapmıştı ki? Ya da neden mecburen yapmıştı? Bu sorular beynimi yerken babama bir cümle daha kurdum. Bu söyliyeceğim şeyi babamda hakediyordu. Onunda gelmesi gerekiyordu bence. Çünkü şuan bana göre babam masum gibiydi.

"B-baba şey benim sözüme gelirmisin? Kendimi eksik hissetmem hem. Sende kızının evlendiğini görmüş olursun. Bu seninde hakkın."dedim.

"Kızım olmaz ben senin mutluluğunu ve huzurunu bozmak istemem"dedi. Ne kadar fazla kırdığımın yeni farkına varıyordum.

"Hayır baba ne bozması. Sen benim babamsın benim mutluluğumu nasıl bozabilirsin ki."dedim.
Az önce hayatımı mahvettin, mutluluğumu elimden aldın gibi şeyler diyordun Ezgi'cim.

"Kızım bilemedimki şimdi"dedi.

"Hadi ama baba sözümde beni kimden istiyecekler bu kız öksüz falan mı desinler"dedim.

"Tamam peki geleceğim ama ne zaman?"dedi.

"Yarın"dedim heyecanlı bir sesle.

"Tamam sen bana yarın konum atarsın"dedi.

"Tamam"dedim ve telefonu kapattım. Ama bir anda gözyaşlarım kendini salmaya başladı. Nedenini bilmiyordum.

"Ezgi iyimisin? Önemli bir şey konuşuyorsundur diye bölmek istemedim"dedi Eflin. Sonra hemen kalkıp yanıma geldi.

"E-Eflin babam ö-ölüyormuş"dedim zar zor bir sesle. Eflin hemen elini ağzına kapattı. Sonra kendine gelmiş gibi kafamı çekti ve göğsüne koydu. Tam o sırada Demir'in yanımıza geldiğini fark ettim.