အထူးလုပ်ကြံရေးသမတစ်ယောက်ရဲ့ စာမျက်နှာသစ်

အပိုင်း (၉၈) သူ့ခေါင်းကို ရိုက်ခွဲလိုက်တယ်

" ဒါပေမယ့် အခု ရှန်ယွဲ့က ဝိတ်အများကြီးကျသွားတယ်နော်၊ သူ့အသားအရည်ကလည်း လှတယ်ကွ၊ သူ့ကြည့်ရတာ တော်တော်အရသာရှိမယ့်ပုံပဲ"

ကျန်းရန်က သူ့နှုတ်ခမ်းကို သပ်လိုက်ပြီး တမင်ရွံစရာကောင်းအောင် ပြောလိုက်သည်။

"ဟား ဟား ဟား ကျန်းရန် မင်းကလည်း အရသာရှိမှာပဲဆိုတာ ဘာသဘောလဲ"

" ဒါပေါ့ ပြောစရာမလိုတဲ့ typeပဲကို၊ ရှန်ယွဲ့သာ ဝိတ်လေး နည်းနည်းထပ်ကျသွားရင် ပိုလှလာပြီး ရင်သားလည်း ပိုကြီးလာမှာ၊ သူ့နောက်ကနေ ကာကွယ်ပေးမယ့် အကောင်ကြီးကြီးတွေကို မြူဆွယ်နိုင်တာလည်း မဆန်းပါဘူး..."

" မင်း ပါးစပ်ပိတ်ထား"

ရုတ်တရက်ဆိုသလို မမျှော်လင့်ထားသည့် အရာတစ်ခုက ဖြစ်သွားတော့သည်။ ကျန်းရန်သည် ပေါက်ပန်းလေးဆယ် ပြောနေရင်းတန်းလန်းမှ ထရပ်လာသည့် ရှန်ချန်၏ စကားဖြတ်ပြောခြင်းကို ခံလိုက်ရတော့သည်။

ဒေါသကြောင့် တုန်ယင်နေပြီး တောင့်တင်းနေသည့် ရှန်ချန်၏ခန္ဓာကိုယ်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ကျန်းရန်မှာ အနည်းငယ် ဇဝေဇဝါဖြစ်သွားလေသည်။ ထိုအချင်းအရာထက် သူသည် ပိုပြီး ရှက်သွားတော့သည်။

ကျန်းရန်ဆိုတဲ့ သူက အမြဲတမ်း အကြောက်အလန့်ကင်းခဲ့တာပဲ။ အခုတော့ ပုံမှန်ဆိုရင် ငကြောက်တစ်ကောင်လိုနေတဲ့ စာဂျပိုးရဲ့ အော်ငေါက်တာ ခံလိုက်ရသတဲ့။ သူသည် ချက်ချင်း ရှက်သွားပြီး မပျော်ရွှင်နိုင်တော့ဘဲ ဆဲရေးလိုက်တော့သည်။

" မင်းက ဘာလို့ အော်နေတာလဲ၊ မင်းက ချချင်တာလား၊ မင်းအစ်မက တကယ့် ကြာကူလီပဲ၊ အဲတော့ ဘာဖြစ်လဲ၊ သူ ကျောင်းတော်ရဲ့မင်းသားလေး ယွီဟောက်ကို အသေ လိုက်ခဲ့တာ မသိတဲ့သူ ဘယ်သူရှိလို့လဲ"

သည်တစ်ကြိမ်တွင်တော့ ရှန်ချန်က သူ့ကို ရှန်ယွဲ့အား ဆက်ပြီး အရှက်ခွဲခွင့် မပြုတော့ပေ။ ထို့အစား လက်တစ်ဖက်တွင် တင်းကြပ်နေအောင် ကိုင်ထားသည့် ရေပုလင်းနှင့် ကျန်းရန်၏ခေါင်းကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် ရိုက်ချလိုက်တော့သည်။

" ငါ့အစ်မကို အဲလိုမပြောနဲ့ကွ ခွေးကောင်"

ခွမ်း။