EN ÇOK KİM YANDI? 2 (Acı Aşk.)

İyiyim dersem beni tekrar mı atacaksın?

Oktay genç kadının çırpınışlarını soğukkanlılıkla izlemeye başladı. Bunun da kendisiyle alay etmenin başka bir yolu olduğuna inanıyordu. Onun tarafından bir daha kandırılmayacaktı. Yardım etmek için hiç bir harekette bulunmadığı gibi umursamadığını göstermek için arkasını döndü ve eve doğru yürüdü. 

Adımları yavaş ama kararlıydı. Yağmur o kadar siddetlenmişti ki ceketinin altındaki gömlek dahi üzerine yapışmıştı. Şimdiye kadar ne iş nede özel hayatında kendisini bu kadar zorlayan biri olmadığına inanıyordu. Üzerindeki gömlek gibi yaptığı hata tüm hücrelerine bir lanet gibi yapıştığını hissediyordu. Sanki boğazına bir el yapışmış nefes almakta zorlanıyordu.

Hala çırpınışlarını duyabiliyordu. Ne olduysa adımları yavaşladı.İçini aniden bir huzursuzluk sardı. Parmaklarıyla ıslak saçlarını geriye attı ve yüzünden akan yaşları sildi. Arkasına bakmakla bakmamak arasında kaldığı an bir adım daha atmaya hazırlanırken rol yapmak onu yormuş olacakti çırpınışlarını duymaz oldu. Vazgeçtiğini düşündü. Ona aptal olmadığını göstermek numaralarından bıktığını söylemek için döndüğünde kimseyi göremedi. Birden şimşeğin etkisiyle etraf aydınlandı. Hızla havuza yaklaştığında tipte onu gördü. Birkaç saniye önce düşen yıldırımın gürültüsü geceyi delip kulakları sağır etti. Kalbi deli gibi atmaya başladı. Yüzme bilmediğine inanamıyordu. Hızla ceketini çıkarıp havuza atladı. Dibe doğru dalıp genç kadını belinden yakaladı ve yüzeye çıkarttı. 

Havuzdan çıkarıp çimlerin üzerine yatırdı. Bu kadar ileri nasıl gidebildiğini düşündü üstelik bu ilk hatası değildi asıl hatasını saatler önce yapmıştı. Neden bu kadını her gördüğünde sağlıklı düşünemiyor ve yapmak istemediği şeylerle yüzleşmek zorunda kalıyordu. Artık kendini tanıyamıyordu. 

Hareketsiz yattığını gördüğünde boğazı düğümlendi. Nabzını kontrol ettiğinde hiç bir belirti hissedemedi. Sırt üstü yatırdı. Başını geriye doğru itti. Çenesini yukarı gelecek şekilde ayarladı ve burnunu parmakları arasında sıkıştırıp dudaklarını dudaklarıyla kapattı.

Bir daha ona dokunmayacağına kendine söz vermişti. Kaderi düşüncelerine inat kendi bildiğini okuyordu.

Göğsü kalkıncaya kadar kuvvetlice üfledi. Hiç bir tepki vermediğini görünce "Ne olur aç gözlerini." diye bağırdı. Aslında bunu genç kadına duyurmaktan daha ziyade Allah'a bir yalvarış olarak içinden geçenleri dile vurdu. Hareketsiz  gördüğünde tekrar burnunu kapattı ve dudaklarıyla dudaklarını kapatıp ciğerlerini havayla doldurdu. Geri çekildiğinde gözleriyle yalvarıyordu hayatta kalması için.

Zaman durmuş geçen bir kaç dakika bir ömürün yorgunluğuyla yarışır olmuştu. Aç gözlerini diye tekrarladı. İçten içe ettiği dualar duyulmuş olacak ki Beyza bir anda ağız dolusu suyu çıkarıp öksürükle ciğerlerini temizlemeye çalıştı. Gözlerini açtığında onu karşısında gördü. Hala öksürüyor yorgunluktan tepki vermiyordu. 

Oktay genç kadını yan çevirip yuttuğu kalan suyu çıkarmasını beklerken derin bir nefes aldı.  Bu ben değilim diye içinden geçirdi. Ya yaptıkları hepsi birer hatadan ibaretti. Kendini topladığında genç kadına "İyi misin?" diye sordu. 

Boğazı yanıyordu konuşmasada başıyla cevap verebilirdi. Umutsuz çırpınışları aklına geldi ve onu bile genç adama çok gördü. Yaşadıkları artık bedenine çok ağırdı. Yüzünü toprağa çevirdi ve gözyaşlarının yağmurun damlalarına eşlik etmesine izin verdi. 

Genç kadının nefes alış verişi biraz biraz olsun normale döndüğünü gördüğünde  Oktay birkez daha "İyi misin?" diye sordu. Onun ağzından çıkacak küçük bir 'Evet' kelimesine şu anda o kadar muhtaçdı ki, içini saran endişe , korku ve vicdanen suçluluk duygusunu biraz olsun azaltacaktı.