" ငါအလုပ်ရပြီကွ သားရီး "
" ဟင် ဟုတ်လား ... မင်းကိုသဘောကျတယ်တဲ့
လား ဘယ်နေ့ဆင်းရမှာတဲ့လဲ "
" မနက်ဖြန်ကွ .. ငါဆွဲထားတဲ့ဒီဇိုင်းလေးတွေထဲက ဆန်းပြားတဲ့ဒီဇိုင်းလေးတွေတချို့စုပြီးပြ
လိုက်တာ သဘောကျသွားလေရဲ့။ အဲ့ဒါနဲ့ငါ့ကို
တန်းခန့်လိုက်တော့တာပဲ "
" ကောင်းတယ်ကွာ မင်းအလုပ်ရကံကောင်းတာပဲ "
" ဟုတ်တယ်ကွ . ငါအလုပ်ရကြောင်း ငါ့အမေကိုတောင်အရင်အသိမပေးဘဲ မင်းကိုအရင်ပြောတာနော် ဟဲ့ကောင် "
လူကသာသိပ်မဟန်တာ သူ့သူငယ်ချင်းစကားကြောင့် ဟင့်ခနဲ ထွက်သွားအောင် ရယ်မိလိုက်သေး....
" အင်းပါ အင်းပါ ငါကမင်းကိုမွေးထားတဲ့
အမေအရင်းဆိုတော့ "
" ဟ ဟ ဟုတ်ပြီ.. ငါပြန်လိုက်ဦးမယ် ကားစောင့်နေတာကားလည်းလာပြီမို့ ငါသွားပြီနော်
ဖုန်းချလိုက်တော့မယ် "
" အေးအေး တာ့တာ "
ခရောင်မနေ့ညက အတော်ငိုထားပုံရတော့
ထိခိုက်ထားတဲ့ခြေထောက်ဒဏ်ရာကလည်းကိုက်ခဲနေသေးတာမို့ အမေကဒီနေ့အလုပ်နားခိုင်းသော်လည်း စကားနားမထောင်ခဲ့ဘဲ ယူနီ
ဖောင်းဝတ်ပြီး အပြင်သို့ထွက်လာခဲ့သည်။ဆိုင်
ကိုရောက်တော့ ကောင်တာမှာ ကိုတည်တံ့လည်းရှိနေတာဖြစ်လို့ ခရောင်ကိုတွေ့တွေ့ချင်း
ထိုင်နေတဲ့ခုံပေါ်ကနေ ဆတ်ခနဲထကာ ခရောင်ကိုပြေးပြီး တံခါးသွားဖွင့်ပေးသည်။
" ညီ ... ခြေထောက်ကဘာဖြစ်လာတာလဲ "
" အာ .. ကျွန်တော်ချော်လဲလာတာပါ "
" ညီရယ်သတိထားမှာပေါ့ ခြေထောက်ခေါက်သွားတာလား "
" ဟုတ် "
" အဲ့ဒါဘာလို့ဆိုင်ကိုလာတာတုန်း အစ်ကို့ကို
ဖုန်းဆက်ပြီးခွင့်တိုင်လိုက်ရောပေါ့ "
" အခုတလောနားထားတာတွေ သိပ်များနေလို့ပါ အဲ့ဒါကြောင့် "
" ရပါတယ် ညီရယ်. ဆိုင်မှာလည်း စိုင်းယံတို့တွေရှိနေတာပဲ "
" ရပါတယ် ကျွန်တော်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ "
" ဘာမှမလုပ်နဲ့ "
YOU ARE READING
If possible ~
Fanfiction"ရှုံးနိမ့်မှာကိုသိရက်နဲ့ နောက်ဆုတ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး " " နောင်တရမှာကိုသိရက်နဲ့ ရှေ့ဆက်တိုးခဲ့တာ " ( ခရောင်သွေး )
If Possible ( Part - 15 )
Start from the beginning
