Alone With Him / وحيد معه

cp 5

كنت فى دولاب و مش عارف ازاى دخلت هنا بس كنت سامع صوت خناق و تكسير فضلت جوه لحد ما كل حاجه بقت هاديه قرارت اخرج و اشوف السبب لما خرجت لقيت المكان ضالما و اهلى كانوا واقفين بيتفرجوا عليا و على وشهم ابتسامه عريضه مرعبه و عيون مفتوحة مش بترمش

تجاهلت ده و خرجت من البيت و بدأت امشي فى اتجاه صوت الشلال لحد ما وصلت هناك مقدرش انكر انى حسيت بأمان لما لقيته بدات اقرب منه لحد ما وصلت عنده كان لابس روب ابيض شعره كان مربوط و كان جميل كالعاده كان ماسك حاجه فى ايده و قاعد بيتفرج على الشلال فى صمت
قعد جمبه و كنت بتأمل فى جماله كان فى دموع فى عينه على الرغم من انه بيبتسم ليا
لحد ما نظرى جه على ايده عشان اكتشف ان اللى كان فى ايده سكينه و دلوقتي هى موجوده فى بطنه و بدأ يطعن نفسه اكتر من مره حاولت اوقفه و اخد منه السكينه بس كان متأخر اوى وقع فى ايدى جثه

صحيت مفزوع من الكابوس و اللى فزعني اكتر اني مالقتهوش جمبي جريت بره البيت و بدات ادور عليه زي المجنون و فعلا لقيته جي عليا و بيحاول يمشي بس بسبب الجبس اللى على رجله كان بينط قربت منه و مسكت دراعه بعنف و سألته فى صوت عالى " كنت فين ؟"

بص في عنيا و شوفت تأثير صوتي العالى و عصبيتي في دموع عينه قال فى صوت مكسور
"ك.. كنت مح.. محتاج ابقا لوحدي"  و سكت و بص فى الارض و خدوده احمرت و بعدها حط ايده على بنطلونه و خبي وشه بعيد و كمل كلامه " عشان مفيش حمام هنا "

مقدرتش افضل عصبي بعد ماسمعته و مزاجي اتغير فى ثانيه و حاولت اكتم الضحك بس فشلت بصلي بكسوف و خدود حمره و سحب ايده و بدأ يرجع للبيت و انا مشيت وراه و لسه بضحك لحد ما دخلنا جوه و قعد فى الزاويه

بدات اجهز النار عشان اعمل اكل للمسكين ده قبل ما اروح اول يوم ليا فى الشغل و بعدين سمعته بيقول
" هو انا اسمي ايه " رديت عليه " اسمك كريم " حسيت ان الاسم لايق عليه و كمان مكنتش عايز اخد وقت طويل فى الرد عشان مش عايزه يشك في حاجه
بعدها سأل " و انت... اسمك ايه " بصيت عليه كان باصص في عيني و رديت عليه "ادم"
قرارت اسأله انا المره دي " انت عارف احنا هنا ليه؟" هز راسه ب لا
و ده خلاني افكر فى تلت حاجات ممكن اقولهاله
١- اقوله الحقيقه و اسيبه يمشي لو عايز
٢-اقوله اني اخوه و اننا لازم نعيش سوا و اشك انه يصدق ده بمجرد ما يبص فى المرايه هيكتشف اني كداب بسبب اننا مختلفين فى كل حاجه خاصه بالشكل
٣- اقوله انه الخدام بتاعي و اسيبه يخدمني بكل الطرق و ده كان احسن اختيار في رأيي
بس ماختارتش ولا واحد من التلاته و قولتله " احنا صحاب بس انت اتعرض لحادثه و ده اثر على الذاكره عندك  "
سكت شويه بعدها قال " هو انا عندي اهل" اعتقد ان لو فعلا كان عندك كانوا على الاقل هيبلغوا البوليس انك مخطوف او مختفي
رديت عليه " لا انت يتيم كنت في نفس الملجأ معايا "
لازم احميه و اخليه يستخبي من العالم عشان اضمن انه مش هيهرب او حد يلاقيه
كملت كلامي " الحادثه اللي اتسببت في انك تفقد الذاكره بسببها كانت حريق في شغلك و البوليس قال انك مشتبه بيه بمعني انك كنت مشترك في الحريق ده مع حد و عملتوه و طبعا البوليس بيدور عليك لأنك لازم تدفع تعويض عن الخسائر و احتمال تتحبس "

تعبير وشه اتغيرت لصدمه و عنيه كانت فى عنيا كأنه بيحاول يكتشف الكدب فيهم بس لما فشل الدموع بدات تنزل من عنيه و قال " هو في حد مات بسببي " و دي خلتنى افتكر اول مره اتقابلنا فيها لما صاحب الكرسي قاله ان ده " تالت واحد يموت بسببك انهارده " و افتكرت وشه كان مرعوب وبقا مش في واعيه عمري ما هحب اني اشوفه فى الحاله دي تاني لازم اخليه يعيش مبسوط مش حاسس بالذنب

قولتله" ده كان حريق بسيط مفيش اي حد اتأذي منه غيرك و انا متأكد انك مش السبب فيه بس لحد ما يعرفوا مين السبب لازم تفضل هنا و ماتخرجش بره "

و فعلا صدق كلامي و بان عليه الراحه فى ملامحه

و ده اكدلى ان كان لازم ادخل مجال التمثيل او التأليف اكيد كنت هكسب جايزة اوسكار لأحسن ممثل و مؤلف كدب
بعد ما الاكل سخن حطيته قدامه و بدأ ياكل بأيده بردو و كمية صغيره بس اللى استحمل ياكلها مسكت ايده و بدات اركب المحلول فيها بعدها أديته الادويه و قولتله

"معاد شغلى دلوقتي هتبقا كويس لوحدك ؟" هز راسه ب لا و مسك ايدي عشان يمنعني
كملت كلامي و قولت" لازم حد فينا يشتغل مش هينفع نعيش حياتنا هنا و انا هقفل الباب عليك مفيش حد هيقدر يدخلك و الكلب مش مؤذي لو جه تقدر تبعده ب دي " و حطيت عصايه جمبه

فضل ساكت و اخد سكوته موافقه على كلامي و قبل خروجي اخد السكينه معايا عشان كنت خايف الكابوس يتحقق فتحت الباب و بصيت عليه نظره اخيره عشان الاقيه باصص عليا كأنه بيقولى ماتسبنيش لوحدي بس ماكنش في حل تاني خرجت و قفلت الباب و بعد عن البيت و بدات امشي فى طريق تاني بعيد عن اكتر حد انا عايز ابقا معاه
________________________________________
Vote and comment