ကိုယ့်ဘဝရဲ့လေပြေညင်း
"ကျန့်ကောလား.?"
ရှောင်းကျန့်လက်စပြင်းလွန်းတဲ့
ဝမ်ကလေးရဲ့လက်စတွေကြောင့်
သူနှုတ်ခမ်းကနေ သွေးအနည်းငယ်ထွက်လာသည်။
ဝမ်ရဲ့လက်အားက
တကယ်ကို ပြင်းထန်တာပဲ။
ဝမ်လို ချစ်စရာကောင်းတဲ့
ကောင်လေးရဲ့ လက်အားက
တအားပြင်းထန်မန်း သူမသိခဲ့ဘူး။
..............
ရိပေါ် သူထိုးလိုက်တာကြောင့်
ကျန့်ကောရဲ့ နှုတ်ခမ်းထောင့်တစ်နေရာမှာ
အနည်းငယ်သွေးတွေ ထွက်နေခဲ့တာကြောင့်
ပြာပြာနဲ့ အိပ်ခန်းထဲက ဆေးသေတ္တာဘူးကို
ထုတ်ခဲ့လိုက်သည်။
ကျန့်ကောရဲ့ နှုတ်ခမ်းက
သွေးတွေကို တစ်ရှုးလေးနဲ့
သုတ်ထားပေးလိုက်သည်။
"ကျန့်ကောနာနေလားဟင်..?"
"အင်း ဝမ်ကိုယ်ကို နမ်းမှ
ပျောက်တော့မယ်ထင်တယ်"
ရှောင်းကျန့် သူကို စိုးရိမ်ပြီး
ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတဲ့ အကောက်ပေါက်လေးကို
အသည်းယားစွာ ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ရုတ်တရက် သူနှုတ်ခမ်းကို
နွေးထွေးသွားက ဝမ်က
သူကို နမ်းလိုက်လိုက်သည်။
ရှောင်းကျန့် ဒီအခြေအနေကို
တောင့်တောင့်ကြီးနဲ့တင် မျက်လုံးတွေပြူးနေမိသည်။
"ပျောက်ပြီမလား..? အနာက"
ရှောင်းကျန့် ရုတ်တရက်
သူနားက ပြန်ခွာကာ
ပြောလာတဲ့ ဝမ်ဆိုတဲ့ကောင်လေးကို
ကြည်ရြင်း မျက်လုံးပြူးတာက
လုံးဝမပျောက်သေးပါ။
"မပျောက်သေးဘူး ကိုယ့်ဘက်က
ပြန်နမ်းမှ ပျောက်မယ်ထင်တယ်"
ပြောပြီးတာနဲ့ သူမျက်နှာနားကို
ပြန်ကပ်လာတဲ့ ကျန့်ကောက
တကယ်ကို သူကို စနမ်းတော့သည်။
၅မိနစ်ကြာတော့ ရိပေါ်သူဘက်မှ
အနမ်းကို ရပ်လိုက်ကာ
သူမေးချင်နေတဲ့ မေးခွန်းကို
စမေးတော့သည်။
"ကျန့်ကော ဘယ်လိုပြီ ဟန်မင်ပုံစံကို
ပြောင်းနိုင်တာလဲ.?"
-------------------
ရှောင်းကျန့် Parisကို ရောက်တော့
သူလုပ်ရမဲ့ missionပုံစံအတိုင်း
ကျိရန်ကို မနက်ဖြန်ညတွေ့မယ်ဟု
messageပို့ထားလိုက်သည်။
YOU ARE READING
ကိုယ့်ဘဝရဲ့လေပြေညင်း
Romanceမင်းရဲ့အနံအသက်လေးက အစ လေထဲမှာပျံလွင်မှု မရှိအောင် ကိုယ့်ရင်ဘက်ထဲမှာပဲ သိမ်းထားချင်မိတယ်။ မုန်တိုင်းပြီးရင်လာတဲ့ သက်တံလေးလို့ မင်းရဲ့အပြုံးက ကိုယ့်ကိုခွန်းအားတွေ ပေးတယ်။ မင်းလေးဆိုတဲ့အရာက ကိုယ့်ဘဝရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်တဲ့ နှလုံးသားရဲ့ပိုင်ရှင်ပဲ။...
