[Zawgyi]
ကိုယ့္ဘဝရဲ႕ေလေျပညင္း
ေလတစ္ျဖဴးျဖဴးတိုက္ေနတဲ့
ျမက္ခင္းျပင္ရဲ႕ အလယ္မွာ
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေနမင္းႀကီးဘက္ကို
ၾကည့္ကာ အလွဆုံးၿပဳံးျပေနသည္။
ထိုအျခင္းအရာက ၾကည့္လို႔မဝေတာ့မဲ့
ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို႔ ေျပာရင္
ဘယ္သူမွ ျငင္းမွာမဟုတ္ဘူး။
ဘာလို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို
ေျပာျပရင္ ေတာက္ပေနတဲ့ေနမင္းႀကီးရဲ႕ အလယ္
ေလတစ္ျဖဴးျဖဴးတိုက္ေနလို႔ ဆံပင္ေတြက လႊင့္ေနၿပီး ၿပဳံးလိုက္ရင္ ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို႔ ခ်စ္ဖို႔တအားေကာင္းတာမို႔
ထိုေကာင္ေလးက သူလက္ေတြကို
ဆန့္လိုက္ကာ ႏြေဦးေလကို ခံစားေနသည္။
ေကာင္ေလးဝတ္ထားတဲ့ T-shitအျဖဴေရာင္
ပြပြေလးကလည္း ေလ၏ ဆြဲေခၚရာေနရာကို
လိုက္ကာ ေလႏွင့္အတူၿပိဳင္တန္းေနသည္။
ဂ်ိန္း!!
ၾကည္လင္ေနတဲ့ ေကာင္းကင္မွ
႐ုတ္တရပ္လက္သြားတဲ့ အျဖဴေရာင္ရွိတဲ့
လွ်ပ္စီးတစ္ေၾကာင္းႏွင့္အတူ မိုးၿခိမ္သံ
ထိုအသံေတြလာၿပီးတာနဲ႕
မိုးေကာင္းကင္မွ ေျမျပင္ေပၚသို႔ က်လာတဲ့
အျဖဴေရာင္မိုးစက္ကေလးေတြ
ခဏအခ်ိန္ေလာက္ကမွ ေတာက္ပေနတဲ့
ေနမင္းႀကီးကလည္း အခုဘယ္ကိုေရာက္ေနမန္းလည္း မသိေတာ့ပါ။
ထိုေကာင္ေလးက အရိပ္ရရာ
ေနရာတစ္ခုကို မိုးသည္းလာမႈေၾကာင့္
ေျပးသြားလိုက္သည္။
တစ္ျဖည္းျဖည္းပိုၾကမ္းလာတဲ့
မိုးသံေၾကာင့္ ထိုေကာင္ေလးက သူနားေတြကို အုပ္လိုက္၍ မ်က္လုံးေတြကိုမွိတ္ထားလိုက္ကာ သူတစ္ေယာက္ေလာက္သာ ၾကားနိုင္မဲ့ စကားတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေရ႐ြတ္လိုက္သည္။
"ေသလိုက္ပါေတာ့ ဝမ္ရိေပၚရယ္
ထီးပါမလာမွ မိုးကသည္းလာတယ္လို႔"
ဟုတ္ပါတယ္ ထိုေကာင္ေလးက
ဝမ္ရိေပၚ~
ရိေပၚ သူနားေတြကို ျပန္အုပ္လိုက္ၿပီ
မ်က္လုံးကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
သူထိုင္ေနတဲ့ ထိုင္ခုံေလးနဲ႕
မနီးမေဝးမွာ ပန္းျခင္းတစ္ခုနဲ႕ မိုး႐ြာထဲ
ထိုင္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးလို႔ပဲေျပာရမလား?
သူထက္ေတာ့ နည္းနည္းႀကီးမယ္ထင္သည္။
YOU ARE READING
ကိုယ့်ဘဝရဲ့လေပြေညင်း
Romanceမင်းရဲ့အနံအသက်လေးက အစ လေထဲမှာပျံလွင်မှု မရှိအောင် ကိုယ့်ရင်ဘက်ထဲမှာပဲ သိမ်းထားချင်မိတယ်။ မုန်တိုင်းပြီးရင်လာတဲ့ သက်တံလေးလို့ မင်းရဲ့အပြုံးက ကိုယ့်ကိုခွန်းအားတွေ ပေးတယ်။ မင်းလေးဆိုတဲ့အရာက ကိုယ့်ဘဝရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်တဲ့ နှလုံးသားရဲ့ပိုင်ရှင်ပဲ။...
