အဓိက ဇာတ်လိုက်နဲ့ လက်ထပ်ခြင်း (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၃၇

Unicode

အဓိက ဇာတ်လိုက်နဲ့ လက်ထပ်ခြင်း

အပိုင်း ၃၇

ချန်ကျင်းယောင်က မျက်ဖြူလှန်ပြလိုက်ပြီး သူ့ကို မနှောင့်ယှက်ဘဲ သူမ မနက်စာ စားဖို့ပြန်လှည့်သွားသည်။

ထမင်းစားနေစဉ် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် စကားမပြောရင် အဆင်မပြေဖြစ်မှာကို စိုးရိမ်နေကြသည်။

အချိန်အတော်ကြာ တိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက် ချန်ကျင်းယောင်က အကြောင်းအရာများကို စတင်ရှာဖွေခဲ့ပြီး ကျိ ရှောင်ရဲ့အတန်းဖော်နဲ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့်အကြောင်းအရာတွေကို ရန်ချန်းဆီ ပြောပြခဲ့သည်။

နောက်ဆုံး သူမ ငွေရှာရတာ ခက်တယ်လို့ ညည်းတွားခဲ့သည်။

ဤကဲ့သို့သော အခြေအနေမျိုးကို သူမ တစ်ကြိမ် သို့မဟုတ် နှစ်ကြိမ်သာ ကြုံတွေ့ခဲ့ရခြင်းမဟုတ်ပါ။ မင်း သွားဆေးခန်းကို ပိုက်ဆံမရှိရင် သွားလို့ရနိုင်မလားဆိုတာ လူတွေက အမြဲတမ်း တွေးနေတတ်ကြတယ်။ သူမမှာ ပိုက်ဆံမရှိတာ အမှန်ဘဲ၊ ဒါပေမယ့် အလုပ်လုပ်တာ ပိုက်ဆံအိတ်ထဲ ဖြည့်ဖို့လေ၊ ပိုက်ဆံကုန်ဖို့မှမဟုတ်တာ။

"ဒီလူတွေကို ဘာလို့ အရမ်းဂရုစိုက်နေရတာလဲ!" ရန်ချန်းက သူစားနေတဲ့ အီကြာကွေးကို ချလိုက်သည်။ "ငါ သာ မင်းဆိုရင် သူတို့ကို ဈေးတောင်လျှော့ပေးမှာမဟုတ်ဘူး။"

ခေတ္တရပ်ပြီးနောက် ပြောလိုက်သည်။ “မင်း အိမ်မှာ အစာကျွေးဖို့ ကြောင်တစ်ကောင်ရှိသေးတယ်လို့ ပြောလိုက်”

ချန်ကျင်းယောင် ပခုံးတွန့်လိုက်သည်။ “ကျွန်မ ဘာမှ ထပ်ပြောစရာ မလိုတော့ဘူး။ အပေးအယူ ပြတ်သွားပြီ။"

ရန်ချန်း - “……”

——————————————–

နေ့ရက်တွေက တဖြည်းဖြည်း ကုန်ဆုံးသွားခဲ့သည်။ မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်းမှာပဲ တစ်နှစ်ကုန်တော့မယ်။

သူတို့သဘောပေါက်လိုက်ချိန် နှစ်သစ်ကူး အကြိုရောက်ဖို့ ရက်အနည်းငယ်သာ လိုတော့သည်။ မြို့တော်သည် ဆီးနှင်းများဖုံးလွှမ်းနေပြီး အနီရောင်မီးပုံးများက ထီးဆောင်းပင်တန်းများမှ ချိတ်ဆွဲထားကာ အနီရောင်တောက်တောက်များက ပွဲတော်လေထုကို ပိုတိုးစေသည်။