თავი 22

397 36 54
                                    

- რას იტყვი რომ გითხრა, ვიცი საგვარეულოები სინამდვილეში რასაც წარმოადგენთ?

ბეატრისმა ეს წინადადება წარმოსთქვა თუ არა დათას გამომეტყველება საბოლოოდ შეეცვალა და ისედაც შავი თვალები უფრო შავი გაუხდა..

- რას გულისხმობ? საგვარეულოების შესახებ რა იცი?!

ცრავს დათა კბილებს შორის და მასზე რამოდენიმეჯერ დიდ კარს ზურგით ეყრდნობა..
შავი თმები სახეზე ეყრება, მისი სახის ნაკვეთები კი ძალზედ კარგად ჩანს მზის შუქზე.
დათას შავ თვალებში კი ბეატრისი საკუთარ ანარეკლს ხედავს.
მასში რაღაც შეცვლილიყო, ბეატრისის წინ ის ბიჭი აღარ იდგა, რომელსაც რამოდენიმე თვის წინ იცნობდა.
მის წინ ბიჭი აღარც იდგა.. მის წინ მამაკაცი იდგა..
დათას მარჯვენა ტუჩის კუთხესთან ზუსტად იგივენაირი პირსინგი ეკეთა როგორიც კაიზენს.

- ვიცი თუ რას სჩადიხართ.. ვიცი რომ საგვარეულოს საქმიანობა არა მხოლოდ პოლიტიკური თემები არამედ ბნელი საქმიანობაცაა.

დათამ გოგონას გაკვირვებულმა გახედა.
ბეატრისმა კი სახიდან თმები ხელით მოიშორა.
ცხენის კუდად შეკრული თმები სებასტიანისგან გაქცევისას გაშლოდა.

- ამ ყველაფერის შესახებ საიდან გაიგე?!

ჰკითხა დათამ, ბეატრისს და ხელები მაჯაზე მოუჭირა.

- ამის დრო არ არისს დათა.. უნდა დამეხმარო.. გთხოვ..

თქვა ბეატრისმა და დათას მწუხარებით სავსე, მწვანე თვალები მიანათა.

- რას ნიშნავს უნდა დაგეხმარო?! წესიერად გამაგებიე შენს თავს რა ხდება?!

დაიყვირა დათამ და ბეატრისს მაჯიდან ხელი უშვა.

- უნდა დამმალო სასწრაფოდ მანამ სანამ მიპოვა..

- ვის გაურბიხარ ბეატრისს?! ამოცანებით ნუ მესაუბრები!

კარებზე ბრახუნის ხმა კვლავ გაისმა და ბეატრისი საბოლოოდ შიშმა მოიცვა.

მისი თვალებიWhere stories live. Discover now