EVA +18 (Kadın Mafya Serisi 1)

28. KÖTÜLER SEVER Mİ?

İyi okumalar...

   Şef aniden odaya girdi. "Efendim, bir şey yakaladım."

"Nedir?" şef işini gerçekten iyi yapıyordu. Bir olay patlak verir vermez ipin ucunu yakalamayı biliyordu. Babamın baş koruma yapma sebebi açık ve netti.

"Silahın ateşlendiği noktaya bizzat kendim baktım. Çok iyi ayarlanmış. Olası bir tehlike anında salonu görebileceğimiz yerde."

"Ee? Karan evi karış karış biliyor. O ayarlamıştır."

"Bilmiyor efendim." anlamsızca baktım.

"Zamanında Semender ailesi salonumuza gelmişti. İlk ve son kez. İçeri ve bahçeye Boratav korumaları alınmayacaktı. Bu durumu riske atmadım. Ben de tüm salonu görebileceğim bir nokta oluşturdum. Duvarı kırıp oraya cam yapan benim. O gün içindi. Nişancıları yerleştirmiştim ve bunu rahmetli babanız ve üç önemli koruma hariç kimse bilmiyor."

"Kim? Kimler biliyor?"

"Faris Bey'in sağ kolu Adem ve sol kolu Raşit." ihanet etmeyecek iki isim.

"Onların atası bile Boratav soyuna çalışıyordu."

"Onlar değil zaten efendim."

"Geriye kim kaldı o zaman amına koyayım ölmüş babam mı?"

"Üçüncü kişi derken kendimi saymadım. Üçüncü kişi adamınız Dora. Dora biliyordu."

"Ne?"

"Siz başa geçtiğinizde en çok ona güveniyordunuz, ben de söylemiştim."

"Ciddi değilim de. Şef bana şaka yaptığını söyle!"

"Üzgünüm ve eğer Dora böyle bir şey yaptıysa, Kutuner ailesinin yıllardır gizlediği çocuğu odur. Dora Kutuner, başından beri hepimizi kandırdı."

Her şey film şeridi gibi geçip gitti gözlerimin önünden.

"Seni gözüm bir yerden ısırıyor ama çıkaramadım." "Birine benzetmişsinizdir Karan Bey, ben yıllardır İngiltere'de yaşıyorum."

"Ben öldürmeseydim o bizi öldürecekti. Aptal mısın kızım?" "Sebebini sordum, başından beri seni buraya getirmesinin amacı öldürmekti." "Sen değil misin ihanetin cezası olur diyen?"

Hiçbir şey tesadüf değildi. Ne doğum günüm ne Londra... Dedemi o gece öldürmesi...

"Tanıdık ses, tanıdık koku, evim."

"O da bana güvenerek imzalamıştı. Sanırım ben de ona güveniyordum."

"Başaracağına pek inanmamıştım ben de ama... Ne bileyim, kimsem yoktu, kimsem olmana ihtiyacım vardı."

"Gururlandım gibi oldum. Küçük kızım, büyük adamları haklamıştı."

"Üstesinden geleceksin." "Üstesinden geleceğiz."

Bir gecede daha ne yaşayabilirdim? Bir gecede kaç kere ihanete uğrardı insan? Kalbimin sıkıştığını hissettim, şimdi delirsem her şey yoluna girecek gibiydi.

***

Gece boyu uyumamıştım. Ağlayıp durmuştum yalnızca. Tenime batan yüzlerce iğne vardı. Vücudum acıya henüz alışmamış, direnemiyor da.

Aynaya baktım. Kendimi hiç bu kadar bitik görmemiştim. Göz altlarım mosmor, yüzüm kireç gibi, saçım başım dağılmış... Büyük bir çöküntüye doğru giden mental sağlığım el salladı. Gözlerimi yumdum ve tekrar açtım. Ben yıkılmazdım ki? İnsanların kanıyla beslenen bir vampirdim, gözlerim kırmızı değil fakat birilerini öldürmekten çekincem sıfır.