Unicode Version
အဲဒီဆယ့်နှစ်နှစ်တာကာလ
< ရွက်ကြွေဝေ၏အမြင် >
မျက်လုံးများကိုအားယူ၍ဖွင့်လိုက်သည်နှင့်ရင်းနှီးသလိုရှိသည့်မျက်နှာကြက်ကိုအရင်မြင်လိုက်ရပြီးနောက်
"သမီး သမီးလေး သတိရလာပြီလား။"
ဦးစွာကြားလိုက်ရသည့်အသံပိုင်ရှင်ကိုရွက်ကြွေရေရွတ်မိလိုက်သည်။
"မေမေ.."
"အင်း ဟုတ်တယ် မေမေပါ။ သမီးဘယ်လိုနေသေးလဲ။ နေလို့ကောင်းရဲ့လား။"
စိတ်ပူစွာဆိုလာသည့်အမေဖြစ်သူ၏စကားကြောင့်ရွက်ကြွေလှဲနေသည့်မှအနေအထားမှရွက်ကြွေထထိုင်ရန်ပြင်လိုက်တော့ကိုက်ခဲလာသည့်ခေါင်းကြောင့်ရွက်ကြွေညီးညူမိသွားသည်။
"အား နာလိုက်တာ။"
"နာတယ် ဘယ်နားကဘယ်လိုနာတာလဲ သမီး။"
"ခေါင်းကမေမေ။ ဒါနဲ့ဖေဖေအပါအဝင်ဦးလေးတွေရော၊ဒေါ်လေးဖြူရောကဘာလို့တစ်စုတစ်စည်းရှိနေကြတာလဲ။ ပြီးတော့ဒေါ်လေးဖြူမျက်နှာကလည်းမျက်ရည်တွေနဲ့။"
ရွက်ကြွေညီးညူမိမှုကိုသေချာမေးလာသည့်အမေဖြစ်သူကိုရွက်ကြွေပြန်ဖြေရင်းမြင်နေရသောအခန်းတွင်း၌တစ်စုတစ်စည်းရှိနေသောလူကြီးများကြောင့်ရွက်ကြွေမေးလိုက်မိချိန်တွင်
"ဘာလို့ငါတို့ကတူတူရှိနေရတာလဲဆိုတာ ပြန်ပြောပြရအုံးမှာလား ရွက်ကြွေဝေ။"
ဒေါသသံဖြင့်ပြောလာသောဦးလေးငယ်ကိုဦးကြီးကလက်ဖြင့်ရပ်ရန်အမူအရာပြလိုက်ပြီး
"ရွက်ကြွေ သမီး တစ်ခုမှမမှတ်မိဘူးလား။"
"ဖေဖေ ဦးကြီးပြောတာကိုသမီးနားမလည်ဘူး။"
ရွက်ကြွေစကားအဆုံးတွင်ရွက်ကြွေဖေဖေကရွက်ကြွေအနားတွင်လာထိုင်ပြီး
"သမီး ခေါင်းထိခိုက်ရတဲ့အကြောင်းအရင်းကိုလုံးဝမမှတ်မိဘူးလား။"
"ဟင့်အင်း ဖေဖေ။ သမီး ခေါင်းတစ်ချက်ချက်နည်းနည်းနာပေမယ့် သမီးဘာမှမမှတ်မိဘူး ဖေဖေ။"
