R.W. | Harry Potter

3-bad dream

"Bayanlar baylar, sizinle tanıştırmak istediğim çok önemli bir kişi var." dedi Profesör Lockhart. Gözlerimi devirmemek için zor duruyordum, sınıftaki bütün kızların içleri gidiyordu. Her şeyin farkındaydım. Profesör yakışıklıydı, zeki gibi görünüyordu ancak birkaç kez yakın olarak görüştükten sonra ilk cazibesi kesinlikle kalmıyordu.

Profesör ile ilk tanışmam geçen seneydi. Herkes gibi bütün kitaplarını okumuş bir hayrandım. Babam onu yemeğe davet ettiğini söylediğinde sevinçten havalara uçmuştum. Bakanlığa bir röportaj için gelmiş, babamda benim durumumdan bahsetmişti. Akşam eve geldiğinde başta her şey güzeldi, ancak sonradan sıkılmaya başladım. Tek konuştuğu kişi kendisiydi. Fransa ziyaretimde şuraya gittim, bir hipogrifi evcilleştirdim gibi yalanlar...

Biraz dinlediğinizde söylediklerinin çoğunun yalan olduğunu anlamak zor değildi. Yanımda oturan Hermione de şuan bu kurbanlardan biriydi, profesörü dinlemiyor sadece izliyordu.

"Bu sene ki Karanlık Sanatlara Karşı Savunma profesörünüz, sayısız savaştan galip çıkmış, bir hipogrifi evcilleştirmiş, beklenmedik bir sakatlık sebebiyle quidditch milli takımından ayrılmak zorunda kalmış-" o devam etmeden önce Hermione'ye hafifçe yaklaştım ve oldukça kısık bir sesle fısıldadım "Daha seçmelerdeyken kovulmuş." tepki vermedi, duyduğunu biliyordum ama işine gelmiyordu. Onun yerine arkamızda oturan Ron duymuş olmalıydı ki kıkırdamasına engel olamadı. "-Ve ondan ders aldığınız için kendinizi çok şanslı hissetmenizi sağlayacak bir adam. Ben."

Bu seferde arkadan Harry'nin Ron'a bir şeyler dediğini duymuştum. "Ayrıca ilk iki hafta gelemedim çünkü sizi düşünmek yerine takma saçlarımı yapıştırmak için yapıştırıcı bulmaya çalışıyordum." gülmemek için dilimi sertçe ısırmıştım. Bu doğruydu, okulun üçüncü haftasındaydık ve ilk KSKS dersimizi işliyorduk çünkü profesör ortalarda yoktu.

İlk ders böyle geçti, inanılmaz sıkıcıydı. Snape'in işkenceli iksir derslerini bile tercih ederdim. Öğlen dışarı çıkmıştık. Hogwarts'ın son güneşli zamanlarıydı, bizde sınavlar başlamadan tadını çıkarmak istiyorduk.

Ron ve Hermione Lockhart hakkında tartışırlarken ben rüyamı düşünüyordum. Cedric'in yanıma geldiği gecenin sabahı anneme mektup yazıp sonraki gece ne yapacaklarını sormuştum. O ise evde olacaklarını söyleyip bitirmişti. Üstelersem sebebini soracağını bildiğim için başka da bir şey diyememiştim ama hâlâ içim içimi yiyordu. Bazen Harry'e söylemeli miyim diye düşünmeden edemiyordum. "Hey, Florence." dedi Harry'nin sesi, aklımı mı okumuştu o?

"Ne oldu?" "Gelen baykuş senin değil mi?" diye sorup elini havaya kaldırıp bir yeri işaret etmişti. Gösterdiği yere baktığımda baykuşumu ayaklarında kocaman bir şey taşırken görmüştüm. Hemen ayaklandım "Abimin hediyesi bu!" dedim heyecanla, aslında hediyeyi tahmin ediyordum ama yine de heyecanlanmıştım işte.

Baykuş yanımıza gelip ayaklarındaki paketi ellerime bırakmıştı. "Yoksa bu bir?" derken Ron da ayaklanmış ve paketi açmama yardım etmişti. "İnanmıyorum!" dedim "Bu bir Nimbus 2001!" "Merlin Aşkına! Bu mükemmel." dedi Ron büyülenmişçesine. Paketin içinden bir de not çıkmıştı ancak biz süpürgeye bakarken yere düştü. Hermione aldı ve benden izin istedi. Ona okuyabileceğini söyledikten sonra sesli bir şekilde okumaya başladı.

"İlk maçında koyduğum iddiayı kazanmanı sağlaması dileğiyle.."

Mutluluktan içim içime sığmıyordu hemen binip uçmak istesemde bir şey dikkatimi çekmişti. Süpürgeye bağlı bir atkı vardı, tam elimi atmıştım ki Hermione tekrardan konuştu

"Ve arkadaşın Weasley içinde Durmstrang'den imzaladığım bir atkımı gönderdim. Seveceğinden eminim."

Ron ortalığı ayağa kaldırmayı başarmıştı. "Ne bekliyorsun, atkını alsana." diyerek süpürgeyi ona uzattım. Hemen atkıyı çözüp açarak inceledi "Bu müthiş bir şey, Lucas R.W.'nin imzalı atkısı var bende!" hemen atkıyı taktı ve delirmeye devam etti. Bende daha fazla dayanamayıp süpürgeme bindim. Havalanmadan önce Harry konuştu "Bahse varım ki şatoyu senden daha kısa sürede dönüp gelebilirim." iddiaları severdim, hayır yanlış oldu, bayılırdım!