ABDUCTED

İyi Geceler(M)

Baştan uyarayım. Bölümde ufak bir smut bölümü var. Başladığı yere  ❗❣️❗ bittiği yere  ❣️ koyarım. Keyifli (gerçekten keyifli) okumalar dilerim.

Yazardan

Yaşanan tüm olaylardan sonra herkes sevdiğinin değerini daha iyi anlamalıydı diye düşünmüştü Austin. Vakit kaybetmemesi gerektiğini düşünüp ulu orta yerde aşkını ilan etmişti Jack'e. Jack ise dalga geçtiğini düşünüp ona küçük kardeş muamelesi gösterip çevredeki bazı kişilere biraz da olsa rezil etmişti. O olayın ardından Austin ağlayarak odasına kapanmış ve kimseye açmamaya yeminli gibi kapısını hiç açmamıştı. Yousef ise yüzünde buruk bir gülümsemeyle önce Jack'i süzüp sonrasında ise Austin'in odasına yönelmişti. Kapısını tıklatıp beklemeye başlamıştı ama ses gelmeyince tekrar denedi.

"Austin aç kapıyı. Sadece ben varım. Gerçekten." Dediği bir kaç kelimenin ardından kapı açılıp hızla içeri çekilmişti ve ardından kapı tekrar kapanıp kilitlenmişti. Yousef Austin'e döndüğünde şokla gözlerini açıp beklemeden sıkıca sarılmıştı. Kıpkırmızı olmuş suratı ile çok tatlı gözükse de yanıyordu Austin. Biraz yanında durup derdini dinleyecek ve sonrasında ilaç almaya aşağıya inecekti. En azından kendisi öyle planlamıştı.

"Gel bakalım minik tavşan. Bu kadar ağlanacak ne oldu?" Koltuğa oturup Austin'i de yanına çekmiş ve suratını silmişti. Kekeleyerek konuşmaya başlayan ufaklık gözüne çok tatlı gelmiş ve gülmemek için zor durmuştu.

"B-ben Jac-Jack'e h-herkesin için de a-açı-açıldım. A-ama o da-dalga geçtiğimi s-sanıp güldü ve k-kafamı o-okşadı. H-herkese r-rezil olduğum yetmezmiş g-gibi be-beni hala daha ç-çocuk olarak g-görmesi ço-çok acıttı." Duyduğu şeylerle içi acıyan Yousef yeniden kucağına çekmiş ve sıkıca sarılmıştı. Bu yaşananlar sabah olmuştu ve dünden beridir de heyecandan bir şey yememiş olan ufak beden için kötü olmuştu. Hastalanması ve düşüp bayılmaması için bir şeyler hazırlamalıydı.

"Birazcık kötü olmuş ama belki onunda sana karşı hisleri vardır. Bilemeyiz ki. Senin çocuk ruhlu olduğunu benden iyi biliyordur. Pişman olup gelecektir emin ol. Sen şimdi yatağına uzan. Üstünü örtmeyelim ama daha çok ateşin çıkmasın. Ben sana yiyecek bir şeyler ve ilaç getireyim." Ufaklık kafasını olumlu anlamda sallayıp burnunu çekerek yatağa uzanmıştı. Son kez sarılıp ayrıldıklarında gülümsemiş ve beklemeye başlamıştı. Yousef odada çıkar çıkmaz karşısında dikilen Jack ile ödü patlamış ve geriye savrulmuştu.

"Her yerden gizlice çıkmasana sen ya. Bir gün inme gelecek ve hepimizi öldüreceksin Jack. Ve hayır şu an seni görmek istediğini sanmıyorum ve biraz hasta gibi. Gidip yemek hazırlayacağım istersen sen götürebilirsin." Jack daha konuşmadan her sorusuna cevap verip ağzını geri kapattırmıştı Yousef. Yemekhaneye kadar peşinde dolanmış ve yemekhanenin önünden hastane kanadına yönlendirilmişti. Yousef ise mutfağa girip Austin'in yiyebileceği şeyleri hazırlamaya başlamıştı.  Arkası dönük yemek hazırladığı için sinsice yaklaşan Andy'yi fark etmemişti. Bir anda beline dolanan kollar ile ufak bir çığlık atıp arkasını döndüğünde gördüğü yüz ile önce rahatlamış sonra ise azarlama moduna geçmişti.

"Sessiz sessiz yaklaşma diye kaç kere uyardım be-" Cümlesini tamamlamasına izin vermeden dudaklarına öpücükler sıralamaya başlamıştı Andy. İlk başta karşılık vermese de sonrasında öpücükleri kabul edip karşılık vermeye başlamıştı Yousef. Andy belini daha sıkı kavrayıp tezgahta ki boş yere oturtturmuştu. Öpüşmeleri öncesinde derin olmasa da havalanmayla beraber ağzını aralamıştı Yousef. Fırsattan yararlanan Andy ise öpüşmeye dillerini katarak derinleştirmişti. Andy'nin dilini ağzında hisseden Yousef derince inleyip kendini Andy'ye itmişti. Nereden geldiği bilinmeyen cesurluk ve cinsel açlıkla yanıp tutuşan çifti elindeki hapları yere düşürerek anın büyüsünü bozmuştu. Korkuyla ayrılan Yousef utançtan kıpkırmızı olmuş bir vaziyette  tezgahtan inip reçelli ekmekleri bir tabağa yerleştirmeye başlamıştı.