ABDUCTED

James'ın Geçmişi

12 Ekim 1996

"Hızlı olmazsanız yakalanacağız. Elinizi çabuk tutun. Hadi  John annem gelmeden uzaklaşmalıyız." Eva hiç bir şekilde akıllanmayan ama bir o kadar da zeki bir kızdı. Hızlı düşünceleri ve dahi planları onu ilerideki okul müdiresi yapıyordu şimdiden. Sürekli farklı farklı yöntemler deneyerek okuldan uzaklaşıp kafa dinleyebiliyorlardı. Okulu ne kadar sevmeseler de sonradan yine okula dönüyorlardı. Çünkü okuldan başka gidecek bir yerleri yoktu. Gölün kenarına geldiklerin de yan yana sıralanarak dizilmişlerdi.

"Bence kendimize ait bir yer belirlemeliyiz. En azından bir kaç gün uzakta yaşayabileceğimiz bir yer olmalı. Sürekli git gel yoruluyoruz." Liam'ın sözleriyle içi kıpır kıpır olmuştu Eva'nın. Bir kaç haftadır aklında olan ve bir kaç plan çizmiş olan Eva heyecanla konuşarak çantasından planları çıkardı ve anlatmaya başladı.

"Aslında bende bir kaç haftadır bu konuyu düşünüyorum ve aklımda bir kaç plan oluştu. Onları da çizdim." Kağıtları gösterirken Mad ve Arthur bir şey anlamasalar da Liam ilgiyle dinleyip karşılık veriyordu.

"Tamam da bunu kimse görmeden nereye ve ne zaman yapmamızı istiyorsun Eva. Biz görünmez olamıyoruz birilerinin aksine." İma yaparak konuşması Eva'nın yanaklarını kızartmıştı ama boğazını temizleyerek konuşmaya devam etti.

"Geçen hafta eğitim için göle girdiğimizde istemeden de olsa rast geldiğim bir çukur vardı. İçine girdiğim de ise biraz geniş ve su almadığını fark ettim. Suyun üstünden de gözükmüyordu. Bende buraya uygun bir kaç plan oluşturdum. Ya orayı genişletip oraya yerleşiriz ya da buraya bir kaç kilometre uzak olan mini evlerin oraya kadar tünel oluşturarak ilerleriz." İleri sürdüğü önerilerle hepsi sessizliğe bürünmüştü. 

İlk konuşan kişi Arthur olmuştu. "Tünelle uğraşmadan direk olarak oraya yapsak. Hiç uğraşmadan hallederiz hem de." Mad onu onayladığında Liam kafasını olumsuz şekilde sallayarak konuştu.

"Uğraşmadan halletmemiz için mantıklı ama biz gizli olmasını istiyoruz. Öyle değil mi?" Eva hızlı hızlı kafasını sallayarak onu onayladı.

"Bende öyle düşünüyorum. Hem ben tamamen isteğim dışı bulmuştum orayı. Başkalarının da bulmayacağının garantisi yok. Bu yüzden evlerden yanayım." Arthur ve Mad önce birbirlerine sonra ikiliye dönerek onları onaylamışlardı. Mad ev içinin tasarımıyla uğraşıyordu. Arthur herkesi oyalayıp her zamanki gibi ekipten uzak tutuyordu kişileri. Aslında beraber ev için i yapabilirlerdi ama asıl amaçları Eva ve Liam'ın yalnız kalabilmesiydi. Eva ve Liam tünel ve birinin bulmasına karşı tuzaklarla uğraşıyorlardı. Uzun bir yol vardı ama bu yolun dönüşü yoktu.

12 Aralık 1996

Ev tamamen hazırdı tünelde. Bu gece gidip orada kalacaklardı. Bu süreçte bir çok şey değişmişti. Ortalık kabarmıştı çünkü iki farklı ırktan iki kişinin ilişkide olduğu öğrenilmişti. Sonrasın da ise yatakhanedeki akıl okuyan bir çocuk Eva'nın Liam'a karşı hisler beslediğini tüm okula yaymıştı. Ev ve tünel bitene kadar kaçmış olsa da mecburen bu akşam aynı evde kalacaklardı.  Hala tedirgin olsa da mecburen çantasını hazırlamış annesinden ormanda piknik yapmaya gittiğinin iznini almıştı. 

Ezberlediği patikadan ormana geçiş yapmıştı. Sadece ormana ait seslere kendini bıraktı Eva. Ormanları hep sevmişti. Onu rahatlatıyor ve sakinleştiriyordu. Kafasını yukarıya kaldırıp gözlerini kapattı ve bir kaç dakika kendini seslerle birleştirdi. Aniden birinin tikine dokunmasıyla ufak bir çığlık atıp etrafına bakınmıştı. Bakınırken ayağı taşa takıldı ama düşmek yerini kollarından tutularak dengede durması sağlanmıştı. Gözlerini açtığında gördüğü bir çift kehribar gözle önce yüzü kızarmış sonrasında kızmaya başlamıştı.