"වො කවිදුට 22ක්ද ගොඩක් ලොකු ඇතිනෙ එයා "
"ඔ..ඔව් දුවේ දැන් ඒක වැඩක් නැහැ කොහොමද ඇගට දැනෙන්නෙ "
" ඔහොම ඉන්න මන් කවිදුට වඩා අවුරුදු 2යි වැඩිමල් කවිදුට 22ක් නම් මට වො 24ක් නේද මගෙ ජිවිතේ හරිම අපලයි "
"අනේ ඇයි දුවේ එහෙම කියන්නෙ "
"නැත්තන් නැන්දෙ ජීවිතේ හොදම අවුරුදු වල මම කෝමා එකක ඉදීද නැන්දා කිව්වෙ මන් අවුරුදු 6කට ඉස්සෙල්ලා කෝමා එකේ හිටියා කියලා නේද "
"😒 ඒ ආච්චියේ දැන්ම ඔක්කොම ප්‍රශ්න අහනවද ගෙදර යන්නෙ නැත්ද "
"මට ගෙදරක් නෑනේ නැන්දෙ "
දුක හිතෙන හිනාවක් දාලා සනුදි දිහා බලන් කිව්ව පස්සෙ
" ඔයාට අපේ ගෙදර තියෙනවා දුවේ අපේ ගෙදරට එන්න මමයි මාමයි ඉන්නවා ඔයාව බලාගන්න "
" නැන්දට දුවෙක් හිටියානේද සනුදි කියලා එයා කෝ දැන් "
"අ එයා ඉන්නවා "
"එයත් ලොකු ඇතිනේද ඉස්සර චූටීනේ ගොඩක්"
"ඔව් දැන් එයා ලොකු කෙල්ලෙක් එයාව බලන්න ආසද "
"ඔව් ආසයි කොහෙද ඉන්නෙ "
"මෙතනමයි "
"මෙතන කිව්වෙ මෙයාද සනුදි නංගි "
සනුදි දිහා හිනාවක් එක්ක බැලුවා සනුදි නදී දිහා ආදරෙන් බැලුවා ඒ දෙන්නගෙ එකට හිටිය මතක නැති වුනාට අලුත් ඒවා හදාගන්න පුලුවන් කියලා සනුදිට තේරුන නිසා
" ඔව් අක්කේ මමයි සනුදි අක්කගෙ චූටි නංගි"
"අනෙ ගොඩක් ලස්සන වෙලානේ අදුර ගන්නත් බැහැ පෙනුමෙන් නම් 18ක් වගෙ "
"ඇත්තටම මට 18 ලබනවා නොවැම්බර්"
"ඒකනෙ මගෙ ඇස් වරදින්නෙ නැහැ "
ඔව් නදී අක්කෙ ඔයාගෙ ඇස් කවදාවත් වරදින්නෙ නැහැ ඔය ඇස් වලටනෙ මන් වශී වුනෙත්
" අපි යමුද දුවේ "
" යමු නැන්දේ "
" මහත්තයා ඩොක්ටර් ට කතා කරන්නකො "
ඩොක්ටර් ඇවිත් නදීව ගෙදර එක්කගෙන යන්න අවසර දුන්නා ගොඩක් එයාව මහන්සි කරන්න එපා ආයෙ කිසිදෙයක් කල්පනා නොකර එකපාර කියන්න එපා කියලා අවවාද දුන්නා
YOU ARE READING
My Teacher || GL ||
Fanfictionඅවුරුදු 3කට කලින් දැක්ක ඒ රූපය අවුරුදු 3ක් පහු වෙනකන් එය සොයා නැවත ඇය සමග කල් ගෙවන්න ආස නදීගේ කතාවයි දැනට මෙච්චරයි කියන්නෙ වැඩිය කියන්න බෑනේ එතකොට රසය එන්නෙ නැහැ ඉතුරු ඒවා දැනගන්න පොත ඇතුලට කිදා බැහැලම බලන්නකො ඔයාලා ආස වෙයි 🌝
විසිවන දිගහැරුම ~
Start from the beginning
