second crush, yeonbin

28

Kızarmış gözleriyle onunla göz göze gelmek istemiyordu Yeonjun. Sürekli gözünü karşısında oturandan kaçırıyordu.

Ama en sonunda kafasını kaldırdı ve karşısında ona endişeli gözlerle bakan çocukla birleştirdi gözlerini.

Soobin şaşırmıştı göz göze gelmeleriyle. Yeonjun ise bir yandan anlatmak istiyordu ona ama boğazındaki yumru bir türlü geçmiyordu.
Serçe yutkundu ve derin bir nefes aldı.

"Soobin hyung."

"Efendim Yeonjun?"

Meraklı gözlerini ondan ayırmadı bir saniye bile. Bir yanı meraklı, bir yanı endişeliydi. Onu böyle görene kadar bilmiyordu, en son görmek isteyeceği şeyin Yeonjun'un ağlaması olduğunu.

"Annem ve babam boşanacaklar. Sanırım."

Cümlesi bitmeden gözlerini tekrardan yerdeki halıya çevirmişti.
Duraksamasının ardından yine Soobin'e çevirdi bakışlarını.

"Sen bize geldiğinde de babam yoktu."

Ona anlatırken parmaklarıyla oynuyordu. Gözlerini asla birleştiremiyordu onunla.

"Babamı seviyorum ama anneme dedikleri, yaptıkları... Bilmiyorum hyung. Ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum. Ayrılmaları daha mı iyi olacak bilmiyorum. Ben bunu kaldıramıyorum. Sürekli evden geç saatlerde çıkıp gidiyor. Diğer gün ise eve bile uğramıyor."

Gözlerinin dolmasıyla tekrardan Soobin'e baktı. Ardından gözlerini etrafta gezdirdi.

Yeonjun'un ona o gözlerle bakması Soobin'in kalbini acıtmıştı. Ona yardım etmek istiyordu ama elinden bir şey gelemiyordu.

Soobin oturduğu yerden kalkmış onun yanına oturmuştu.
Ardından dolan gözleriyle Soobin'e gülümsemişti buruk şekilde.

"Boşver hyung. Bunları dinlemek zorunda değilsin zaten. Neden anlatıyorsam?"

"Yeonjun. Seni dinlemek istiyorum."

Yeonjun'un gözlerini kapatan saçlarını yavaşça geriye doğru taradı.
O ise gözlerini ayırmıyordu ondan.

Ardından Yeonjun sakince mırıldandı ona titreyen sesiyle.

"Soobin hyung. Sana sarılabilir miyim?"

Soobin ona kafasını sallarken Yeonjun çoktan kollarını ona dolamıştı bile.
Yeonjun'un hızlı hızlı atan kalbini hissedebiliyordu böylece. Aynı zamanda da titriyordu tüm bedeni Yeonjun'un.

Soobin de kollarını ona sardı. Derin bir nefes aldı ve gülümseyerek konuşmaya başladı. Yardım etmeye çalışsa ne kadar işe yarar bilmiyordu ama ona moral vermek için konuşmaya başlamıştı.

"Yeonjun, bunlar geçmeyecek şeyler değil. İlk zamanda çok zor gelecek eminim ki ama hepsi düzelecek."

Yavaş yavaş saçlarını okşuyordu onun. Ellerini onun yumuşak saçlarında narince gezdiriyordu.

Yeonjun'un düzensiz nefesleri yavaş yavaş düzeliyordu. Göğsünü hızlı hızlı şişirip indiriyordu.

Çok geçmeden Yeonjun kollarını ondan ayırmıştı.
Soobin'le sarılmak sakinleştiriyordu onu, anlamadığı şekilde iyi geliyordu ona.

Yeonjun'un tekrardan boş gözlerle ona bakmasıyla Soobin onu omuzlarından tuttu ve ona gülümsedi.

"Her ne olursa olsun senin yanında olacağım Yeonjun, tamam mı?"

Onun sözlerinin ardından yine ona sarıldı Yeonjun. Kollarını sımsıkı ona dolamıştı. Ona mırıldandı ve yavaşça gülümsedi.
"Teşekkür ederim hyung."

---

geciktim biraz bolum icin (biraz)

SIZI SEVIYORUM MWAH🥺💞💞💞💞