Bihirang um-absent si Eugene bilang Chief Finance Officer, o kahit noong intern pa lang siya. Isa ang attendance niya sa mga dahilan kaya rin siya mabilis na na-promote hindi lang dahil sa anak siya ng may-ari ng kompanya. Kung tutuusin, hindi naman daddy niya ang nagdesisyon na iluklok siya sa posisyon kundi ang Board of Directors na hindi rin naman nila mga kamag-anak. Ni wala nga sa hinagap ni Leo na magiging CFO siya ng financial company ng pamilya nila. Ang gusto lang nito ay magkaroon siya ng maayos na trabaho na kaya siyang buhayin sa araw-araw.
End of the month at general meeting na naman para mag-present ng monthly report. Naka-schedule si Eugene na magpe-present ng financial status ng company nila sa araw na iyon bago pa ang susunod na quarterly meeting kasama na ang Board of Directors sa Hunyo. Ang kaso, kung sino pa ang CFO, siya pa ang wala.
Alas-nuwebe ang start ng meeting sa conference room sa corporate building nila sa business center ng Makati pero alas-nuwebe y medya na, namomroblema pa rin sina Clark at Leo kung paano ipe-present ang report ni Eugene.
Nag-text nga ito na kauuwi lang ni Divine kaya hindi raw muna papasok. Parehong-pareho pa ng reaksiyon sina Clark at Leo na napasapo ng noo sa dahilan ni Eugene.
Thirty minutes nang nagra-run ang meeting, nagpapaliwanag na ng mga bagong proposal ang ibang department, pero hindi naman nakikinig ang dalawa—busy sa pagdadaldalan sa puwesto nila sa dulo ng mahabang mesa na may tatlong upuang magkakatabi.
"Clark . . ." mahinang tawag ni Leo.
"Hmm."
"Tawagan mo nga si Eugene. Sabihin mo, pumasok kahit late na," utos ni Leo sa katabi.
Nakasimangot tuloy si Clark nang lingunin ang kumpare niya. "E, ba't ako ang tatawag, ikaw ang ama niyan?"
Mahinang pinalo ni Leo ang braso ni Clark saka itinuro ng ulo ang harapan na may nagpe-present. "Tawagan mo na, bilis. Pagalitan mo. Sabihin mo, saka na niya unahin yung asawa niya."
"Ay, wow." Napaurong pa nang bahagya si Clark sa upuan. "Coming from you, Leopold Scott?"
Mabilis na umikot ang mga mata ni Leo. "Kaya nga ikaw ang tumawag. Sabihin mo, galit ka na. Ikaw ang tunay na ama niyan 'ka mo, di ba?"
"Eugene Scott ang nakalagay sa birth certificate ng anak mo, di ba? Hindi naman Eugene Mendoza. Bakit ako ang tatawag?" tanggi na naman ni Clark.
"Tawagan mo na lang, ang dami pang dada. Paano tayo magmi-meeting, report niya 'to?" Sabay dutdot ng daliri ni Leo sa makapal na folder sa mesang nasa harapan nila.
"Hayaan mo na. Ikaw na mag-report. Kompanya mo naman 'to, matuto ka."
"'Tang inang katwiran 'yan." Napakamot tuloy ng ulo si Leo nang wala sa oras.
Ayaw niyang tawagan ang anak niya dahil baka magkasumbatan na kung siya nga, kaya niyang ipahinto ang kahit anong meeting, kahit ongoing pa, basta sabihin lang ni Kyline na may emergency ito. Inuutusan niya si Clark pero isa rin itong ayaw tawagan ang panganay niya.
Hindi rin balak ni Clark na tumawag kay Eugene dahil alam din naman niya ang pakiramdam nito na matagal-tagal ding hindi nakita ang asawa. Kayang palampasin ni Clark ang pagiging unprofessional doon ni Eugene dahil kahit siya rin ang nasa katayuan nito, baka gawin din niya ang ginawa nitong pag-absent.
"Sir Leo," mahinang pagtawag ng secretary ni Eugene na si Jordan nang lumapit ito sa kanila.
"What?" tanong ni Leo, inaaninag ang mukha ni Jordan sa dilim ng conference room habang may nagre-report.
"Pinapa-setup na po ni Sir Eugene yung display system, magpe-present daw siya online."
"Ngayon?" nakangiwing tanong ni Leo.
