" ကျစ်! ဘာကိုအမှတ်တုန်း နမ်းပဲနမ်းခဲ့ကြတာ
လေးကို ဘာကိုအမှတ်ပေးရမှာတုန်း "
" မပေးရင်လည်းထားလိုက်တော့ "
" နေပါဦး အခုကစိတ်ကောက်သွားတာလား "
မျက်နှာချက်ချင်းဆူပုတ်သွားပြီး ခရောင်ကိုတောင်လှည့်မကြည့်တော့ဘဲ မျက်နှာလွှဲထားလျက်
" မကောက်ပါဘူး "
" မကောက်ဘူးဆို ဒီဘက်လှည့် "
" မကောက်ဘူး "
" အာ့ဆိုလှည့်လို့ "
" မလှည့်ဘူးကွာ "
" မလှည့်ဘူးပေါ့ ဒါဆိုရတယ်လေ ပြန်တော့မယ်"
ထိုင်ရာမှထထွက်တော့ ခရောင်လက်ကိုဖမ်းဆွဲတယ်။ ဒီလူတမင်ကိုကောက်နေတာပါ နေနိုင်တာလည်းမဟုတ်
" အမ်း အမ်း နေ . နေပါဦး ဒါဘယ်သွားမလို့လဲ"
" အလုပ်သွားမလို့လေ "
" လိုက်ပို့မယ် "
" ဟင့်အင်း မလိုဘူး ကိုယ့်ဖာသာကိုသွားမယ် "
" ခ "
" ဘာလဲ "
" လိုက်ပို့မယ်လို့ "
" မပို့နဲ့လို့ အလုပ်အချိန်တော့ လိုက်မပို့ပါနဲ့ တောင်းဆိုတာပါ "
" ပြီးတာပဲ "
" အင်းအင်း ဒါဆိုသွားပြီနော် "
ကျောခိုင်းသွားသည့်သူကို နောက်ကနေလှမ်း
အော်ပါသေးသည်။ ကျစ်... ဘယ်တော့မှသွားရ
တော့မှာလဲကွာ
" ကိုယ်တို့ကချစ်သူတွေမလား "
" ဟင် "
" ကိုယ်တို့ကချစ်သူတွေမလားလို့ "
အော်ပြောနေတာကြီးက အခန့်မသင့်ရင်ဘေးပတ်ဝန်းကျင်တောင်ကြားရလောက်တဲ့အထိ အသံကဟိန်းထွက်နေသည်
" ရှူး တိုးတိုးပြောပါ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ "
" ဒါရှက်စရာမှမဟုတ်တာကို "
" သွားရတော့မယ် နောက်ကျလိမ့်မယ်လို့ "
" ကိုယ်မေးတာဖြေဦးလေကွာ "
တအားရစ်တာပဲ။ ဒီလိုရစ်နေပုံမြင်ရတော့လည်းတစ်မျိုးချစ်ရပါသည်။ သို့ပေမယ့်လည်း အမှန်တရားကိုသာ သူတစ်ချိန်သိလာခဲ့ရင် သူကျွန်တော်နှင့်ဝေးရာကိုထွက်သွားမည်ဆိုတာကိုလည်း ကျွန်တော်ယုံကြည်၏။
YOU ARE READING
If possible ~
Fanfiction"ရှုံးနိမ့်မှာကိုသိရက်နဲ့ နောက်ဆုတ်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး " " နောင်တရမှာကိုသိရက်နဲ့ ရှေ့ဆက်တိုးခဲ့တာ " ( ခရောင်သွေး )
If Possible ( Part - 8 )
Start from the beginning
