SANCAKZADE MAHALLESİ

BÖLÜM 22 (FİNAL PART 1)

Merhaba arkadaşlar uzun zaman sonra tekrar sizinleyim.

Daha önce bahsettiğim gibi almış olduğum karar doğrultusunda final bölümüyle geldim.

Düşündüğüm şekilde final bölümünü tek parça halinde değil 2 part olarak paylaşacağım.

Bu süreçte gösterdiğiniz anlayış için teşekkür ederim.

Sizi sancakzade mahallesinin düğünlerine alıp part 2'yi yazmak için gidiyorum.

Keyifli okumalar diliyorum 🍀💙
.

.

.

.



Hayat bize hiç bir zaman altın tepside sunulmamıştı. Ne babadan görülen sevgi ne de mükemmel bir aile.

Bir yerde okumuştum "kızlarına sonsuz sevgi sunan babaların o güçlü yıkılmaz hayat dolu kızları karşılarına çıkan ilk erkeğe kapılmak yerine her şeyi babalarından gördükleriyle kıyaslarmış" diye.

Ben babamdan hadi hadi sevgi görmedim, ha dövülmedim de ama yaşadığım hayatı seçecek olsaydım gerçekten Adnan amca gibi bir babamın olmasını isterdim.

Adnan amcanın ısrarlarına rağmen annem düğün yapmak yerine ufak bir nikah olsun yeter demiş ve yapılacak olan tüm itirazları bertaraf etmişti.

Bu süreçte Cihangirle aramız düzelmiş ve ciddi adımlar atmaya başlamıştık.

"Güzel kızım, daldın gittin bir sorun mu var?"

Adnan amcanın bağlamaya çalıştığı kravatı elinden alıp yakasına geçirerek düzeltip geri çekildim.

"Öyle ya daldım sadece bir şey yok"

Yüzüme içten olmasını umut ederek takındığım gülümsemeyi soldurmadan "ben artık anneme bir bakayım hazırsa çıkarız" diyerek salondan çıkıp annemin odasına daha doğrusu eski odasına geçtim.

Annem üzerindeki kırık beyaz elbise ve başındaki şalıyla melekten farksız duruyordu gözümde.

Parmaklarıyla oynarken geldiğimi fark edip yüzünü bana çevirdiğinde gözlerinin dolu dolu olduğunu hatta yanaklarındaki ıslaklıktan ağlamış olduğunu da anladım.

"Zeynep hanım bu ne hal böyle görende zorla evleniyorsun sanacak"

Yanına yaklaşırken biraz takılıp yüzünü güldürmek istemem havada asılı kaldı.

"Ben zorla evlendirilmeyi yıllar önce yaşamıştım, şu an sevdiğim adamla evleniyorum ama ardımda seni bırakıyor olmak sen gelin olmadan sana bunu yaşatmış olmak ne bileyim işte kızım ya bana değişik hissettiriyor."

"Bana yaşattığın kötü bir şey yok ki annem, dediğin gibi ben yıllarca gözümün önünde seninde sevgisiz kaldığını gördüm.. hem sen hep demez misin 'alnına yazılan er geç seni bulur' diye ben seninde artık mutlu olmanı istiyorum annem Adnan amcaya bakarken ışıldayan gözlerinin devamlı öyle kalmasını istiyorum, üstelik ardında beni bıraktığın filan da yok hem anne kız yakın zamanlarda evlenmiş oluyoruz kendine bunlari dert etme"

Evet Cihangir teklif etmiş bende kabul etmiştim aramızda ufak bir söz yapmış ve onların adetleri gereği dini nikahımızı da yapmıştık.

Eğilip annemin elinden öperek ayağa kalktığımda kendimle beraber onu da kaldırıp "Adnan amca vazgeçtiğini düşünmeden gidelim hadi" diyerek odadan çıkardım.