Merhaba arkadaşlar.
Uzun zaman sonra final bölümüyle geldim.
Duygu gecislerinin yaşandığı bölümde sövmeden kırmadan okumanızı istiyorum.
Sizi sancakzade mahallesinin büyük aşıkları Mihre-cihangir çiftinin düğününe davet ediyorum.
Keyifli okumalar dilerim🍀💙🍀
.
.
.
.
Gördüğüm manzarayla nutkum tutulmuş gibiydi. Kesinlikle böyle bir şey beklemiyordum çünkü.
Odamın içine aydınlatan ufak mumlar Cihangirin hayranı olduğum yüzünü görmeme yetiyordu.
Benim ona doğru gidemeyeceğimi anladığında elindeki bardağı bırakıp yanıma geldi. Kolları yerini biliyormuş gibi belime dolandığında "Cihangir bu ne?" diyebildim.
Bugüne kadar nasıl bir evlilik teklifi alacağımı hiç düşünmemiştim hayalini de kurmamıştım ama şu anda yaşadığım duygunun tarifi yoktu. Evet daha önce teklif etmişti ama böylesine bir organizasyon değildi.
"Çocuklarımıza 'babanız bana teklifi etmedi' deme diye her şey" diyip sırıtınca kaşlarımı çatarak ona baktım.
"Çocuklarımız mı?"
Şaşkınlığım kelimelerime de yansıyınca Cihangir gülümseyip önümde diz çöktü.
"Çocuklarımız tabi, 1,2,3,4,5 Allah ne verdiyse.."
Çocuk sayısını söylediğinde cebinden çıkardığı kutuya bile odaklanamıyordum. Geçen sefer teklif yerine kendi yaptığı bir kolyeyle teklif etmişti.
Terleyen ellerimi pantolonuma sürterek bacaklarımdan güç almaya çalıştım.
Gözlerim odanın dört bir yanina asılmış fotoğraflarımızla doluydu, çocuk gibi kendimi yere atıp tepinerek ağlamak istiyordum.
Cihangir baktığım yerlere bakıp boğazını temizleyerek ona dönmem için ses çıkardı.
" Böyle bir konuşma yapacağımı hiç düşünmemiştim ama sen bana hayalini bile kurmadığım kurmaya korktuğum bütün duyguları aynı anda yaşatıyorsun, kokun bağımlılık yaptı bende, kalp atışların çocukluğumdan beri dinlediğim en güzel masa gibi mihre'm.. ben seni gördüğüm günden beri sana karışmışım meğer eksik parçamı sen tamamlamışsın.. offf işte dönmüyor dilim sanki ne söylesem nasıl anlatsam yetersiz kalıyorum sana."
Ellerini saçına atıp karıştırken " yoluma yoldaş, canıma can olmaya, benimle sonsuzluğa..."
Cümlesini tamamlamasına müsade etmeden "daha önce demiştim yine diyorum ölene kadar herşeyin olurum, evet" diyerek cevap verdim.
Evet biliyordum ki bu hayatta annemden sonra beni en çok sevecek kişi kesinlikle Cihangirdi ondan başkası olmaz, olamazdı.
Titreyen elleriyle kutudan çıkardığı yüzük sağ elindeyken sol eliyle elimi tutup yüzük parmağıma yerleştirdi. Tıpkı kalbime kalbini hayatıma kendini yerleştirdiği gibi.
Omzumdan tutup kendine çekerken elleri belimi bulmuş sıcak nefesi saçlarımda geziyordu. Boynuna doladığım elimi biraz kaldırıp parmağımdaki yüzüğün duruşuna baktım. Daha önce hiç böyle bir yüzük görmemiştim kendisinin tasarladığı belliydi.
Ayakta durmaktan yorulmuş bir şekilde Cihangirden ayrılınca oda da yeni bırakıldığı belli markize geçip oturdum.
"Bütün gün seni görmeyince akşamda almaya gelmeyince halanlarla ilgili bir sıkıntı oldu sandım"
أنت تقرأ
SANCAKZADE MAHALLESİ
أدب نسائي"Peki o zaman neden halâ benden uzaklaşıyorsun?" Sorduğu soruya gülüp " unutulmaktan.. son anda balkonda olduğumu hatırladığın için gerçi kimsenin görmediğini herkesin unuttuğunu senin hatırlaman saçma olurdu" Gözlerimi gözlerine dikip "ayriyetten b...
