SANCAKZADE MAHALLESİ

BÖLÜM 2

Gece bölüm atmaya alışkın bir yazarınız varsa hayat her zaman daha eğlencelidir.

Bölüm sıklığı belli olmasa da ilk bir kaç bölümü yazdıkça paylaşacağım gidişata göre gün belirleyip ona göre yeni bölümü paylaşırım.

Sizleri Sancakzade Mahallesine alıp Keyifli okumalar diliyorum 🍀

Medya: Mihre

.
.
.

"Mihre annem hadi uyan" gözümü açıp dün gece utançla çektiğim perdeye bakıp sarsak adımlarla yatağımdan çıkıp görünmez bir bölgeden perdeyi usulca açıp camı da açarak odadan çıktım.

Banyoya girip rutinlerimi tamamladıktan sonra odama dönüp yatağımı kapatarak üstüme normal birşeyler giyerek aşağıya indim.

Mutfağa girince annemin çayı hazırladığını görünce "günaydın annem" yanağını öpüp buzdolabını açarak eksiklere göz gezdirdim.

"Anne ben bir markete gidip geleyim kahvaltılık alışverişi yapayım" kapıdan çıkarken " olur kızım ekmekte al" cüzdanına yönelen annemi durdurup spor ayakkabılarımı ayağıma giyerek evden çıktım.

Dalgın bir şekilde yürürken "Mihre" adımın seslenilmesiyle selma'ya döndüm "günaydın, erkencisin nereye bu saatte" diyen selmaya "sana da günaydın, ben hep erken uyanırım.. markette gidiyorum alışveriş için.. sen nereye?"

Selma koluma girip "bende öyle fırına ekmek almaya" yüzünü buruşturup " hayır anlamıyorum benden küçük var evde ama markete giden yine ben oluyorum" isyan eden haline gülünce "olsun işte beraber gidiyoruz en azından" diyerek marketten içeriye girdik.

Ben alışverişimi tamamlarken Selma markette ki amcayla ayaküstü dedikodusunu yapmış tekrar koluma girerek fırına doğru adımlamıştık.

Fırına girince Selma "Günaydın Cihangir abi" diyip benden ayrılıp önümüzde bekleyen adamın koluna girmişti.

"Günaydın cimcime yine mi sana kaldı ekmek alma işi" duyduğum bariton sesle hâlâ arkası bana dönük olan adamın sırtına bakıyordum.

Kendini bir anda Küçük Emrah şekline sokan selma'ya bakınca bana göz kırpıp " maalesef yani evde abimde var ama ned-" selmanın acitasyonunu "kime göz kırptın sen az önce" diye bölen sert sesle irkildim.

Adam selmanın kime göz kırptığını görmek için omzunun üstünde bakacakken ben hızla arkamı döndüm.

"Kız arkadaşım Cihangir abi" Selma rahatsız olduğumu farkedince " usta sen bana oradan 5 ekmek verir misin? 2 tanesini ayrı poşette olsun" diyerek adamın uzattığı ekmeği alıp beni çekiştirerek fırından çıkardı.

"Mihre.. kusura bakma ya seni de zor durumda bıraktım" melul melul bakan selmanın kolunu sıvazlayarak " sorun değil birden irkildim" az önce yaşananları geçiştirmek ister şekilde konuşup yürümeye devam ettim.