"သိပါတယ္ အကိုေလးကေယာက္က်ားေလးမို႔ ဒီေလာက္ကေတာ့စာမဖြဲ႕ဘူးလို႔ေျပာမွာမလား "
"ဟားဟား ..."
ကြန့္ျမဴးဘာေျဖမလဲကိုသိေနသည့္ေကာင္မေလးကို ခ်စ္ရပါသည္။ ကိုယ့္စိတ္ကိုသိလွခ်ည္လားကြာ။
"ေ႐ႊကူအနားမွာရွိေပးမယ္ေနာ္ အကိုေလးလိုတာခိုင္းေပါ့ "
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ ဒါေပမယ့္ကိုယ္ အစည္းေဝးရွိေသးတယ္ ေကာင္မေလးေရာလိုက္ခဲ့မလားအဲ့ကို"
"ဟင့္အင္းမလိုက္ေတာ့ဘူး အဲ့က်ရင္မဇင္ကိုဂ႐ုစိုက္ခိုင္းလိုက္မယ္ေနာ္ "
"ေကာင္မေလးသေဘာပါဗ်ာ "
"ၿပီးေရာ .."
ခပ္သြက္သြက္ေလး လက္ေလးလႊဲ၍ထြက္သြားသည့္ေကာင္မေလးကို ၾကည့္၍ကြန့္ျမဴးၿပဳံးေနမိေတာ့သည္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ဂ႐ုစိုက္မႈေတြ စိုးရိမ္မႈေတြကိုရေနသည္ေၾကာင့္ ေပ်ာ္မိေနသည့္ကြန့္ျမဴးေဝမွာ တစ္ပါထဲစိတ္အလိုမက်မႈကိုလဲ ခံစားလိုက္ရပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ ထူးခန့္ဆိုသည့္ေကာင္ကို မထိုးလိုက္ရသည္ေၾကာင့္ပင္။ မာမီတိုျပန္လာလွ်င္ေတာ့ တစ္ပြဲတစ္ေလႏႊဲအုံးမည္မို႔ ထူးခန့္ မင္းအသင့္ေတာ့ျပင္ထားေပါ့ကြာ။ အေသလားအက်ိဳးလားေတာ့ေသခ်ာမသိေသးေပမယ့္ မင္းအတြက္အထိနာမည့္ပြဲျဖစ္မည္ကိုေတာ့ အားမခံပါသည္။
ေ႐ႊကူထိုင္ခုံေလးက ထလာကာအကိုေလးသိပ္ႀကိဳက္သည့္ Coffee ေလးကိုေဖ်ာ္လိုက္ေတာ့သည္။ Coffee ေလးထဲတြင္ အခ်စ္ေတြအျပည့္ျဖည့္ကာ အရသာအေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ေသခ်ာကိုစိတ္ပါစြာေဖ်ာ္လိုက္သည့္ေ႐ႊကူ႕မွာ ရင္ထဲတြင္လဲၾကည္ႏူးမိေတာ့သည္။
"ေ႐ႊကူ "
"အမေလးေတာ့"
ေ႐ႊကူ႕အနားတိုးတိုးေရာက္တာၾကာၿပီျဖစ္သလို ၿပဳံးဖီးေနသည့္မ်က္ႏွာႀကီးကိုလဲေဘးမွၾကည့္ေနသည္မွာ အေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္ေတာ့သည္။ မေနနိုင္သည့္အဆုံးေခၚလိုက္ေတာ့ အစ္မေတာ္က လန့္သြားေလေတာ့သည္။
"တိုးတိုးရယ္လန့္လိုက္တာ "
ေ႐ႊကူတဂယ္လန့္ရသလို coffee ေမႊေနသည့္ဇြန္းေလးကိုလဲေယာင္ယမ္း၍လႊတ္ခ်မိရာ ျပဳတ္က်သြားရေတာ့သည္။
Part 💭 38 (Z)
Start from the beginning
