True Love 💭❤ အပိုင်း - ၁၁
(Unicode)
"မဇင်ထမင်းစားနှင့်လိုက်နော် ရွှေကူဒါလေးပြီးမှစားလိုက်မယ်"
"လာပါရွှေကူရဲ့အလုပ်ကနောက်မှလုပ်လဲရတာကို တစ်ခါထဲစားလိုက်ပါ"
"ရွှေကူလဲဗိုက်မဆာသေးလို့ပါ နောက်မှစားလိုက်မယ်နော်"
"အင်းအင်း ဒါဆိုလဲမဇင်သွားစားတော့မယ်နော်"
"ဟုတ်"
အလုပ်လေးပျက်လိုက်ကာမှ ရွှေကူ့အတွက်အလုပ်တွေပုံနေသည်ကြောင့် ထမင်းမစားပဲ စာသာထိုင်ရိုက်နေလိုက်တော့သည်။ လူကလက်ကွက်အရမ်းနှေးတော့ တစ်ခြားလူတွေထပ်အချိန်ယူနေရပြီး မဇင်လဲအလုပ်တွေပိနေသည်ကြောင့် ရွှေကူဆီမကူနိုင် ရွှေကူတစ်ယောက်ထဲသာလုပ်နေရတော့သည်။ အရေးမကြီးပေမယ့်လဲ ရွှေကူဒီအလုပ်လေးတွေပြီးမှဖြစ်မည်လေ။
အကိုလေးကမရှိ အပြင်သို့လုပ်ငန်းအတွက်သွားလေသည်ကြောင့် ရွှေကူထမင်းမစားပဲနေ၍ရခြင်းဖြစ်သည်။ မဟုတ်လျှင် အကိုလေးရဲ့မနက်ကလိုစိတ်မရှည်ပုံနှင့် ရောဂါရှာတယ်ဆိုပြီးဆူနိုင်သည်မဟုတ်လား။ အကိုလေးကအမြင်မတော်တာရှိလျှင်ဆုံးမတတ်သလို ပြောစကားနားမထောင်လျှင်လဲ အော်တတ်သေးသည်ကြောင့် ရွှေကူအကိုလေးကိုကြောက်လဲကြောက်ရ လေးလဲလေးစားရဖြစ်သည်။ ရွှေကူ့အကိုအရင်းသာဖြစ်လျှင်သိပ်ကောင်မှာပဲဟု အတွေးလေးခဏတစ်ဖြုတ်တွေး၍ စာရွက်ကိုကြည့်လိုက်ကွန်ပျူတာကြည့်လိုက်နှင့် ရွှေကူအတော်လေးမျက်လုံးကစားနေရပါသည်။
"အဲ့တာဘာလုပ်နေတာလဲ"
"စာရိုက်နေတာ ဟင်.."
ရွှေကူမော့ကြည့်လိုက်တော့ ဝတ်စုံပြည့်ဝတ်ထားသည့်အကိုလေးက ရွှေကူ့ကိုလက်ပိုက်၍ကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ အကိုလေးကအကြားအမြင်များရနေသလားမှတ်ရပါသည်။ ကြည့်အကိုလေးအကြောင်းနဲနဲလေးတွေးကာရှိသေး အနားသို့ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။
"အကိုလေး"
"စာရိုက်နေတာကငါမြင်သားပဲ မင်းကသူများတွေလိုထမင်းမစားပဲဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲမေးတာ"
