42

36 18 1
                                    

Ahhh hayır Demet yoktu. Beni beklemedi mi acaba diye düşünürken beklememesi için bir sebep de bulamadım. Ben yine her ihtimale karşın etrafı kolaçan ettim ve etrafa göz gezdirdikten sonra düşündüğüm şeyin kanısına vardım.

Evet beni beklemeden gitmişti. Suratım asılmış bir şekilde pansiyona doğru yürümeye başladım. Henüz giderken arkadan bir sesin beni kastederek "pişt yawruuu beklesene bi" diye bana doğru yöneldiği farkettim. İçimi bir korku salmıştı  ve adımlarım hızlanmıştı . Benim hızlanmamla onun da ayakkabı sesinden adımlarının hızlandığını farkettim. Arkamı dönmeyi cesaret edemiyordum ve yine aynı ses " sana diyorum yawruuu beklesene lan beni" dedi sesindeki tiksindirici tonla.

Ben bi anda koşmaya başladım ve benim koşmamla onun kolumdan tutup beni çekmesi bir oldu. " duymuyor musun beni lan. Yanıma gel demedim mi sana ben neden gelmiyorsun"  ben içimdeki korkunun baskısıyla sesimi yükselterek " bırak beni gerizekalı bırak kolumu!" Dedim daha da öfkelenmiş bir şekilde . O ise daha da ileri gidip " çenemden tutup kendine doğru tam çekecekken ayağına sertçe tekme atıp koşmaya başladım ve arkamdan koşup  beni yakalamayı tekrar başarmıştı.

Ben tamam dedim artık ben bittim, öldürecek bu adam beni dedim. Adam dediğime bakmayın çocuk 18, yaşlarında falan . Benim aklımdan binbir kötü şey geçerken bir anda cebinden çıkardığı bıçağı çıkarıp boynuma götürdü ve " sakın bir arıza çıkarma yoksa öldürürüm seni..." korkudan tir tir titriyordum. Ve onunla birlikte yürümeye başladım. Ağlıyordum ama sesimi çıkaramıyordum, bağırmayayım diye eliyle ağzımı kapatmıştı. Arabasına doğru yürümeye başladık tam arabaya  binecekken...

~Yeryüzündeki Umutlar ~Where stories live. Discover now