40

37 20 0
                                    

O gün hızlıca geçmiş sabah olmuştu . Yüzümü yıkayıp ders programımı hazırlamaya başladım Demet hâlâ uyuyordu . Onu uyandırmama rağmen daha uyanmamıştı . Belli ki ağır bir uykusu vardı. Ona tekrardan uyanması için seslendim gözlerini hafif aralayıp sonunda uyanabilmişti. Saatte bakar bakmaz hızlıca kalktı yatağından, saat 08.32 geçiyordu.

yatağını toparlayıp yüzünü yıkamaya gitmişti. Ben de o sırada okul üniformamı giydim. Üniformamı okul vermişti bana ve bence gayet şıktı. Üniformamı giydikten sonra aynaya baktım saçlarım dağılmıştı biraz. Saçlarımı güzelce tarayıp at kuyruğu yapmıştım. Dudağıma da kokulu nemlendiricimi sürdüğüme göre artık hazırdım. Demet de o sırada gelmiş, giyinmiş ve hazırlanmıştı.

Saat 08.50 geçmiş, çok geç olmuştu kahvaltı yapmadan hemen kendimizi dışarı artık ve okula doğru yol aldık. Vee evet maalesef geç kalmıştık. Tüm öğrenciler derse girmişti. Hoca derse girmiş olmasın diye dua ederken kapıyı çaldım derin bir nefes alarak. Girdiğimde hoca daha yeni derse girmişti. Sınıfa girer girmez herkes bakışlarıyla beni süzmüştü. Hocadan özür dileyip yerime geçmek için sırama doğru yürüdüm.

Ve evet sırama biri geçmişti. Ben sırama geçerken Sarp gözleriyle beni süzdü. Ve sıramda oturmuş çocuğu da süzmüştü. Bakışları gerçekten korkutucuydu. Çocuk bana bakıp sesini kısarak "şey merhaba ben Volkan, boş yer bulamadım diye buraya geçmek zorunda kaldım. Sorun olmaz senin için değil mi?" Dedi nazik bir tonla.

Aslında sorun olurdu, babam benim bir erkeğin yanında oturduğumu öğrense  kim bilir ne derdi bana. Belki beni okuldan bile aldırırdı. Ama çocuğun sesindeki zariflik ve  yüzündeki çaresizlik susmama neden olmuştu. Ben daha bir şey demeden sarp  sesinin tonunu yükselterek herkesin bize bakmasını sağlamıştı" görmüyor musun kız rahatsız oluyor. Git başka yerde otur." Dedi bu sefer sert bir tonla. Buna karşılık Volkan "sana ne oluyor kardeşim kız kendisi rahatsız oluyorsa bunu bana açıkça söyler. Avukatı mısın onun" Sarpın bakışlarından öfke kusuyordu adeta ve tam konuşacakken sözünü kestim " hayır sorun değil yanımda oturabilir." Dedim yumuşak bir tonla bende ve sırama geçip oturmuştum. Herkesin gözü üzerimizdeydi. Ve ben çok rahatsız olmuştum . Hocanın derse devam etmesiyle üstümüzdeki bakışlar dağılmıştı. Ama Sarpın sinirinin geçmediği belliydi. Onun  nefes alış verişini  hissedebiliyordum. Neden bu kadar kızmıştı anlamamıyorum. Onunla bir kez bile konuşmadık ve beni hiç tanımıyor ne bu tavrı diye düşünürken, ders çoktan bitmişti. Sarp yerinden hızlıca kalkıp volkanın yakasına yapıştı..

~Yeryüzündeki Umutlar ~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin