Ablam babama baktı tiksinerek ve nefretle. Ve elbiseyi almadan çıktı oda'dan. Babam sinirlenerek bağırdı. +"Gülşen! Git bunu götür ona ver . Söyle ona akşama giymezse görür o gününü. Neler yapabileceğimi tahmin bile edemez." Ben bir an duraksadım babama baktım uzunca ve şaşkınlıkla.
İnanamıyordum böyle bir adamın babam olduğuna. Daha düşünürken hemen bağırdı babam yine + "haydi! ne bekliyorsun. Çabuk git ver. Beni delirtmek mi istiyorsunuz siz bugün."
Elbiseyi yerden aldım ve oda'dan çıktım. Annem'de kalkmıştı. Ve ablamın olduğu oda ya geçtik. Ablam yatağında uzanmış düşüncelere dalmıştı yine. Annem onunla konuşmaya yeltendi. Ablam annemin konuşmasına izin vermeden " anne lütfen bir şey söyleme, sıkıldım aynı şeyleri duymaktan sıkıldım artık. Lütfen kimse bir şey demesin artık. Size bunu söylemeliyim ki ben kaderimden razı değilim. Söyleyeceklerim bu kadar." Ablamın yüzü ifadesizdi. Soğuk bir şekilde tavana bakıyordu. Ve düşünüyordu. Kim bilir ne düşünüyordu. Ah benim bahtsız ablam ah benim güzel ablam. Bu hayatın acımasızlıklarını yaşayacak kadar ne yaptın ki sen. Hiçbir şey yapmadın hayır hiçbir şey yapmadın. Sadece doğdun ve cinsiyetin yüzünden bu hale geldin.
Annem susuyordu . Ne diyeceğini bilmeden susuyordu. Sonra ayağa kalktı yavaşça, ablama baktı "kızım kalk giy bu elbiseyi yoksa..." annem sustu ablam anneme baktı . İkisi de bir şey diyemediler ikisinin de bakışlarında çaresizlik vardı. Sonra gitti annem. Akşam için hazırlık yapmalıydı. Yapmak zorundaydı.
Ablamın yanına oturdum ve sıkıca ona sarıldım. O da bana sıkıca sarılmıştı. İkimizde ağlamıştık. Kendimi çok suçlu hissediyordum. O gün sınav zamanımda benimle birlikte okuluma gelmeseydi ,belki de o haysiyetsiz adam onu görmeyecekti. Düşündükçe gözyaşlarıma hakim olamıyordum. İkimizde bir şey diyemiyorduk. Sonra ,
-"özür dilerim abla" dedim bir anda. Ablam, +" neden özür diliyorsun senin suçun yok ki". Dedi çaresiz bir bakış atarak . _ -" hayır abla o gün sen okuluma gelmeseydin , o pislik adam seni görmeyecekti belkide" ablam elimi tuttu ve +" hayır kardeşim senin burda hiçbir suçun yok. Sen nerden bilebilecektin ki böyle olacağını. O haysiyetsiz adam yüzünden kendini suçlama lütfen beni daha çok üzüyorsun."
Ah güzel ablam bu halinle bile beni düşünüyorsun. Keşke diğer herkes de seni bu kadar düşünebilseydi. Ablama tekrardan sarıldım. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Sonra kalkması için ellerini tuttum. Çok yorgun görünüyordu. Duş alarak belki biraz yorgunluğunu atardı. -" hadi abla kalk bir duş al çok yorgun görünüyorsun." Dedim . Ablam ayağa kalktı. O beyaz elbiseyi eline aldı. Gözleri doldu . Ve çaresizce banyoya geçti.
Ben de mutfağa geçtim . Annem akşam için yemek pişiriyordu. Güzel annem benim . Peki sen bunca acıyı hakkedecek ne yaptın. Sen de hiç bir şey yapmadın. Sadece kadın olarak doğdun. Hayır bu olmamalı bir insan cinsiyeti yüzünden yargılanmamalı. Bir insan cinsiyeti yüzünden bu kadar acı çekmek zorunda kalmamalı. Yanına gittim ve sarıldım, öptüm. O da bana sarıldı . Sanki ağlamak için sarılmayı bekliyordu. Tekrar gözyaşlarını tutamadı çömelerek ağladı hıçkıra hıçkıra. Yerden kaldırdım onu ve - "yeter anne ağlama artık lütfen. Güçlü durmalıyız . Bu şekilde ağlayarak bir yere varamayız bunu sen de biliyorsun." Annem ayağa kalktı +" haklısın kızım güçlü durmalıyız ." Dedi.
Ve işe koyulduk annem yemekleri ocağa koymuştu. Ben de ona yardım ettim ve kısa sürede tüm hazırlıklar tamamlanmıştı. Babam mutfağa geldi. Ve +" ne yaptınız bitti mi hazırlıklar dedi gülerek" sinirlerim bozulmuştu. Biz bu kadar yıpranmış ve çaresizken onun bir şey olmamış gibi bu şekilde davranması zoruma gidiyordu. Annem, +" evet bitti" dedi kısa keserek sonra +" iyi iyi aradım onları geliyorlarmış 5 dk ya burda olurlar." Mutfaktan çıktım babamı görmeye tahammülüm yoktu çünkü baba demeye bile utanıyorum. Herkes baba olmayı hakketmiyor. Ve evet o da hakketmiyordu. Ablam duştan çıkmıştı . Elbiseyi giymişti o kadar güzel olmuştu ki gözlerimi alamamıştım . Keşke dedim içimden keşke bu şekilde olmasaydı . Keşke böyle iğrenç bir adamla değilde , senin de razı olduğun biri için giyseydin, işte o zaman her şey farklı olabilirdi. "Çok güzel olmuşsun güzel ablam"dedim . Ablam aynaya baktı. Ve sonra da bana bakarak "Keşke tiksinerek değil de heyecanla giyseydim bu elbiseyi" dedi. Daha onunla konuşurken kapı sesi geldi.
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
