~Sınavdan Bir Gün Sonra~(14)

178 137 3
                                    

Sabah uyandığımda bayağı geç olmuştu. Sınavdan sonra yorgunluğumu atmak için kendimi yatağa teslim etmiştim. Ve beni kimse uyandırmamıştı. Babam bile ... şaşırmıştım çünkü genelde babam geç saatlere kadar uyumamıza müsaade etmezdi. Bizi ortalıkta görmediği zamanlarda bağırıp çağırıp nerde bunlar deyip kızardı. Ama bu sefer bir şey dememişti. Ve ben uyanmadan çoktan işe gitmişlerdi.

Elimi yüzümü yıkamak için banyoya geçmiştim. Hatta direk duş almak istiyordum. Bu şekilde yorgunluğumun daha çabuk geçeceğine inanıyordum. Çünkü kaç saat uyumama rağmen hâlâ kendimi yorgun hissediyordum. Ama önce elimi yüzümü yıkayıp bir şeyler atıştırmalıydım. Açlıktan karın guruldumu duyabiliyordum. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa geçtim. Annem uyandığımı görünce hemen,

+"Kızım uyandın mı sen ? Dün ikindi den beri hiç uyanmadın. Sınavı'nın nasıl geçtiğini de söylemedin. Çok meraklandık." Dedi gülümseyerek.

Ben de gülümsemiştim. Haklıydı annem. Dün sınavdan çıkar çıkmaz eve geçmiştim ve kimseye bir şey söylemeden direk yatağıma uzanıp uyumuştum. Ve haklı olarak merak etmişlerdi. Sınavımın nasıl geçtiğini ablama bile söylememiştim. Çünkü onlara sürpriz yapmak istiyordum. Ve hepsiyle aynı anda konuşmak istiyordum . Ama abimler ve babam işe gittikleri için toplu bir şekilde söyleyemicektim. Ve annemi daha da bekletmeden şöyle dedim

-"Anneciğim özür dilerim. Sizi bu kadar meraklandırdığım için. Kendimi çok yorgun hissediyordum ve hâlâ yorgunluğumu üstümden atmış değilim. Ama sana bunu söylemeliyim ki...

Daha cümlemi bitirmeden ablam geldi yanımıza ve bana

+"Ooo gülşen hanım uyandınız mı. Ne yaptın güzelim? Meraktan öldük ya ."Dedi gülerek.

Bende gülmüştüm. Ve

"Tamam abla ya Allah'tan bi 15 saat uyuduk. Ne olmuş sanki 3 ay ki uykusuzluktan sonra bence az bile şükür edelim.

Ablam ve annem aynı anda gülüşmüşlerdi ve annem daha da sabırsızlanarak ,

"Ee hadi kızım bizi meraktan öldürmek falan istiyorsun istiyorsun herhalde. "
Dedi.

Ben de konuşma pozisyonunu alarak konuşmaya başladım. Gülerek başladım konuşmaya

"Değerli anneciğim ve sevgili ablacığım. Öncelikle sizi bu kadar meraklandırdığım için özür dilerim ve kusuruma bakmayın dedim daha da gülerek. .

Annem daha da sabırsızlanarak
"Yok yok bu kız gerçekten bizi öldürmek istiyor. Kızım ne bekliyorsun söylesene artık. " dedi gülerek. Ve ablam hemen atladı

"Haklısın anne bu kızın amacı gerçekten bizi öldürmek." Dedi o da gülerek.

Bende kendimi biraz naza çekerek ;

"tamam tamam söylüyorum. Sınavım çok güzel geçti. Hepsi çalıştığım yerlerden çıktı. Çok güzel bir sonuç bekliyorum. Ama hakkımda hayırlısı olsun." Dedim gülümseyerek .

Böyle deyince annem sevinçten gözyaşlarını tutamadı. Ve bana sarılıp,

"güzel yavrum benim . O kadar mutlu oldum ki, inşAllah kızım inşAllah hayatın boyunca hep böyle başarıların ardı ardına gelir. "
Dedi bana sarılarak. Bende annemi öyle görünce duygulanmıştım. Ve ona sarılıp ,

"inşAllah anneciğim inşAllah sana söz veriyorum hep başarım için çalışıp çabalayacağım." Dedim gülümseyerek. Ablam dayanamamıştı ve hemen o da bize sarılıp "ya oluyor mu öyle bensiz sarılmalar bana da sarılınnn." Dedi gülerek. Gülüşmüştük birlikte. Sonra bir anda telefon çaldı ...

~Yeryüzündeki Umutlar ~Donde viven las historias. Descúbrelo ahora