Sabah annemin her zamanki terlik senfonisi ile uyandım. Abim uyanmasın diye yumuşak vurmuştu ama o yumuşağı bilen bilir yani.
"Deniz uyansana!"
"Ne oldu anne cumartesi cumartesi."
"Cumartesi?"
"Evet."
"Hee. Ben bugünü cuma sandıydım ya. Yat uyu yavrum. Ben de diyorum niye kimse kalkmıyor." Oflayarak abime iyice sokuldum. Mırıldanarak bana daha sıkı sarıldı.
"Civciv?"
"Abi vallahi uykum var. Uyanalım öyle konuş. Ne olursun."
"Tamam. Uyu hadi bir tanem." Gözlerimi kapatıp yarım kalan uykuma döndüm.
***
"Deniz. Pşşt. Sana diyorum fındık burunlum. Uyansan mı? Civciv? Hadi bir tanem kalk." Abim bir yandan saçlarımı severlen bir yandan da konuşuyordu. Başımı göğsüne yasladım.
"Neden sabah oldu?"
"Döngü bir tanem. Döngü." Aklıma gelen şey ile gözlerimi kocaman açtım.
"Yarın Burak'ın doğum günü lan!"
"Biliyorum bir tanem. Ayarlayacağım bir şeyler. Siz de yardım ederseniz hallederiz."
"Ederiz ederiz."
"Hadi kalk hazırlan. Ahmet amcanın orada herkes ile kahvaltı yapacağız."
"Tamam." Yataktan çıkıp odama girdim. Beyaz tişört üstüne mavi kot ceket altına da mavi kot pantolon giyindim. Odadan çıktığımda abim ve ablam da hazır olarak odalarından çıktılar.
"Ben de geleyim?" Ah Semih. Ailenin dışlanan veledi. Abim elini cebine atıp iki yüz lira verdi.
"Arkadaşların ile ayarlanırsın paşam. Çok harcama." Yanımızda istemediğimiz için değildi. Konuşulacakları bilmesin diye. Yoksa cidden dışlamıyoruz canım.
"Tamam." Üçümüz de Semih'in saçlarını karıştırıp öptük. Beyaz converselerimi giyinip çıktım evden. Arabaya binince uykuma kaldığım yerden devam ettim.
***
"Deniz. Geldik hadi kalk."
"Abla kalkmayayım ben ya."
"Hadii!"
"Ama ya!"
"Deniz lütfen."
"Peki ya tamam." Arabadan inip ablam ve abimin koluna girdim. Gözlerim kapalı bir şekilde yürürken üç kere tökezleyince abim oflanıp kucağına aldı beni. Gözlerimi açma zahmetinde bulunmadan iyice yerleştim kucağında.
"Günaydın Ahmet amca."
"Günaydın Atakan. Hoş geldiniz. Nasılsınız?"
"İyiyiz çok şükür. Kahvaltı yapmaya geldik ama tek değiliz."
"Kaç kişi?"
"22."
"Tamam oğlum. Biz ayarlarız şimdi geçin oturun."
"Yardım edilecek bir-"
"Yok kızım. Geçin oturun siz." Abim yürümeye devam edince etraftaki seslere kulaklarımı tıkadım ve uykuma devam ettim. Her zamanki gibi yine uyanasım yok.
***
Herkes gelmiş olacak ki abim beni dürtüklemeye başladı. Gözlerimi açıp ona baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benim Hayatım
Teen Fiction"Bizim okuldan küçükleri sıkıştıracaklarmış, geçen kavgada ağızlarını burunlarını ellerine verdik tabii, baktılar dayak yiyoruz damarımıza basmaya çalışıyorlar."
