Georgina's POV
I'm on my way home.
Pinagmukha nila akong tanga.
Pinaniwala nila akong hindi sila dating magkakilala.
Few moments later...
Nagmadali akong pumasok sa mansion para makausap sina mama at tito Jack.
"Nasaan si Mama?" I asked Manang.
"Hey! Georgina, you're here." -Tito Jack.
"Nasa kwarto niya."
Hindi ko pinansin si tito Jack at pumunta ako sa kwarto ni mama.
Kinatok ko siya ng kinatok hanggang sa lumabas siya.
"Georgina, ano bang nangyayari sa 'yo?" Tito Jack.
"Georgina? Ang bilis mo naman yata dumating?" Mama.
"Marami akong tanong na dapat niyong sagutin." Teary eyed.
"What do you mean? What's happening to you? Umuwi ka lang sa Makati tapos bigla kang naging ganyan." -Mama.
"Yun na nga e. Umuwi ko para mahanap yung book ko tapos mas masaklap pa pala do'n yung makikita ko."
"Ano bang nakita mo?" -Jack.
"Here," Binagsak ko ang dala kong box.
"Wala man lang ba kayong sasabihin o aaminin sa 'kin?!"
"Bakit nasa 'yo ang mga 'yan? Pinakielaman mo ba ang gamit ko?" Mama.
"Dumating po ako sa bahay na magulo lahat ang mga gamit natin do'n. Unfortunately, 'yan yung nakita ko. Kaya pala ayaw na pinapakielaman ang mga gamit mo to protect your past!"
"Wala akong pinoprotektahan sa nakaraan ko. Hindi naman na mahalaga ang mga 'yan."
"Kung hindi po ito mahalaga bakit nakatago pa? Tell me, siya ba ang tatay ko? I want to hear it from the both of you."
Claire's POV
Hindi ko inaasahan na mangyayari na ang pinakakinatatakutan ko.
"I will explain 'pag malamig na ang ulo mo, okay?" I said.
"Gusto ko malaman lahat ngayon. Please lang, yung totoo na sabihin ninyo. Magkakasama tayong tatlo rito pero ako lang ang walang alam. Pinagmumukha ni'yo akong tanga."
She cried. I know she's in pain.
Huminga ako na malalim.
"Okay. Oo. Totoo lahat nang nakita mo. He's your father and I'm sorry if I lied to you."
"Paano mo kami nagawang iwan? Nagpalaki ka ng ibang tao habang ako na anak mo nangungulila sa pagmamahal ng isang ama!" Georgina is crying.
"Totoo ba 'yung sinabi ni Georgina?"
"Y-yes. I had no choice. Sa 'kin hinabilin si Anton kaya nagawa ko na palakihin siya ang pamangkin ko." -Jack.
"23 years kami naghintay ni Georgina na bumalik ka sa amin. Pero wala e. Tapos malalaman ko na nilaan mo yung panahon na wala ka sa isang pamangkin mo imbes na sa anak mo mismo! You're stupid." I said.
"Dati gustong-gusto ko na makilala 'yung tatay ko. Ngayon hindi na. Hindi pala masayang makilala ka." -Georgina.
Nagpunta na siya sa kwarto niya.
"Nagsisisi ako na ikaw ang minahal ko. Look what you've done. You almost ruined my life. You made my life miserable. Huwag ka ng magtaka kung hindi ka matatanggap ng anak na iniwan mo."
Sinundan ko si Georgina sa kwarto niya para makausap ng masinsinan.
"Can we talk?"
She nodded.
Umupo ako sa tabi niya.
"Kahit ako nasasaktan. Lalo na nung narinig ko yung sinabi mo na nagpalaki pa la siya ng ibang tao. I'm sorry kung ganitong buhay yung naibigay ko sa 'yo."
"Ma, hindi mo naman ginusto lahat ng nangyari sa atin e. Now, I understand kung bakit hindi ka nagbibigay ng kahit anong detalye tungkol sa kanya. Kasi ayaw mo akong masaktan at umasa. Ngayon, masasabi ko na hindi ko siya kailangan."
"Hindi ba sabi mo na gusto mo makasama ang papa mo sa graduation mo?"
"Yun yung pangarap na kaya kong talikuran. Gaya na lang ng ginawa niya sa atin."
"Mabibigyan mo ba ng second chance ang papa mo kung makiusap siya sa 'yo?"
"Hindi ko po alam. Hangga't masakit pa rin sa 'kin hindi pa ako handang mapatawad siya. Ikaw po ba?"
"It depends but same as you. 23 years na nga nakalipas masakit pa rin e."
"May chance pa rin po ba na magkaayos kayo or magkabalikan kayo?"
"Siguro wala na. Siguro kayo may pag-asa pang magkaayos as father and daughter. Kami kasi malabo na."
Sa gitna ng pag-uusap namin ni Georgina napatawag si Laurence.
"Maiwan na muna kita, magpalamig ka muna ng ulo. Tumatawag si Laurence roon muna ako sa kwarto. Matulog ka na pala para makapahinga ka."
"Opo, ma. Good night."
"Good night. I love you."
Lumabas na ako sa kwarto niya para kausapin si Laurence.
"Good news, Claire."
"Anong good news?"
"I just found out na nahuli na yung mga taong naghahanap sa 'yo."
"What? How come na nahuli sila? Nadatnan daw ni Georgina na magulo ang bahay."
"Magnanakaw ang mga pumasok sa bahay niyo. Rest assured na safe ka na. You don't need to hide."
"Are you sure with that?"
"Of course. I'm the one who saved you kaya alam ko ang mga mukha nila and they are already in jail."
"Kung gano'n mabuti naman. Makakabalik na rin kami ni Georgina sa bahay."
"Why don't you stay there?"
"Wala akong balak na mag-stay dito. Magulo na rin. Alam na ni Georgina na si Jack ang tatay niya."
"How could it happened?"
"Bukas ko na sasabihin sa 'yo. Sunduin mo na pala kami bukas at mukhang marami akong lilinisin bukas."
"Nothing to worry about dahil pinalinis ko na ang buong bahay. I know you're tired so, take some rest. I'll see you tomorrow."
"Okay, thank you so much, Laurence."
"Okay, good night. I'll sleep ahead."
BINABASA MO ANG
One Word to Forever
FanfictionKung nasaktan ka ng taong mahal mo at iniwan ka sa oras na pinaka-kailangan mo siya handa ka bang patawarin siya? Para sa kapakanan at ikakaligaya ng anak mo, handa ka bang sumugal ulit sa iisang tao na nagparamdam sa'yo ng pagkatalo o pagkabigo?
