Ci and Rei (ON-GOING)

XV

Someday

The door hanged open after they had rushed out but just after a minute, Ms. Eda appeared and entered the study room. Inilibot niya ang paningin sa buong kwarto at napako iyon sa'kin.

"What happened here?"

Binalingan ko ng tingin ang paligid ko at nakitang nakaupo na silang lahat sa upuan nila. Tanging ang upuan ko at ni Khairro sa unahan ang nakatumba at parang dinumog ng kung anong bagyo dahil din sa ilang papel na nagkalat sa sahig.

Dali-dali kong pinulot ang mga iyon at inayos ang mga bangko, wala nang planong tingnan o sagutin si Prof Eda. I feel confused and still embarrassed. Pero hindi ata sa lahat ng panahon ay pu-pwede ko nalang sungkitin ang swerte.

"Reina?"

"Miss..." my eyes daggered on the floor as I turned to her. "Nagkagulo lang po nang inagaw sa'kin ni Khairro ang notebook ko."

I don't plan of lying. I just think I need to tell the truth. I'd try or not, they will still know everything because we can't keep a secret here anyways. Not in Unveil Academia where the most extraordinary humans exists.

"That kid..." iling niya. "Did he gave it back?" she asked, not even looking that surprised. I nodded which immediately finished the momentum.

Our lesson continued without Khairro going back. May ilang quizzes lang rin kaming kinuha bago tuluyang nakalabas ng study room for lunch. Doon ko na rin hindi tinigilan sila Eli kakatanong ng nangyari.

"Hindi naman ako nag-ilusyon di ba? Di ba?! Narinig nyo rin namang nag-iba yung boses ng lalaking 'yon! Paano?!"

Ang astig lang. Sobrang layo kasi ng kalaliman ng boses ng kaklase namin kaysa kay Ms. Eda pero kuhang-kuha niya iyon kanina. Walang pag-aalinlangan at talagang puwedeng makapanlinlang ang boses niya!

And if I'm not mistaken, isa rin siyang Erneis unveil na kagaya namin. I'm sure I've seen his face noong nasa headquarters kami at tinatapos yung mission kahapon.

Eli chuckled before putting one hand on my shoulder. "Because it's his mastery, Rei."

I knew it!

Pero ano namang klaseng mastery iyon?

"To imitate noises or voice?" panghuhula ng kuryuso ding Laurie.

"Can be similar but not really..." she answered.

"Eh ano?" I asked. Akala ko din kasi tama yung sinabi ng kaibigan ko.

"Conner's mastery is adjustable vocal cords."

Wait what?

That's so cool!

'I know right'

Nangunot ang noo ko nang marinig sa isip ko ang pamilyar na boses ng isang lalaki. I roamed my eyes only to see Conner on the library upstairs, leaning on the railings and gazing at us, habang papalabas kami ng large hall. He saluted to me with a smile on his face.

'Had fun earlier with you, Reina'

Sinamaan ko siya ng tingin. Obvious naman siguro sa tawa niyang parang wala nang kinabukasan kanina?

He chuckled on my head.

'See you at mission' is what he said before turning his back against me and walked away.

Hindi nga ako nagkakamali. Erneis unveil nga siya kagaya namin.

Well, unfortunately.

Nakarating naman kami kaagad sa Unveil Park. Marami na ring mga estudyante roon at ang medyo nakakapagtaka lang, parang nagmamadali ang mga iyon at nagkakagulo. Muntik pa nga akong matumba nang mabangga ng isang tumatakbo. Hindi ko alam kung anong nangyayari pero nahagip din agad namin ng paningin ang kumakaway na sila Ochea sa benches.