Selamlar efenim, nasılsınız?
Keyifli okumalar diliyorum..
💧
"Yavaş ol Sarı!" diye bağırdı arkasından arkadaşı Kerem. "Ben hızlı değilim sen çok yavaşsın!" dedi 'M'.
Arkadaş edinmeye başlamıştı. Bu iyiydi. Her şey Kerem sayesinde olmuştu.
Durup arkasına baktı ve Keremin gerçekten geride olduğunu gördü. Elini kafasına götürüp hafifçe saçlarını dağıttı ve arkadaşını beklemeye başladı.
Bir süre sonra Kerem yanına gelmişti ve soluklanıyordu.
" Cidden çok yavaşsın Kerem.."
"Yavaş değilim, sen çok hızlısın!" dedi sinirlenerek.
"Hı hı aynen." dedi 'M' ve hızlıca koşmaya başladı.
Arkasından arkadaşının bağırtısını duyduğunda güldü. Ve daha hızlı koşmaya başladı.
...
Yağmur sesiyle hızlıca ayağa fırladı. Yağmurun bu gün yapacağını bilmiyordu.
Hızlıca salonun kapısından çıktı. Gitmeden babaannesine haber vermek için mutfağa geçti. "Babaanne ben dışarı çıkıyorum."
Yaşlı kadın ona dönemden cevap verdi. "Tamam ama çok durma yağmur yağıyor."
"O yüzden dışarıya çıkıyorum ya.."
"Aman Sarı! Hani sen yağmuru sevmezdin ne oldu öyle?" dedi yaşlı kadın, torununa dönerek.
"Artık seviyorum. Neyse çıkıyorum ben." dedi ve hızlı adımlarla mutfaktan ayrıldı.
Sokağa çıktığında yağmurun daha da hızlandığını gördü. Bu onu sevindirdi. Çünkü dışarda ıslanarak dolaşabilecekti. Tabi buna babaannesi çok kızacaktı.
Düşünmeyi bırakıp yağmurda yürümeye başladı. Bu onu rahatlatıyordu.
Yağmura anlatacak şeyleri vardı. Annesini ne kadar özlediğini söyleyecekti. Başka kimseye söyleyemezdi ki..
Belki bu sefer annesi gelirdi.
...
Kafasını Murata çevirip, ne yaptığına tekrar baktı. Elleriyle iki işareti yapmış ona doğru bakıyordu.
Şuan sınavdayılar ve Murat bey derse çalışmamıştı. Kopya istiyordu galiba..
'M', gözlerini öğrenmene çevirip baktı. Sınavda gözetmen öğretmen matematikçi yaşlı kurt Harun Hocaydı. Hoca arkasını dönmüştü. Hemen sol arka çaprazında kalan Murata baktı ve onun da kendisine baktığını görünce baş parmağını kaldırıp 'tamam' yaptı.
Ve gözlerini kendi sınava kağıdına çevirdi. O ikinci soruyu 'C' bulmuştu. Hemen tekrar Harun hocaya baktı. Hoca şuan kendisine doğru dönmüş ilerliyordu. Bu yüzden hoca yanından geçene kadar gözlerini kağıdına çevirdi.
Hoca geçip gittiğinde Murata tekrar dönüp eliyle 'C' yaptı ve hemen önüne döndü..
Ve sınav boyunca bu şekilde kopyalaştılar. Ta ki Harun hoca onları fark edene kadar...
...
"Sarı!" diye bağırdı Ali. Çocuklar parkta toplanacaklardı bu yüzden - Keremin yoğun isteğiyle - Sarı'yı da çağırıyorlardı. Evinin önüne gelmişlerdi.
"Nerde bu çocuk?" dedi Zehra.
"Gelir şimdi." dedi Kerem.
"Tekrar seslensene Ali."
"Sen seslensene Murat."
"Ben niye sesleniyorum Ali?"
"Murat-" diyecekti ki Ali, Kerem onu kesip 'M' yi tekrar çağırdı.
"M!" dediğinde evlerinin kapısı açıldı ve M dışarı çıktı. "Ne oldu?" dedi gözlerini ovuşturup. Uykusundan yeni uyanmıştı anlaşılan.
"Parka gidiyoruz da sende gelirsin diye çağıralım dedik." dedi Kerem ona bakarak.
'M' bir süre durup çocuklara baktı. Sonra kafasına yatmış olacak ki "Tamam 3 dakika bekleyin. " diyip içeriye girdi.
Bir kaç dakika sonra çıktı ve diğerleriyle parka doğru yürüdü.
...
İçeriye doğru girdiğinde babaannesinin salonda olmadığını gördü. Sonra sabah konuşmalarını hatırladı, doğru ya.. Bu gün altın günüydü.
Salonu geçip kendi odasına doğru yürürken babasının odasına doğru gözü kaydı. 3 gündür eve gelmemişti. Babaannesine sorduğunda bir işi olduğunu söylemişti yaşlı kadın. Zaten eve gelemediği günler çok olurdu. Eve geldiğinde de odasından pek çıkmazdı.
Bir kaç saniyenin ardından tekrar odasına doğru yürüdü. Kapıyı açıp içeriye girdiğinde şaşırdı. Çünkü babası yatağına oturmuş ona bakıyordu. İçeri girdi ve durdu.
"Nasılsın?" dedi babası. "İyiyim baba. Sen nasılsın?" dedi.
"Bende iyiyim." dedi ve durdu adam.
Bir süre sonra boğazını temizledi ve tekrar konuşmaya başladı. "Bugün sınavın varmış babaannen söylemişti. Nasıl geçti?"
"İyiydi." dedi soğuk çıkmamasını umduğu bir sesle 'M'.
"Anladım." dedi ve ayaklandı adam.
O an çok sinirlendi. Sürekli olmasa da konuşuyorlardı ama bu kadar kısa sürüyordu. Babası sanki onun babası değilmiş gibi davranıyordu. Nereye kadar böyle yapacaktı? Ne zaman bir 'baba' olduğunu hatırlayacaktı? Ya da acısının arkasının ne kadar daha saklanacaktı? Artık eski babasını geri istiyordu.
Annesi gibi babası da gitmişti o güden sonra . Biri bedenen yoktu. Diğeri ruhen..
Artık herşeyin konuşulması gerektiğini düşündü. Tam ağzını açacakken babasına baktı ama adam ona bakmadan kapıyı açıp gitti.
Yine susmuş,bir şey diyememişti. Söyleyeceği her şeyi hep olduğu gibi tekrar yuttu ve yatağa gidip oturdu.
Belki de böyle olması gerekiyordu?
💧
Bölüm sonu!
Bölüm nasıldı?
Karakterler hakkında ne düşünüyorsunuz?
İyi günler dilerim..
