Selamlar efenim nasılsınız?
Keyifli okumalar.
___________________
'M'
'A...' Aralık 15
Annem o gün beni orda terk ettikten sonra ne yaptım hatırlamıyorum. Tek hatırladığım çok ağladığım ve yağmurun yağdığıydı.
Anneme o günden sonra nefret besledim. Beni bırakmasını kaldıramadım. Ben kötüydüm. Ama babam benden de beterdi.
Bir şekilde her şey öğrenildi. Aslında olanlar yukarlarda da anlattığım ve bahsettiğim gibi değildi. Babamın aşkı tek taraflıydı. Annem en başından beri babamın dostu, kardeşim dediği adamı Fuat'ı seviyordu.
Annemin Fuat abiye olan aşkı, babamın anneme olan aşkıyla boy ölçülebilir derecedeymiş. Fuat abide annemi seviyormuş.
Annemi ilk gördüğünde aşık olan sadece babam değildi .O gün onun kalbide anneme vurulmuş. Tabi annemde onu sevmiş. Babam ona aşkını gösterirken bile annemin kabul etmemesi bu yüzdenmiş.
Babam anneme çiçek bırakınca annemin mutlu olması Fuat abinin bıraktığını düşünmesiymiş. Her şarkı açıldığında Fuat yapıyor sanarmış. Sonra öğrenmiş ki aslında bunları yapan babam. Fuat abi babamla aynı kadını sevdiğini biliyormuş ama bunu babama hiç söylememiş. Babam da anlamamış zaten.
Bakmış ki babamın aşkı çok büyük. Ve bu onda hastalık derecesine varmış, başka biriyle nişanlanmış Fuat abi. Annemi terk etmiş. Nişanlandığı kız da Fuat abiyi seven mahalleden biriymiş. O çok seviyormuş Fuat abiyi. Fuat abide bu yüzden onu kullanmış. Evet çok acı, iğrenç ama onun sevgisiyle oynamış.
Annemde bunun üzerine babamı kabul etmiş. Aslında kabul etmeside bu yüzdenmiş. İnat uğruna babamla evlenmiş. Annemde babamın duygularıyla oynamış.
Babamla annem evlendikten sonra Fuat abi mahalleden çok uzaklara gitmiş. Nişanlısından da ayrılmış.
Gel zaman git zaman, Fuat abi dayanamamış geri gelmiş. O hâlâ annemi seviyormuş. Dayanamamış gelmiş annemi görmeye. İzlemiş annemi. Annem onu fark etmemiş önce tabi.
Bir gün annemle beni görmüş. Sonra yaptığından yani geri döndüğünden pişman olmuş. Tam gidecekken annem görmüş onu. Tabi ben bu olanları hatırlıyorum. Annem Fuat abiyi babamın arkadaşı olarak tanıştırmıştı benle. Onu isimen tanıyordum. Babam anlatırdı onu bana.
Gençliğinde yaptıklarından sürekli bahsederdi babam. Ve illa ki Fuat abininde adı geçerdi. Babam onu anlatırken hep 'bir kardeşim olsaydı, ona olan sevgim Fuata olan sevgimin yanında hiç olurdu.' derdi.
Neyse işte annemle Fuat abi oturup konuşmuş. Annem onu affetmiş. Sonra bir gün babamla da konuşmuş Fuat. Anlaşılan vicdanını yapacaklarından sonra rahatlatmak istiyordu. O gün beraber konuştuktan sonra babamın mutluluğu hâlâ aklımda...
Annemle anlaşmışlar. Sonrada annemle gittiler.
Biz bütün bu olanları Fuat abinin babama bıraktığı mektuptan öğrendik. Babam okuduktan sonra günlerce ayağa kalkamadı. Bana pek belli etmemeye çalışıyordu ama beceremiyordu.
Annemin beni bırakıp gitmesine ilk başlarda hiç kabullenemedim normal olarak. Beni nasıl bırakıp gitmişti? Ben onun çocuğuydum. Hani hep derlerdi ya bir anne baba için çocuğundan daha önemli bir şey olmazdı diye ha işte ben ona hiç inanmadım. Çünkü oluyordu annemden öğrenmiştim.
Annemi o günden sonra uzun bir zaman görmedim. O istesede görüşmezdim. Çocukluk aklıydı belkide
bilmiyorum.
Annem gittikten sonra sokakta çocuklarda beni dışlıyordu. Babaannem bazen beni dışarıya gönderiyordu. Oyun oynamam için. Ama onlar benle oyun oynamak şöyle dursun, yan yana bile gelmiyorlardı.
Çocuklar bazen çok acımasız olabiliyordu.
...
"Hadi be Sarı'm biraz dışarı çık oyun oyna arkaşlarınla. Böyle oturarak olmaz ki." dedi babaannem. Hem saçlarımı seviyor, hemde benimle konuşuyordu.
"İstemiyorum babaanne."
"Kırma beni. Hadi biraz hava al arkadaşlarınla oyna. Hadi güzel yavrum." çok ısrar edince bende dışarı çıktım.
Annem gideli tam 3 hafta olmuştu. Babam sürekli evdeydi ve odadan çıkmıyordu. Yemek bile yemeye gelmiyordu. Sadece tuvalet için çıkıyor sonrada kimseyle konuşmadan odaya giriyordu. Ona üzülüyordum.
Anneannem ve dedem ise bu durumdan sonra memlekete gittiler.Ama geri dönebilirlermiş. Babaannem 'geri dönerler. Tilki kürkçü dükkanına elbet döner.' demişti.
Kapıyı açıp dışarı çıktım. Biraz yürüdükten sonra çocukların oynadığı yere geldim. Sonra orda ki bir kaldırıma oturdum. Önce beni fark etmediler.
"Aaa 'M' gelmiş!" dedi biri galiba Aliydi.
"Annen hâlâ gelmedi mi?" dedi biri. Cevap vermedim.
"Anemin dediğine göre annesi bir daha gelmezmiş." dedi başkası.
"Annen bir daha gelmeyecek 'M'." dedi Murat.
"Annesi yok mu artık yani?" dedi Zehra.
"Yok annesi gelmeyecek bir daha."
"Onları bırakıp gitmiş."
Yok annesi gelmeyecek bir daha, onları bırakıp gitmiş.
"Susun. O üzülüyor!"bunu diyen Keremdi.
Bir anda ayağa kalktım ve hızla koştum. Ağlamayacaktım. Ağlamamalıydım.
Ama ağladım.
Koştum, koştum ve koştum. Sonra durup bir banka oturdum.Kafamı yukarıya kaldırdım ağlamamak için. Babam öyle yapıyordu. Odadan çıktığı zaman beni görünce ağlamamak için başka tarafa bakıyordu. Bende öyle yaptım.
Annemi özlemiştim. Annemi çok özlemiştim. Geri gelsin istiyordum. Eğer gelirse onu affedebilirdim. Annem beni bırakıp gitmezdi. Geri gelirdi biliyorum. Her an gelebilirdi. Belki şuan bile eve gelmiş olabilirdi.
Yağmurun yapacağını anladığımda sinirlenrek ayağa kalktım. Yağmurdan nefret ederdim.
Yağmur yavaşça yağmaya başlayınca eve doğru koştum. Hava kararmıştı. Umarım annem gelmiştir.
O gün ordan eve gidene kadar yalvardı o çocuk ama bir işe yaramadı. Olmadı.
Annem bir daha hiç gelmedi. Uzun sürede gelmeyecekti.
________________________
Bölüm nasıldı?
İyi günler efenim!
