Her addiction

CHAPTER : FORTY - EIGHT

Sierra

"Mama? What time po tayo pupunta kela Lolo Edward?" Isang malambing na boses ang sumalubong sa akin pagkapasok ko sa condo. Nakasuot lamang siya ng isang pulang bestida na bagay sa kaniya. Kitang kita ko kung gaano ko siya kahawig. But the things that makes her imperfectly perfect is her eyes.

I love how her eyes hits different but mesmerizing. Nilapitan ko ito at kinulong ko sa mga bisig ko bago ito kargahin. Nagpumiglas pa ito sa akin. "Mama! Put me down I'm not a baby na po para buhatin. Look po I'm already five na." Giit niya at pinakita sa akin ang kaliwang kamay niya na nakadikta ng limang daliri.

Binaba ko naman siya at marahan na ginulo ang buhok. "Age is just a number, baby. No matter how old are you, you're still my baby." I softly replied and give her a quick kiss on her forehead which I got a cute giggles from her.

"Aww I love you Mama!"

Tumalon naman sa tuwa ang puso ko at muling kinulong ang anak namin sa mga bisig ko para hagkan. "And I love you more my baby."

Pagkatapos ng scenario namin kanina sa may sala ay naisipan ko na rin na magbihis dahil ngayon ay pupunta kami kela Dad which is si Ninong. He wants me to call him Dad na since I am part of the family na daw.

Napailing nalang ako. Si Ninong talaga kahit na matanda na ang dami pa ring alam sa buhay. I'm just wearing a Prada Beige Cuffed Tailored Trousers on lower, a chanel 1990s logo-trim knitted and a pair of nike court legacy lift. Hindi na ako nagsuot ng kung ano anong accessories at nakuntento na lamang sa suot ko. Ang tangin naiwan lang ay ang singsing na binigay sa akin ni Eula.

Tinanggal ko muna sandali ang singsing sa may daliri ko at mariin na tiningnan ang mga nakasulat sa loob. Bahagya akong napangiti nang mabasa ko ang mga iyon.

Syempre tu, tu y tu, Luv.

I can't help but to cry just by reading those words. Mahigit isang taon na simula nu'ng nawala si Eula at hanggang ngayon ay hindi ko alam kung nasaan siya o kung saang lupalop ng mundo siya na kahit si Ninong ay walang kaalam alam. He feels like he lose both of his families. Mahigit isang taon na rin nang mamatay si Mr. Eriko at natapos ang lahat ng away. William got shot by one of my men as soon as he shot Mr. Eriko.

"Mama can we go now? I'm so excited to see Tita Yanna and Tita Eleanor po!" Nawala ako sa malalim na pagiisip ko nang sumigaw si Tiara mula sa labas ng kwarto ko.

Masaya ako sa anak ko na kahit nalaman niyang wala ang Mommy niya ay nanatili pa rin siyang malakas. She don't let us see her that she's longing for her Mom. But deep inside when she's about to sleep on her bed with her body curled up and a pillow on her hands hugging it. I know she's crying.

I hope that I can finally see her wherever soon.

Tumingin muna ako sa salamin bago ngumiti ng matamis. Hindi pa man ako ganu'n kasanay ngumiti pero dinadahan dahan ko na ibalik ang dating ngiti ko na tanging si Eula lang ang makakapagpabalik ng buo.

"Lalabas na si Mama, baby. Can you kindly get Mama's phone sa may dining table?" Utos ko rito.

Bumukas ang pintuan ngunit imbes na mukha niya ang makikita ko ay ang braso niya. Nagthumbs up ito sa akin at agad na sinara ang pintuan. Natawa naman ako doon.

Lumabas na ako ng kwarto at saktong kakabalik lang ni Tiara sa may sala na dala ang phone ko at iniabot iyon sa akin. "Thank you my baby."

"De nada, Mama!"

Nanggigil na hinalikan ko ito sa pisnge kaya naman ay napahagikhik ito sa tawa. Agad ko na rin kinuha ang kamay niya at tumungo sa may pintuan ng condo ni Eula. Sa loob ng isa't kalahating taon ay dito kami sa condo niya namamalagi just to remind every pieces of her.