Her addiction

CHAPTER : THIRTY - THREE

Unknown

"Fidel! Bring Ivory with you!" I yelled to him as I carry ivory's friend with me. She lost her consciousness when she heard a gunshot.

Severino been missing since he heard a gunshot. When I entered the room they were occupying, I saw Ivory and her friend lying to the floor. Nakahandusay at walang malay, puno rin ng dugo ang katawa ni Ivory nang tingnan ko iyon ay may tama siya ng baril ngunit hindi ko mawari kung saang banda.

"Faster Fidel! Damn it mauubusan siya ng dugo!" I half yelled, being cautious not to be caught by Severino's guards.

May kabigatan ang kaibigan ni Ivory kahit na maliit ito. Halatang mahilig kumain. Binitbit ko ito na parang sako atsaka kami patagong naglalakad palabas ng secret room. Amoy na amoy ko ang mabaho at malangsang amoy na nanggagaling sa mga natuyong dugo na alam kong galing sa mga biktima nitong si Severino.

He has no conscience and sympathy at all. What he wants is power, throne, wealth and the people. That's why he's trying to get rid the last heir of the Laurente's Clan.

Pero hindi siya magtatagumpay and no one will.

Nakalabas kami ng secret room na walang umaaligid na tauhan ni Severino na maging siya ay wala. Masyado siyang duwag para magtago ngayon dahil lang sa nakarinig siya ng putok ng baril pero hindi siya natatakot mambaboy at gumawa ng karumal dumal sa mga taong nasasakupan ng bansang itinuring siyang parang kapamilya nito.

I feel pity for the late Queen and King. Queen Safrania and King Serafica. They doesn't deserved to adopt this guy who doesn't know his place all along.

He sabotaged the supposed to be king of this Country.

King Stanley Ivizo Hidalgo Laurente.

"Senyorita! Someone's tailing us!" Sigaw ni Fidel, kaya naman ay napatingin ako sa likod namin at tama nga siya.

May dalawang tauhan ni Severino ang sumusunod sa amin ngayon, may hawak itong espada at nakatutok sa amin. Mabilis naman sa alas kwatro na tinapat ang dulo ng dala kong baril at pinaputok iyon sa kanilang dalawa.

Walang daplis at parehas bulagta sa may sahig. Nagpatuloy kaming dalawa ni Fidel hanggang sa maabot namin ang tuktok ng Palasyo kung saan nakalapag ang chopper na pagmamay ari ko. Maingat na inilapag ko ang kaibigan ni Ivory.

"How is she?" I asked, checking Ivory's pulse.

Tumingin sa akin si Fidel at ngumiti ng maliit. "She's fine... But we have to be early or else she will lose a lot of her blood."

"And I'm sorry for betraying her..." He whispered and hopped in.

"You did not betrayed her, Fidel. You just did that because you've been blackmailed by him. Stop the drama and manuever this chopper. Now!" Utos ko sa kaniya na mabilis naman niyang ginawa.

Nasa himpapawid na kami nang makarinig kami muli ng putok ng mga baril at marami rami iyon. Sa tingin ko ay naabutan kami ng mga tauhan ni Severino.

Marahan akong sumilip doon at saktong nagtama ang mga mata naming dalawa. Kita ko kung paano manlaki ang dalawang mata niya nang makita ako. Bahagya akong ngumisi pabalik at ibinalik ang atensyon sa katabi ko.

Sierra Ivory Laurente.

You don't have to fight alone. I'm with you in this battle we were facing.

NANG makalapag ang chopper sa may malawak na lupain na tinutuluyan ko ay may mga taong nakaabang na agad doon sa amin at isa na roon si Edward ang Ninong ni Ivory.

"Dulce! Kamusta si Sierra?" Nag aalala niyang tanong at mabilis na nilapitan si Ivory.

Tumingin lang ako rito ng blangko at naglakad na papasok. "She's fine. She needs someone to take care of her right now." Turan ko.