Her addiction

CHAPTER : THIRTY - ONE

Sierra

"Yanna! Damn it! Don't you dare touch him!" Sigaw ko sa kaniya nang balak nitong hawakan ang isang gwardiya sa may balikat na siyang nagbabantay ng pintuan papasok sa main hall.

Napasuklay ako ng buhok sa inis dahil sa kakulitan nitong kasama ko na daig pa ang bata sa sobrang kulit. She's been like this since we arrived here, that's been three days ago and She never failed to gave me a stress.

Dapat pala tinapon ko nalang 'to sa ere eh.

"Gusto ko lang naman siya hawaka- holy shit kalma po!" Agad itong napalayo nang hugutin ng guards ang espada nito at tinutok ang dulo nu'n kay Yanna na ngayon ay nagtatago na sa likuran ko. Paano ba naman sinabi ko nang huwag hawakan, hinawakan pa rin niya.

Hindi ko mapigilan na mapabuga ng hangin dahil sa katigasan din ng ulo nitong kumag na 'to. "Put that sword down and open the door." Utos ko sa guwardiya at sumunod naman ito bago buksan ang malaking double doors.

Pagkabukas ay bumungad sa akin ang iilang mga taong nagsasaya dahil sa kaarawan ng Tío kong sampid sa pamilya at walang ginawang matino. Kaya ako nandito ngayon para bawiin ang nararapat na para sa amin.

Bakas sa mukha niya ang saya at tuwa dahil sa mga nakukuha niyang bati at papuri sa ibang tao. Gusto kong burahin iyon at kitilan siya ng buhay dahil sa kasalanang ginawa niya sa kakambal ko.

Lahat ng mga tao ay nagkakatuwaan kasabay ng malakas na musika at mga nagiindayog na katawan na siyang sumasabay sa ritmo nito.

Ngunit nang mapansin ni Tío ang presensiya ko at nang mabaling ang tingin niya sa akin, agad na nawala ang malaking ngiti na nakapaskil sa mga labi niya at napalitan iyon ng iisang linya. Natahimik rin ang buong paligid nang makita nila kung sino ang tinitingnan ni Tío. Bakas sa itsura nito na tila nangangamba siya sa maaaring gawin ko sa araw mismo ng kaarawan niya.

"Hola Mi Tío!" Nakangiti kong turan sa kaniya pero sa likod ng ngiti ko ay isang nakakamatay na pagiisip ang siyang balak kong gawin sa kaniya.

I had enough with his shits and stupid decisions. He doesn't deserve to be the king of this country. Sukang suka na ako sa mga pinaggagawa niyang kababuyan at kabalastugan dahil lang sa trono at kapangyarihang merong siya.

"S-sierra." Kinakabahan niyang turan pero tinatago niya lang iyon sa pamamagitan ng seryosong ekspresyon. Dahan dahan itong bumaba sa may hagdan papunta sa dulo nito kung nasaan ako nakatayo at katabi ang tukmol kong kumare na mabilis pa sa alas kwatro na pumunta sa mga pagkain.

"Enjoying the party eh?" May halong sarkasmo kong ani sa kaniya at nilagay ang dalawang kamay sa may bulsa ng suot kong pants at pinakatitigan siya sa mata.

Kung titingnan para na rin siyang isang dugong Laurente dahil sa kulay at mga mata nito pero hindi iyon ang basehan dahil may mukha man siya ng angkan namin ngunit ang dugo niya ay hindi dugong bughaw. Walang bughaw na nanalaytay sa katawan niya kundi isang simpleng mamayang tao lamang na inampon nila Lola.

Tumiim bagang ito at kita ko kung paano humigpit ang hawak niya sa champagne at bakas sa mga mata nito ang nakakamatay na tingin.

Oh dear. I'm so used with that eyes.

Mas malala pa nga ang kay Eula kung galit eh.

Kumunot naman ang noo ko. Why would I think her in this situation? Magsama sila ni William.

Tsk.

"You're here my Niece. Would you like to enjoy my party?" Nakangiti niyang turan.

Sinuklian ko rin ang ngiti at umiling para tanggihan ang alok nito. "Why would I? You don't even deserve to have a party like this?" Sagot ko sa kaniya at inilibot ang buong paningin at muling binalik iyon sa kaniya atsaka siya binigyan ng mapanuring tingin.