"နာသွားလား "
"ရွှေကူကလမ်းမကြီးမှာမလို့ပါ အကိုလေးကားကလမ်းပိတ်နေတယ်လေအကိုလေးရဲ့ ရွှေကူကဆိုင်ကယ်ကိုမြေနီဘက်တွန်းမလို့ယူတာပါ"
"မသိဘူးလေကွာ စီးသွားမယ်ထင်လို့ပေါ့ကိုယ်က"
"နေအုံးအဲ့ဆိုင်ကယ်ဒီကိုထားခဲ့လိုက် သူငယ်ချင်းအိမ်ကဒီနားလေးတင်းလာယူလိမ့်မယ်ဟုတ်ပြီလား"
"ခိုးသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"ဟိုမှာတွေ့လားအဲ့ဆိုင်ကိုအပ်ခဲ့မယ်ကွာ ဘယ်သူမှမယူစေရဘူးဒီဆိုင်ကယ်ကို"
"ဟုတ်"
"အခုတော့ကားပေါ်တတ်တော့ ကိုယ်လမ်းဖယ်ရအုံးမယ်လေ"
"ဟုတ်"
ဆိုင်ကယ်လေးဘာမှမဖြစ်စေရဘူးဆိုမှ အသာတကြည်ကားပေါ်တတ်လေသည့်ကောင်မလေးပါလေ။ ကားကိုလမ်းဘေးထိုးချရပ်၍ ဆိုင်ကယ်ကိုမောင်းကာလမ်းဘေးမှဆိုင်တန်းလေးဆီမှ ဆိုင်လေးသို့သေချာအပ်ခဲ့လိုက်တော့သည်။ ကားဆီပြန်လာ၍ အိမ်ပြန်လာရာလမ်းဆီမောင်းနှင်လာသည့်ကွန့်မြူးစိတ်တို့မှာ အနည်းငယ်တော့တိုနေရသေးသည်။
"ဟင်.."
အိမ်နားရောက်ခါနီးလမ်းထောင့်လေးတွင် အကိုလေးကကားကိုရပ်လိုက်လေသည်။ ရွှေကူ့ဘက်လှည့်လာသည့်အကိုလေးက ဒေါသတွေတအားကြီးမနေပေမယ့် ခက်ထန်နေသည့်အနေထားပင်ဖြစ်လေသည်။ မျက်နှာထက်အပြုံးအရယ်မရှိ ရွှေကူ့ကိုစိုက်ကြည့်လာသည့်အခါ ရွှေကူရင်မဆိုင်ရဲ အလိုလိုခေါင်းလေးငုံ့ထားမိတော့သည်။
"အဲ့မျက်မှန်ကဘာဖြစ်လာတာလဲကောင်မလေး"
"ဟို..လွတ်ကျသွားတာ"
"ဘယ်တုန်းကလဲ"
"ရွှေကူမမဖြူငယ်တို့နဲ့ဆိုင်မှာထိုင်ပြီးထလာတုန်းက"
"ကိုယ်ဖုန်းဆက်တော့ကောင်မလေးဘယ်မှာလဲ"
"ရွှေကူအဲ့ဆိုင်ကထွက်လာခါနီးဆိုင်ကယ်ပေါ်မှာပါ"
"ဘာလို့မပြောတာလဲ မျက်မှန်ကျကွဲတယ်ဆိုတာဘာလို့အဲ့ထဲကမပြောတာလဲကောင်မလေး"
"ရွှေကူမှားသွားပါတယ် နောက်သေချာပြောပါ့မယ်"
"မျက်မှန်မပါရင်ဘယ်လိုမှဘယ်နေရာမှသွားလို့မရတဲ့လူက ဆိုင်ကယ်စီးလာတယ်ပြီးတော့ညကြီး အဲ့တာဖြစ်သင့်လားကောင်မလေး.."
Parts 💭 19 (U&Z)
Start from the beginning
