Virus Apocalypse (Water)

PAG-IIMBESTIGA

CAPTAIN BLACK was having the scared look as his team when they slowly opened the door that makes such a scary sounds like every horror movies they watched.

Oh, take note that earlier, they just finished on watching The Conjuring, just wow for them.

As they opened the door, silence ate them. There was as if nothing inside. Just a dark, very dark place inside.

So, Captain Black look at his team. Just like him, they all looked so puzzled. But just as they started on walking, the door shut on itself. They were stunned and turned pale.

“I-It's not w-what i-i am thinking, r-right?” he stammered on his words.

Nagsimulang manginig sa takot ang captain. Pati na rin ang mga kasamahan niya. They gulped as they started on sweating.

“H-Hindi naman iyon si Verak, d-diba?” he added.

Nagkatinginan ulit sila, madilim ang lugar na pinasukan nila. Walang ilaw, kaya naman mas lalong natakot ang pitong magkakasama.

Nangungunot ang noo ni Hiina habang mahigpit ang kapit sa baril nila,“V-Verak, a-akala ko Valak iyon, cap', diba?” Hiina Zavaak asked.

Nangunot na din ang noo ng Captain nila, “E-Ewan, atah?” patanong niyang sagot rito.

Bumuntong hininga ang pito at nagsimulang maglakad nang makarinig sila ng kakaibang tunog na tila hinihila, isang kadena.

Nangunot ang mga noo nila at lalong naging mabilis at maingat ang mga lakad nila.

Habang naglalakad sila ay may nakita silang liwanag sa loob ng kwarto, doong parte lamang ng mga kwarto na puno ng dayami ang may ilaw. Dahan-dahan at lumulunok-lunok pang lumapit ang magkakasama sa maliwanag na parte ng pinasok nilang silid.

Mabilis, mabigat at napakalakas ng tibok ng mga puso nila na lumapit roon.

Mababa at mabigat ang mga buntong hininga nila, dala na rin ng takot na nararamdaman nila.

Unti-unti, habang lumalapit sila ay palakas ng palakas ang pagtunog ng gumagalaw na kadena. Tila ba may gustong kumawala.

Nakahanda na ang mga baril nila ng makarating na sila roon at nanlamig sila sa nakita. Isang babaeng hubot hubad, nakabusal ang bibig nito habang balot ng dugo ang katawan. Naka-taas ang mga kamay nito habang naka-kadena. Ang kadena ay nakakabit sa bakal na bintana ng kwarto na siyang tanging nagbibigay ng liwanag kasabay ng ilaw.

Ang balat nito ay may ilang marka ng rosas at berde, ang mga mata nito ay kulay lila.

Nagwawala ang kabuuan nito, bagamat hindi pa rin maikaka-ila ang kagandahan at ka-akit-akit na kurbada ng katawan ng babae.

She's not crying but her mouth... It's drooling.

Tila na gutom na gutom na ito at gustong kumawala, anumang oras o segundo.

Nagkatinginan sila sa nakita, ang paligid ay puno ng dayami o kaya naman ay mga tubig na nasa bote. May tatak pa ng Feliciano. Pero hindi pwedeng mangbintang na lang sila. Imbes na gumawa ng kung ano, sinimulan na nilang litatuhan ang paligid at nanginginig ang kamay na linitratuhan ang babae.

Matapos ang ilang flash ay nawala ang ingay ng kadena, dahan-dahan nilang ibinaba ang camera at nakitang natanggal na ng babae ang kadena at bakal.

Pero mahigpit ang pagkakatali sa bibig nito.

Napalunok sila sa kaba, hindi alam ang gagawin. Pero bago pa man nila maayos ang sitwasyon ay ang iyak ng isang sanggol ang umalingaw-ngaw sa kapaligiran na siyang nagpatigil sa kanila sa ilang segundo. Tila ba nasa isang karera, habang hinahanap nila ang sanggol ay sumabay naman ang babae.