DÖNEMEÇ

1.🎬 DÖNEMEÇ

~Bismillahirrahmanirrahim~

Ali Haydar (27)
(Telif nedeniyle fotoğraflar kaldırılmıştır. Yukarıdaki medyaya göz atabilirsiniz.)
Nazenin (23)

|•|•|•|•|•|

Ben Nazenin, hafız Nazenin. Başlarda klasik denilebilecek bir hayat yaşarken birden bire alt üst olan hayatımı anlatacağım size. Babasız kaldığım küçük yaşımda, babamın ailesinden kopmamamız adına onlarla aynı apartmanda kalmayı tercih etmişti annem. Babaanne, dede, hala, amca, yenge ve kuzenler derken kocaman bir aileyle büyümüştüm. Bir erkek kardeşim, platonik bir sevdam ve acılarla, sevinçlerle yoğrulmuş bir hayatım vardı.

Sonra biz bir dönemece girdik.

Babamın sırlarla dolu geçmişinden gelen ve okunmayı bekleyen o tozlu sayfalar, Ali Haydar'la beni, hayalden öteye gitmez dediğim o gizli sevdamla bizi aynı dönemece soktu.

Ve o dönemeçten sonra her şey değişti, bambaşka oldu! Yollar çetinleşti, mevsim kışa döndü ve ben o ayazda yüreğimi yakan aşkın aleviyle, Ali Haydar'ın kanatları altında ısındım. Onun ayak izleri babamınkine öyle benziyordu ki, ister istemez o izleri takip ederken bulmuştum kendimi...

|•|•|•|•|•|

[1.BÖLÜM, NİŞAN]

İki yüz liraya aldığım muhteşem terliğimi giymiş ve tabiri caizse sürüne sürüne apartmandaki nişana, üçüncü kata çıkıyordum. Evet terlikle nişana gidiyordum, çünkü bir kat üste çıkmak için topuklu ayakkabı giyemezdim.

Bizimkiler çoktan orada olmalılardı, bense hocalık yaptığım hafızlık kursundan anca gelip duş alıp çıkabilmiştim evden.

Zile basıp beni hemen duymaları için içimden dualar ediyordum, şu içerden gelen sesle baya imkansıza benziyordu çünkü bu.

İkinci kez zile bastığımda neden burada olduğumu sorgulayan kalbime ket vurmaya çalıştım. Sırf yüreğimin sesini duymamak için üzerimdekilere bakıyordum şimdi.

Nişan için annemin zorla aldırdığı bordodan hallice, siyah düğmeleri olan göğüsten pileli ve ayağa kadar uzanan feracem gayet hoş duruyordu bence. Anneme alırken mızmızlansam da, şimdi iyi ki demiştim. Madem hayatıma devam etmek zorundaydım, bu zorundalıktan kimsenin haberi olmamalı, kimse bana acımamalıydı.

Başımda genelde başka renk takmadığım kahve gözlerimle uyumlu simsiyah pamuklu şallardan bir tanesi yerine gül kurusu bir şifon şal vardı. Siyahla beyaz tenimin daha çok ortaya çıktığını söyleyenler olsa da bu umrumda değildi genelde. Dışarıda bütün dikkatleri üzerime çekecek renkler giymek bana göre değildi.

Bugünse müstesnaydı...

Kapı nihayet açıldığında biricik en best kuzenim Fatmanur ışıl ışıl abiyesiyle karşımda duruyordu.

"Nazenin, hoşgeldin!" diyen Fatmanur kapıyı ardına kadar açtığında "Hoşbulduk kuzen." deyip ona karşılık verdim ve terliklerimi fırlatmak suretiyle çıkarıp içeri geçtim.

"Ee, kadınlar ne tarafta?" dediğimde gözlerimle odaları tarıyordum. Fatmanur nişan sahiplerinin de kızıydı aynı zamanda. Abisinin nişanı vardı bugün. Bizim aksimize mahremiyet konularına pek dikkat etmezlerdi lakin Elhamdulillah ki sülalecek namaz hepimizde dinin direğiydi.