The Taste Of Yesterday

CHAPTER 17

Lumabas ako saglit at nagtungo sa pool, sumunod naman sa akin si vinz—bakit kailangan niyang sumunod? Sana nag enjoy nalang siya doon...

"You know already?" tumango tango ako.

Masakit para sa akin per acceptance is the key... tsaka hindi naman talaga ako para sa kanya... walang para sa akin, akala ko siya ang magiging endgame ko...

"Alam mo bang nakikita ko sa'yo si chiara..." napatingin ako sa kanya, "dami kayong magkaparehas—like birthday's. Same birthday kayo, chiara is my first love"

"Ah..." Naglaro nalang ako ng tubig. Kinukwento pa—kita niya namang nasasaktan ang tao eh.

"Sorry kung pa fall ako, ah?"

"Ha?"

"You're in love with me—"

"Hindi ah! baliw ka ba?"

"Don't deny, halatado naman—pero hanggang friend lang talaga turing ko sa'yo. Even if we can't be together in the end, I'm still glad you we're part of my life" ngumiti siya, "and I know, madami ka pang gustong malaman—pero hindi pa ito ang right time kasi hindi mo kakayanin—"

"Kakayanin ko. Hindi ako pinanganak para magpatalo..." Putol ko sa sasabihin niya.

So, kaya pala malapit siya sa akin kasi nakikita niya si chiara sa akin?

"Bakit ayaw mong magconfess kay chiara... eh halata namang gusto niyo ang isa't isa..."

"Paano ako magconconfess ng nararamdaman ko kung hindi ko la siya nakikita ulit?"

"Ha? Di ba... teka nga! Lasing ka na yata ah!"

"Baka nga" mahina siyang natawa, "miss na miss ko na siya, miss ko na siyang asarin, miss ko na siyang yakapin... chiara ko..." Nagulat ako ng bigla nalang siyang umiyak.

Minsan nawowonder ko, ano ba ako para sa'yo? Pero kaibigan lang pala. Hindi naman masakit mga 100 percent lang ganun... buti nalang talaga hindi pa ako hulog na hulog... hindi ako mahihirapan, tsaka okay na iyon hanggang friend lang para hindi masira friendship namin and hindi naman talaga siya ang taong totally na gustong gusto ko. It's clark... first day palang ng school naattached na ako sa kanya pero dapat hindi niya malaman.

"Kakahiya... naiyak ako"

"Alam mo ba okay lang, alam kung mahirap sa inyong mga lalaki ang umiyak kasi kung ano ano na agad sinasabi... pero you know proud akong nakilala ko kayo...

"pero teka nga... di ba magkaaway kayo ni clark? bakit hindi na ngayon?"

Natawa siya, "kasi hindi p'wedeng maruin ang friendship namin ng dahil lang sa pamilya namin... and may plano kami... "

"himala sinabi niyo yata sa akin ngayon?"

"kasi alam naming makulit ka, mamaya uunahan mo pa kami sa plano namin eh..." Tss! hindi ko papa sila p'wede maisahan... nababasa yata nila nasa utak ko?

"pre" tawag ni clark kay vinz, tumayo naman si vinz at nag-usap sila saglit ni clark bago siya pumasok ulit sa loob. Umupo sa tabi ko si clark.

"Azuela brianna lei ianasianna  oh Maximillian, ang cute ng pangalan mo..."

"pinagsasabi mo d'yan?"

"ayan naman talaga ang totoo mong pangalan, pinalitan ko lang ng fionaica azuela lei Luzero Espidido Ponze—"