Laat nooit meer los

14. PSV - Ajax

Robbie
"Yoo, man!" Milo geeft me een snelle knuffel als hij de deur open doet. Ik begroet hem vrolijk terug en loop bij hem naar binnen. We gaan de wedstrijd Ajax - PSV kijken, dus ben ik gehuld in mijn PSV shirtje. Milo heeft zo te zien zijn Ajax shirtje aangedaan.

Ik plof bij hem op de bank neer. Zijn tv staat al op de juiste zender aan, aangezien de wedstrijd over een half uurtje begint. "Wat wil je drinken?" Vraagt Milo vanuit de keuken. "Biertje?" Roep ik vragend terug. Ik zie een duim omhoog gaan en niet veel later drukt hij een flesje bier in mijn handen. Geen Bavaria dit keer, maar helaas kan je niet alles hebben. Mijn telefoon trilt in mijn broekzak als Milo naast me neerploft en een schaal borrelhapjes op tafel zet.

Matthy het Lam: Veel plezier bij Milo <3.

Ik glimlach, want het feit dat hij er aan denkt om me een berichtje te sturen is echt aandoenlijk.

U: Komt goed. Thanks, lief.

Matthy het Lam: Geen probleem, zorg er dan wel voor dat PSV wint hé ;)

U: Oh? Lees ik dit nu goed, jij Feyenoorder?👀

Matthy het Lam: Alleen omdat Ajax niet mag winnen ;)

Het groene vlak in mijn ooghoek trekt mijn aandacht. De wedstrijd begint bijna. Ik stuur Matthy nog een laatste berichtje, voor ik mijn telefoon weer in mijn broekzak opberg.

Terwijl we af en toe een bitterbal eten en kletsen over de wedstrijd, zijn de spelers van beide teams op onze tv hard aan het werk om PSV te laten winnen, tenminste; dat hoop ik.

Mijn telefoon pak ik er weer bij als ik hem voel trillen. Na een kwartier is er nog geen enkele goal gemaakt.

Matthy het Lam: Ik heb de wedstrijd inmiddels ook aangezet, dus verwacht live commentaar van mij

U: Hahaha altijd gezellig.

Matthy begint meteen weer te typen en terwijl ik naar mijn scherm staat, wachtende op zijn antwoord, begint Milo van alles te mompelen. Ik kijk op, zodat ik de tv kan zien en meteen zie ik Bergwijn met de bal dichtbij het doel van PSV staan. Als de bal het doel inrolt en Milo blij opspringt, blijf ik maar wat beduusd naar het scherm staren. In mijn hand begint mijn telefoon te trillen.

Matthy het Lam: Kut Ajax.
Matthy het Lam: Milo blij zeker?

U: Gozer sprong blij op inderdaad. U: Godver.

"Kan hier nog een var ingreepje komen denk je?" Vraag ik, meer in mezelf dan tegen Milo, want zijn antwoord gaat sowieso in zijn voordeel zijn; nee.

"Kijk hem balen," lacht Milo, terwijl hij naar me wijst en niet veel later in zijn handen klapt. Hij gaat vervolgens weer naast me zitten.

U: Als PSV wint, he? Wat krijg ik dan?

Matthy het Lam: Wat krijg jij dan? Welke moeite heb je geleverd voor die winst dan? ;)

U: Mentale support ;)

Matthy het Lam: Ja oké. En wat will meneer dan?

U: Een kusje?

Matthy het Lam: Deal.

Tijdens het gesprek kijk ik geregeld even op van mijn telefoon om de tv in de gaten te houden. Een speler van PSV duwt een speler van Ajax, die vervolgens valt en op het veld komt te liggen. "Hey, hey! Elleboogje!" Roept Milo meteen. "Ah lekker dit," zeg ik, waarna ik snel mijn hoofd schud en mezelf corrigeer, voor ik Milo op mijn dak heb, "euh, ik bedoel jammer. Hopelijk gaat het goed met hem."

De speler blijft echter liggen, waardoor er medische hulp op het veld komt om de speler te helpen, waarna de speler weer opstaat.

We zijn een kwartier verder als het mijn beurt is om juichend op te springen. Guus Til kopt de bal in het doel van Ajax, na een voorzetje van Cody Gakpo. Ik voel mijn telefoon weer trillen in mijn broekzak, terwijl ik blij met mijn armen sta te zwaaien. Ik ga weer zitten als ik mijn telefoon er bij pak.

Matthy het Lam: JA HOOR. GOAAALLL.
Matthy het Lam: Goeie mentale support heb jij hoor, lekker schat!

Ik grinnik om het feit dat hij me complimenteert voor iets waar ik nul komma nul invloed op heb, maar toch doet het me ergens goed.

Nadat Guus Til op precies dezelfde manier bijna een tweede goal maakt, Ajax ook tot twee keer toe bijna een tweede goal maakt en PSV vervolgens voor een tweede keer scoort, is het rust. Ik sta op van de bank en ik loop naar de keuken. Mijn biertje heb ik inmiddels al een poosje op.

"Heb je geen bulletje hier?" Roep ik vanaf de koelkast naar Milo. "Nee," roept hij terug. "Ik moet straks nog naar huis rijden, hé," vertel ik hem. "Ja of je slaapt hier," stelt hij voor. Ik denk even na hoe ik het beste nee kan zeggen hierop. Praktisch gezien is het natuurlijk veel slimmer om hier te slapen; morgen moeten we gewoon weer op kantoor zijn. "Dan moet je wel bij mij in bed, bedenk ik me nu," gaat hij verder. "Nee dankje, dikke," lach ik, waarna Milo lachend verteld het niks uitmaakt. Ik trek een blikje cola uit zijn koelkast en ik pak voor Milo nog een biertje en ik loop terug naar de woonkamer.

Matthy het Lam: GUUSSIEEEE
U: Check dit;

U: Milo ziet het niet meer zitten volgens mij😂

Matthy het Lam: Ik heb het niet meer😂😂

"Gast, met welke chick zit jij steeds te appen?" Lacht Milo en hij reikt met zijn hand naar mijn telefoon. Net op tijd weet ik mijn telefoon weg te trekken. "Ik app met Matt," lach ik terug, om mijn zenuwen hopelijk te kunnen verbergen, dan draai ik mijn telefoon naar hem en laat ik de foto zien. "Nee, hou op hoor, klootzak," lacht hij, terwijl hij mij een speelse tik geeft. "Ophouden met winnen?" Grijns ik, waarna ik een tweede tik krijg. Ik pak mijn telefoon er weer bij en ik begin te typen, terwijl ik de woorden hardop voorlees, om Milo te naaien.

U: Help ik word mishandeld😭

A/N: Dit hoofdstuk is precies 1000 woorden🥹

Dit hoofdstuk is geschreven gebaseerd op deze livestream:

https://www.youtube.com/live/cCJ9k-UfWUc?si=I-NKgDA3AxjQgG_t (ik kan hem niet aan het begin van dit hoofdstuk janken en daar irriteer ik me dood aan :c)

 Natuurlijk streamen Milo en Rob dit niet in dit boek, maar alsnog; slay.