Samuray ( Borusara )

29.Bölüm

Merhaba arkadaşlar yeni bölüm karşınızdayım iyi okumalar.

Yazarın Ağzından

Sarada içinden
"neden kalbim bu kadar mutluluk dolu" sakura hala ağlamaya devam ediyordu. sarada ne yapacağını bilmiyordu ne yapmalıydı artık annesi onun kızı olduğunu öğrenmişti. sarada biraz daha düşününce küçük'ken düşündüklerinin saçma olduğunu anlamaya başladı hem neden bir anne ve baba çocuklarına böyle birşey yaparki. belki o yanlış anlamıştı ve bilmedikleri vardı.

yavaş yavaş sakura'nın ağlaması durdu ve sonunda sarılmayı bıraktılar. Sarada'nın şuan tek düşündüğü gerçekleri öğrenebilmekti. sarada " beni neden hiç aramadınız" sakura buna şaşırmıştı onu aramadıklarını sanmıştı ama onu sasuke heryerde aramıştı hemde yeryerde onu bulmak için yıllarını harcamıştı ve bu her yıllda umutları iyice azalmıştı sakura şaşkınlığını biraz olsun atlatarak.
" ne bunu nereden çıkardın baban seni bulmak için samuray topraklarına bile girdi. her köyü aradı yıllarca hata bir seferinde kimliği açığa çıktı ve yaralandı ben ise sadece onu bekledim  umutla her buraya geldiğinde yanında seni hayel ettim, umdum ama her geçen yıllda umudum azalmaya başladı senin ölmüş olman aklıma geldi ve o gün benim deliler gibi içtiğim gündü ve o gün seni buldum o kadar mutlu oldumki seni bulduğuma inanamazsın. sarada inan bana biz seni hiç unutmadık ve seni bulmamazlık etmedik. bu bizim ölümümüz bile olsa seni bir kez görmek isterdik. " sakura'nın gözünden bir damla gözyaşı düşmüştü. sarada bu olanlara şaşırmıştı herşeyi yanlış anladığını farketi ama en azından bu çok geç bir zaman değildi hala ailesiyle mutlu yaşayabilirdi ama asıl soru bunu yapabilirmiydi? saruto kimliğini bırakıp başka takıma geçerse ve bu takım Boruto'nun takımı olursa.   sumire ve Boruto'nun aşkına dayanabilirmiydi? Sarada düşündü düşündü dayanamıyacağını oda biliyordu 
" anne"
sakura bu kelimeyi duyunca hemen sarada'ya döndü bu kelime onu o kadar mutlu etmiştiki, mutluluktan yerinde duramıyordu 
" efendim kızım. İnanmıyorum
Bu çok güzel bir his tekrar söylermisin? " sarada sakura'nın bu hallerine gülmek istesede kendini tutu. sakura bu davranışlarının hiç komik olduğunun farkında değildi. eeee nasıl olsa kızı ona anne demişti tıpkı çocuğu'nun bebek'ken ona anne demesi gibi heycanlanmıştı. sarada
" anne, ben saruto olarak kalmak istiyorum en azından bir süreliğine" sakura bu kelimeleri duyunca yüzü düşmüştü.
" anlıyorum. normal birşey nasılsa biz seni büyütemedik ve sen bu zaman boyunca samuray'ların ellindeyidin bize alışamaman normal. hem ben senden hemen bize alışamacağını beklemiyordum." sakura ne kadar bu sözleri söylesede içten içten yanıyordu hemde çok. aslında yalan söylemişti sakura içten içe Sarada'nın onlara hemen alışmasını istiyordu ama bunun bencilik olduğunun farkındaydı nede olsa onun ilk konuşmasını, yürüyüşünü, eğitimini yada yaşadıklarını hiçbirisini bilmiyordu. sarada bu dediklerine şaşırmıştı. bunların hiçbirine katılmıyordu aslına sakura'yı ve sasuke'yi annesi ve babası olmalırını hemen kabul edebilirdi. sarada yanlış anlaşılmayı düzeltmek için
" hayır hayır ben samuray topraklarına yaşadım ve ben hem samuray hemde bir ninjayım buda benim peşimden gelebilirler demek. buda sizin tehlikeye girmeniz demek o yüzden tehlike geçene kadar ben saruto olmaya devam edeceğim. " Sarada'nın bir diyer sebebide buydu aslında, aklındaki sebep. kalbimdeki sebep ise sumire ve boruto'ya dayanamaması. Sakura bunu duyunca sevinmişti demek sarada onları seviyordu bu onun için hayattaki en güzel şeydi sakura  yalancıktan ciddi bir tavır alarak
" sarada biz güçsüz değiliz biliyorsun ( gülümsedi) ama bizi düşünmen beni çok mutlu hissetirdi" sarada bu cümleyi duyunca sevinmeden edemedi bu his sevilmek midiydi? sarada bu hissi çok sevmişti hemde tahmin edemeyeceği kadara çok.

Sarada ve sakura ormanda yürürken birbirlerine başından geçen olayları anlatıyorlardı. yani daha çok sarada anlatıyordu birsüre sonra orman'ın sonuna gelince sarada durdu. sarada durunca sakura'da durdu. sakura sarada'ya ne oldu bakışı attı sarada ise " ben daha fazla gelemem bundan sonra saruto kimliğine bürünmem gerekiyor ama anne sana bir şey sormak istiyorum" sakura başını olumlu anlamda saladı. sarada onayı alınca söze başladı
" b-ba-babam gerçekten beni seviyor mu? yani ben babamla karşılaşmıştım ve yüzü o kadar soğuktu ki " sakura sarada'ya baktı ve üzgün bir gülümseme takındı
" sarada baban genç'ken çok şey yaşadı ve bu yaşananlar ona duygularının saklamısını öğretti ama şu an baba evde değil. hele bir gelsin şu görevinden inan bana sana sım sıkı sarılıp gülümseyecektir. " sarada babasının çektiği duyguyu biliyordu çünkü kendisinde yaşamıştı oda babası gibi sevdiklerini kaybetmişti. annesi ona çok az bir şey olsada anlatmıştı babasıyla ilgili anılarını. sasuke annesine bile küçükken soğuk davranırmış Sarada'nın bu cümleyi duyunca kahkaha atası gelmişti. önceden soğuk yaptığı bir kızla evlenmişti tabi sakura'da onun peşini bırakmamıştı bu evlenmelerine baya katkıda bulunduğu söylenebilir galiba. Sarada için böyleydi.

Sarada hemen annesine sarıldı sakura'da karşılık verdi. bu anı yıllarca bekliyordu ve sonunda bu an gelip çatmıştı. sarada yavaş yavaş sarılmayı bıraktı ve annesinin yanağına bir öpücük kondurup ışınladı. sakura Sarada'nın bu hareketiyle o kadar sevinmiştiki yüzünde güller açıyordu.

Bu bölüm bu kadardı birdaki bölüme kadar görüşmek üzere bay bay.